Menu

Onderdeel van Pixfactory

Interview Eline Schaafsma

Wie zijn toch de mensen achter de foto’s die wij dagelijks op social media voorbij zien komen? Natuurfotograaf Bert Kok vroeg zich dat ook af en interviewt daarom collega’s die het volgen waard zijn! In dit interview komt Eline Schaafsma (@elineschaafsma op instagram) aan het woord. Ze lijkt de meest sfeervolle foto’s zo uit haar mouw te schudden. Kijk, lees en geniet!
Edelherten bij zonsondergang
Edelherten bij zonsondergang. Fotograaf: Eline Schaafsma

Interview Eline Schaafsma

Wie ben je en wat vind je zo interessant aan natuurfotografie?

Mijn naam is Eline Schaafsma, ik ben 52 jaar oud en woon in Barneveld. Het is hier heerlijk wonen, midden op de Veluwe en centraal in Nederland. Hierdoor kan ik gemakkelijk naar verschillende plekken in Nederland om te fotograferen. Fotografie was vroeger al mijn hobby, ik heb zelfs nog een jaar de fotovakschool gevolgd. Daarna volgde een lange periode waarin ik niet echt meer gefotografeerd heb. Mijn zus en zwager hebben mij zo’n 4 jaar geleden weer besmet met het fotografievirus.

Eline Schaafsma
Eline Schaafsma.

Wat typeert jouw fotografie?

Ik vind het erg leuk om te werken met tegenlicht of silhouetten, dat geeft vaak veel sfeer. Toen ik weer begon met fotograferen, wilde ik het liefs het onderwerp zo scherp mogelijk in beeld. Ik keek niet echt naar de omgeving. Als ik nu naar die foto’s kijk, vind ik ze ook niet echt mooi meer. Ik kon ook flink balen als ik op pad ging met een bepaald doel voor ogen en het lukte niet. Inmiddels heb geleerd om te genieten van het in de natuur zijn. Als het lukt om een mooie foto te maken is dat fijn, maar als het niet lukt, is het ook goed.

Edelherten bij zonsondergang
Edelherten bij zonsondergang. Fotograaf: Eline Schaafsma

Hoe bereid je je voor op een dag fotograferen (onderwerpkeuze, locatie, apparatuur etc)?

De weersomstandigheden zijn erg belangrijk, daarom hou ik de weersvoorspellingen goed in de gaten. Ik houd er het meeste van om ‘s morgens vóór zonsopkomst in het veld te zijn. Vroeg opstaan dus. ‘s Avonds pak ik mijn tas in en zorg er voor dat alles zoveel mogelijk klaar is. Het voordeel van de herfst en de winter, is dat de zonsopkomst niet zo vroeg is. Het nadeel is dan direct, dat het vaak al heel druk is in de natuur en de kans op wild ook minder is.

Hoe ziet een dag fotograferen ‘in het veld’ er bij jou uit?

Eén van mijn favoriete onderwerpen om te fotograferen, is toch wild. Ik kan uren rondstruinen in een gebied. Ook al weet ik inmiddels een beetje op welke plaatsen ik kans maak om ze tegen te komen, het is toch iedere ochtend weer spannend of je wat gaat zien. Juist dat onvoorspelbare maakt het voor mij een uitdaging om een mooie foto te maken. Het komt ook vaak genoeg voor dat ik zonder foto’s thuiskom. Meestal heb ik wel één of meerdere reeën gespot, maar dan bevonden ze zich niet op een ‘fotogenieke’ plek. Ik kan me ook echt verliezen in de tijd als ik aan het fotograferen ben. Dan kijk ik op mijn horloge en is het opeens een paar uur later dan ik dacht. Het is dan ook echt ontspanning: mijn hoofd leeg maken en verder nergens aan denken.

Jouw foto’s hebben vaak een prachtige sfeer, wanneer ben jij tevreden met een foto?

Eerlijk gezegd ben ik niet zo heel snel tevreden met een foto, ik word steeds kritischer. Dat kan soms best lastig zijn. Soms denk ik mooie foto’s te hebben gemaakt, maar als ik dan thuis achter mijn computer zit dan valt het toch wat tegen en gooi ik alles weg. Toch voel ik vaak wel of er een mooie foto tussen zit. Verder is het ook veel geduld hebben. Bijvoorbeeld de foto van de geoorde fuut met tegenlicht. Die plek had ik eerder al gezien met veel schitteringen, maar zonder fuut. Ik heb daar toen een aantal ochtenden in het water gezeten, net zo lang tot het plaatje ontstond dat ik voor ogen had. Als dat dan lukt, is dat een heerlijk moment.

Geoorde fuut in tegenlicht
Geoorde fuut in tegenlicht. Fotograaf: Eline Schaafsma

Fotograferen kun je heel het jaar door, heb je een favoriet seizoen om te fotograferen?

Foto’s gemaakt in winterse omstandigheden vind ik vaak prachtig. Als ik in de weersverwachting zie dat er nachtvorst komt of dat het gaat sneeuwen, dan word ik onrustig en wil ik op pad. Ik probeer dan al te kijken of ik afspraken voor mijn werk wat kan verschuiven, zodat ik ‘s ochtends een paar uur op pad kan voordat ik aan het werk ga. Het is wel jammer dat deze omstandigheden in Nederland niet zo vaak voorkomen. Vandaar dat ik ook graag nog een aantal reizen zou willen maken naar landen met veel sneeuw.

Taigagaai in Finland
Taigagaai in Finland. Fotograaf: Eline Schaafsma

Wat doe je uiteindelijk met jouw allermooiste foto’s (Facebook, Instagram, een album maken of…)?

Van mijn mooiste foto’s plaats ik een aantal op Instagram en soms ook op facebook. Maar ook niet alles. Als ik meerdere keren per week op pad ga, komt het ook wel voor dat ik weinig tijd heb om iets met mijn foto’s te doen. Dan zet ik ze over van mijn camera naar de computer om er op een later moment naar te kijken. Dat later is som ook echt véél later, of zelfs helemaal niet meer. Als ik het gevoel heb dat er een foto bij kan zitten die ik echt heel mooi vind, dan kijk ik er wel snel even doorheen. Om te kijken of mijn gevoel klopt. Een album maken, tja dat ben ik al jaren van plan maar is er nog steeds niet van gekomen. Ook wil ik nog steeds een aantal foto’s uitprinten en thuis neerzetten of ophangen. Ook dat is nog niet gebeurd.

Edelhert
Edelhert. Fotograaf: Eline Schaafsma

Aan welke foto heb je de mooiste herinnering en waarom juist deze foto?

Mijn mooiste herinnering heb ik aan de foto van de springende ree. Dit zie ik echt als een geluksmoment om deze goed op de foto te krijgen. Het ging allemaal heel snel. Eenmaal thuis was het ook spannend om te kijken of de foto wel scherp was. Als dat dan zo blijkt te zijn, dan geeft dat echt een kick.

Springende ree
Springende ree. Fotograaf: Eline Schaafsma

Wat zou je graag nog willen verbeteren om jezelf verder te kunnen ontwikkelen als fotograaf?

Ik probeer mezelf voortdurend te verbeteren. Zo ben ik ook nog op zoek naar wat ik nu echt wil. Af en toe wat meer uit mijn comfortzone treden zou ook goed zijn, andere dingen proberen. In het veld leer je toch het meest. Daarnaast volg ik af en toe een workshop. Ook dat helpt om mezelf verder te ontwikkelen. Vooralsnog blijf ik gewoon genieten van het in de natuur zijn en veel fotograferen.

Paddenstoelen met flits
Paddenstoelen met flits. Fotograaf: Eline Schaafsma

4 reacties

  1. Wat de opnamen van Edelherten betreft is het vooral de terrein eigenaar, in dit geval het park de Hoge Veluwe, die alle krediets verdiend omdat zij op deze plekken de dieren voert. De moeilijkheids graat en de beleving zijn uiteraard niet zo spannend. Maar de plaatjes zijn mooi net zo als al de andere duizenden die daar gemaakt worden.

    1. Hoi Rob,

      De beleving is voor ieder op z’n eigen manier spannend, en ik weet bijna zeker dat Eline niet een fotografe is die op de Wildbaan staat, lees ik ook niet terug in het interview, maar misschien heb je alleen naar de foto’s gekeken. Eigenlijk, ik zie dat ook helemaal niet terug in de foto’s overigens. Daarnaast, er zijn meer plekken met edelherten dan alleen park De Hoge Veluwe en als ze al daar gefotografeerd zijn, wat evengoed kan natuurlijk, er zijn meer momenten om ze te fotograferen dan alleen tijdens de bronst. Voor wat betreft de ‘beleving’ en of dat ‘niet zo spannend is’ daar mag de fotograaf zelf over oordelen. Maar ik begrijp dat deze opmerking voortkomt uit het feit dat je een vooringenomen mening hebt over hoe deze foto’s tot stand zijn gekomen.

      grt Chris.

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Geef een reactie

4 reacties

  1. Wat de opnamen van Edelherten betreft is het vooral de terrein eigenaar, in dit geval het park de Hoge Veluwe, die alle krediets verdiend omdat zij op deze plekken de dieren voert. De moeilijkheids graat en de beleving zijn uiteraard niet zo spannend. Maar de plaatjes zijn mooi net zo als al de andere duizenden die daar gemaakt worden.

    1. Hoi Rob,

      De beleving is voor ieder op z’n eigen manier spannend, en ik weet bijna zeker dat Eline niet een fotografe is die op de Wildbaan staat, lees ik ook niet terug in het interview, maar misschien heb je alleen naar de foto’s gekeken. Eigenlijk, ik zie dat ook helemaal niet terug in de foto’s overigens. Daarnaast, er zijn meer plekken met edelherten dan alleen park De Hoge Veluwe en als ze al daar gefotografeerd zijn, wat evengoed kan natuurlijk, er zijn meer momenten om ze te fotograferen dan alleen tijdens de bronst. Voor wat betreft de ‘beleving’ en of dat ‘niet zo spannend is’ daar mag de fotograaf zelf over oordelen. Maar ik begrijp dat deze opmerking voortkomt uit het feit dat je een vooringenomen mening hebt over hoe deze foto’s tot stand zijn gekomen.

      grt Chris.

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Deze artikelen vind je vast ook interessant: