Menu

Onderdeel van Pixfactory

Interview Diana Mieras

Ze maakt zachte en sfeervolle beelden met oog voor detail. Wie is de vrouw achter deze foto’s en wat drijft haar? Natuurfotograaf Pauline Rote stelde een aantal vragen aan collega Diana Mieras.
Libel met ochtenddauw
Libel met ochtenddauw. Fotograaf: Diana Mieras

Wie is Diana en hoe ben je begonnen met fotograferen?

Mijn naam is Diana Mieras, getrouwd en 3 dochters. We wonen in Wemeldinge, een dorpje in Zeeland aan de Oosterschelde. Toen mijn dochters nog klein waren hebben we ooit een spiegelreflex camera gekocht om de mooie momenten van mijn dochters vast te kunnen leggen. Ik fotografeerde toen alleen maar op de automatische stand en snapte niks van alle functies die nog meer op het toestel zaten. Daar was ik toen nog niet zo in geïnteresseerd.
Dat kwam later pas. In 2013 namen we een slagerij over en voor de winkel moest ik regelmatig foto’s maken voor reclames en social media. De camera die in de kast was beland en jaren bijna niet gebruikt was, kwam toen weer tevoorschijn. Weer liep ik tegen de instellingen aan van de camera. Toen heb ik besloten om een cursus fotografie te gaan volgen. Toen het inzicht kwam werd fotograferen steeds leuker. De oude camera werd ingeruild voor een systeemcamera en ik kocht en een macrolens bij, want die vorm van fotografie sprak me het meeste aan. De details vastleggen, dingen laten zien waar je normaal gesproken voorbijloopt. Vanaf toen ben ik losgegaan en is fotograferen mijn hobby geworden.

Diana Mieras
Diana Mieras.

Hoe ga je te werk, heb je een plan of laat je je verrassen met wat op je pad komt?

Dat is wel eens verschillend. Als ik in de ochtend vlindertjes of libellen wil gaan fotograferen, bekijk ik van te voren altijd wel of het vochtig wordt en of er niet te veel wind en bewolking is. Maar het gebeurt ook wel dat ik mijn camera pak en lekker de natuur in trek zonder iets te plannen. Een nieuw gebiedje ontdekken of gewoon lekker ergens gaan wandelen en kijken wat je tegenkomt. Soms kom je dan met heel andere foto’s naar huis.

Macromood
Macromood. Fotograaf: Diana Mieras

Heb je een foto met een verhaal of anekdote die je wilt delen?

Regelmatig spreek ik samen met 3 fotovriendinnen af om een dag ergens te gaan fotograferen. Zo zijn we vorig jaar naar de Amsterdamse Waterleidingduinen geweest. Natuurlijk wilden we allemaal heel graag vossen fotograferen maar het enige wat we tegenkwamen waren hertjes. Zo waren we dan ook alle vier de zoveelste hertjes aan het fotograferen toen Marjolein ineens zachtjes zei “Kijk nou een vos”. Echt bijna letterlijk naast ons lag een vos lekker op zijn gemakje in het gras naar ons te kijken. Schitterend om zo’n dier in levenden lijve te ontmoeten, ook al is het in de Waterleidingduinen natuurlijk niet helemaal zoals het hoort te zijn. Maar onze missie voor die dag was geslaagd.

Steenuiltje in vlucht
Steenuiltje in vlucht. Fotograaf: Diana Mieras

Op welke foto ben je trots?

Dat is toch wel de foto van het lieveheersbeestje op het sneeuwklokje. Het is een van mijn eerste macrofoto’s. Met mijn nieuwe camera en macrolens ging ik naar de manteling om sneeuwklokjes te fotograferen. Ik had me die middag goed vermaakt met de sneeuwklokjes, tot ik terugliep naar de auto en ik een lieveheersbeestje zag op een sneeuwklokje. Dus ik haalde camera weer uit de tas, en daar lag ik weer op mijn buik voor een sneeuwklokje. Het leuke is dat hij nu in de finale staat van de Roots Natuurfotowedstrijd.

Lentekriebels. Fotograaf: Diana Mieras

Heb je een favoriet onderwerp of jaargetijde en waarom?

De lente is toch wel mijn favoriet. Ik word altijd blij als ik weer sneeuwklokjes en krokussen tevoorschijn zie komen. Dan weet je dat het voorjaar er aan komt en er weer genoeg onderwerpen te fotograferen zijn. In de herfst vind ik de paddenstoelen ook altijd weer een leuke uitdaging. Deze twee jaargetijden zijn wel mijn favoriet.

Wat zijn jouw dromen en doelen in de fotografie?

Echt een doel nastreven doe ik niet. Ik fotografeer omdat ik het leuk vind en daag mezelf uit om een foto net iets meer te geven. Dit kan beweging zijn, highkey of lowkey maar ook fotografeer ik graag met een groot diafragma om een foto meer sfeer geven. Ik hou van onscherpte in foto’s. Graag zou ik nog een keertje naar Helgoland gaan om de Jan van Genten te fotograferen. De reis stond vorig jaar gepland maar kon niet doorgaan vanwege corona. En ook dit jaar is het weer afgelast. Ja, mooie fotoreizen maken, dat is wel iets waar ik lekker bij weg kan dromen.

Vlinder in lowkey
Vlinder in lowkey. Fotograaf: Diana Mieras

Wat is je grootste fotografieblunder?

Dat is niet zo zeer een fotografieblunder, maar meer een blunder van mezelf. Sinds een jaar draag ik een bril. Dat vind ik erg wennen bij het fotograferen en meestal heb ik dus ruzie met dat ding. Zo ook toen ik op een avond klaprozen ging fotograferen. Bij het fotograferen vind ik het niet fijn om hem op te hebben, dus ik had hem aan mijn de halslijn van mijn T-shirt gehangen. Toen ik onderweg naar huis reed miste ik ineens mijn bril. Ga dan maar eens zoeken in een veld vol met klaprozen. Wonder boven wonder heb ik hem toch nog teruggevonden. En je raadt het nooit… vorige week was het weer raak. Dus voortaan laat ik hem maar in de auto liggen en zet ik een goedkoop leesbrilletje op.

De druppel. Fotograaf: Diana Mieras

Waar haal jij je inspiratie vandaan en hoe blijf jij jezelf uitdagen?

Die haal ik voornamelijk uit social media en internet maar ook de fotobladen zoals Natuurfotografie Magazine, Roots en de Zoom lees ik graag. De laatste tijd heb ik me wat meer verdiept in studio fotografie. Heel anders om te doen en ook wel leuk, maar toch mis ik het er om er lekker even de natuur in de gaan. Misschien is dat meer iets voor de winterperiode, dus ik schuif het maar weer aan de kant en heb ik besloten toch om mezelf meer toch meer bezig te gaan houden met natuurfotografie want daar ligt toch mijn passie.

Weidebeekjuffer highkey
Weidebeekjuffer highkey. Fotograaf: Diana Mieras

Wat zou je andere fotografen nog mee willen geven?

Geniet vooral van de natuur. Ik word zelf altijd heel blij als ik s ’morgens vroeg op pad ben en de natuur zie ontwaken en de vogeltjes hoor die beginnen te fluiten. Dat geeft me energie.

Paddestoelen
Paddenstoelen. Fotograaf: Diana Mieras

Eén reactie

  1. Mooi interview! Leuk om te lezen.
    Misschien kom ik je binnenkort weer eens tegen bij de icarussen:) net als vorig jaar.

    Groetjes Liliane

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Geef een reactie

Eén reactie

  1. Mooi interview! Leuk om te lezen.
    Misschien kom ik je binnenkort weer eens tegen bij de icarussen:) net als vorig jaar.

    Groetjes Liliane

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Deze artikelen vind je vast ook interessant: