Interview Clifton Buitink

Wie ben jij, en waarin onderscheid je je van andere fotografen?

Mijn naam is Clifton Buitink.Ik ben geboren en getogen in Enschede, omgeven door prachtige natuurgebieden. Daarnaast ligt het in Overijssel en dat vind ik toch wel een parel van een provincie. Tevens een walhalla voor natuurfotografen. Ik probeer mijzelf te onderscheiden door foto’s te maken die toch net weer anders zijn dan de standaard natuurfoto’s.

Welke foto van jou ken ik waarschijnlijk en waarom zou ik die moeten kennen?

Ik zou zeggen de foto van de jonge vos gemaakt omstreeks 03:00 uur met een groothoeklens. Op zich zit in deze foto niet de sfeer die ik normaal probeer te laten zien in mijn foto’s en hij had op bepaalde punten beter kunnen zijn, maar ondanks dat heeft hij van alles wat en vooral de moeilijkheidsgraad.
Het heeft me maanden werk gekost om direct het goede plaatje te krijgen, zonder dat ik continu vossen voor mijn camera heb gehad. Dit was één van de weinige vossen die ik heb weten vast te leggen. Er zit een heel verhaal achter deze foto. Al het werk achter deze foto maakt dat ik het sowieso een goede plaat vind, dat maakt naar mijn mening het verschil. En de foto staat nu in een boek van het Wereld Natuur Fonds.

Wat is je favoriete onderwerp en waarom?

Wat dat ik het liefst fotografeer is toch echt de natuur. Dit wel in de breedste zin van het woord aangezien ik alle aspecten van de natuur prachtig vind.

Wat staat er al jaren bovenaan jouw bucketlist?

Dat zou toch stiekem wel de wolf zijn, gezien de berichten van afgelopen jaar dat deze vermoedelijk gevestigd is in Nederland. Het droomplaatje zou voor mij dan een mooie wolf op een heuveltje zijn, met een beetje strijklicht om hem heen. August en Naya lopen nu op de Veluwe en wie weet krijgen ze jongen.

Van wie krijg je (opbouwende) kritiek op je foto’s?

Dit krijg / vraag ik denk ik toch het meest aan / van mijn vriendin, ik weet dat ik van haar altijd haar oprechte mening kan verwachten. Als ik zelf niet de doorslaggevende keuze kan maken welke van een serie nou het mooiste is dan vraag ik haar mening, de foto die zij dan kiest is dan meestal de foto die ik bewaar en op social media laat zien.

Welk onderwerp binnen de natuurfotografie ga jij nooit fotograferen en waarom niet?

Er is eigenlijk weinig waarvan ik kan zeggen dat zal ik nooit fotograferen. Wel is het zo dat ik niet houd van foto’s gemaakt in wildparken.

Welke (type) foto ben je beu?

Zoals bij bovenstaande vraag al aangegeven houd ik absoluut niet van foto’s van bijvoorbeeld een lynx door een hek heen gefotografeerd, waarbij het net is alsof je er echt mee in het bos staat en hem ook tegenkwam. Dan maak ik zelf de foto liever niet of ga hem echt opzoeken ergens in het wild. Lukt dat niet dan geen foto van de lynx.

Ik zeg f22, wat zeg jij?

Extreme macro met heel veel licht. Proberen een foto te maken met een lange sluitertijd, ondanks dat het niet echt donker is en zonder filters.

Welke fotograaf inspireert je op dit moment het meest en waarom?

Frans Lanting en waarom, voor diegene die hem niet kennen – wat er denk ik niet veel zijn – Google maar eens op Frans Lanting.

Wanneer moest je echt afzien voor het plaatje?

Voor mij mijn welbekende foto van de vos. Maanden lang elke dag weer de apparatuur neerzetten op verschillende locaties Soms gingen er enorme regenbuien overheen maar het heeft het allemaal overleefd. Wanneer je je apparatuur onbeheerd achterlaat in de bossen en elke ochtend de testfoto van de vorige avond weer tegenkomt als je op de play toets drukt, soms zo teleurstellend wanneer dit keer op keer gebeurde. Dan is het wel afzien om dat nog eens maand na maand vol te houden.
Er is mij regelmatig gevraagd wanneer ik ermee zou stoppen, toch was iedere keer weer mijn antwoord hierop: “Zodra ik de foto die ik voor ogen heb gelukt is.”

Welke foto vormt momenteel je bureaublad en waarom juist deze?

Haha, dit is uiteraard ook de foto van de vos, hij verdient het absoluut om ook nog even te blijven staan. Ik blijf trots op deze foto omdat ik weet hoe veel moeite hij gekost heeft. Ook staat deze plaat in het WNF boek van Frans Lanting, dit was voor mij ook wel de kers op de taart na het maken van deze foto.

Welke vraag mis je in dit vreemde lijstje? En wat zou je antwoord op die vraag zijn.

“Zou je niet een keer naar een ander land willen om te fotograferen?” Mijn antwoord zou hier dan ‘nee‘ op zijn. Dit aangezien ik in Nederland bij lange na nog niet uit gefotografeerd ben. En ja, ik heb al ontzettend veel weten vast te leggen aan flora en fauna, maar je kunt de moeilijkheidsgraad voor jezelf continu blijven opschroeven en je moet kritisch naar je eigen foto’s blijven kijken. Dit heb ik voor mezelf gedaan tijdens het project rond de foto van de vos. Ik heb wel vaker een vos voor mijn camera gehad, maar niet op manier zoals deze vos is vastgelegd. Ik zal veel liever een wilde sluwe vos fotograferen dan een leeuw vanuit een jeep die al duizenden keren gefotografeerd is. Dan is het voor mij niet meer speciaal of het nou een leeuw is of niet. Ditzelfde als de vossen in de Amsterdamse Waterleidingduinen, het is leuk dat de vossen je daar voor de voeten lopen, maar ze daar fotograferen heeft voor mij geen charme.