Interview Henk Bos

Stel jezelf eens voor, wie ben je en hoe ben je begonnen met fotograferen?

Mijn naam is Henk Bos … en eigenlijk was ik geen fotograaf maar een struiner. Een natuurliefhebber die beleving belangrijker vond dan het fotograferen. In de bronstperiode van 2006 kwam ik Jordi Segers tegen, die als student wildlife management onderzoek deed naar de paarstrategieën van de damherten in de Amsterdamse Waterleidingduinen. Hij motiveerde mij om een site/blog te maken. Ik schreef op de site/blog mijn belevingen en gebruikte ter ondersteuning foto’s die gemaakt waren met een klein compactcameraatje. De foto’s waren zeker niet van beste kwaliteit, maar ik had wel de smaak te pakken.

Jouw Instagrampagina en jouw blog gaan bijna volledig over de AWD, waarom juist dat gebied?

Instagram Twitter en Blog gaan niet uitsluitend maar wel grotendeels over het gebied
‘De Amsterdamse Waterleidingduinen‘ (AWD). Het is een heerlijk gevarieerd gebied waar struinen nog is toegestaan. Daarbij ben ik als vrijwilliger duinconsulent van de Amsterdamse Waterleidingduinen namens Stichting Duinbehoud en als lid van de Beheer Advies Groep (BAG) van Waternet nauw betrokken bij dit gebied.

Wat zouden fotografen in de AWD juist wel en juist niet moeten doen?

Fotografen spelen een belangrijke rol als het gaat om pr van een natuurgebied of natuur in het algemeen. Het in beeld brengen van de schoonheid van de natuur en het waarnemen/determineren van soorten kunnen juist een grote bijdragen leveren aan de bescherming van die natuur. Respect voor natuur is het sleutelwoord. Fotografen hebben een voorbeeldfunctie.

Herten, vossen en vogels, raak je er nooit op uitgekeken en hoe zorg je zelf dat het fotograferen van jouw onderwerpen leuk blijft?

De natuur is gelukkig al spannend, leuk en onvoorspelbaar genoeg. Daarbij voel ik me nog geen echte fotograaf en is het spelen met de instellingen iets van de laatste jaren. Daar valt voor mij nog genoeg leuks te ontdekken.

Wat zou je nog wel eens willen vastleggen en waarom?

Er zijn nog zoveel dieren die op mijn bucket-list staan, maar er is er één die er toch wel uit springt en dat is de das. Het lijkt me echt een uitdaging om dit schemerdier in zijn habitat te fotograferen. Nu zijn alle marterachtige sowieso al geweldig om te fotograferen.

Heb je een leuke anekdote die je wilt delen en welke foto hoort daarbij? En heb je ook een blunder die je wilt delen?

Het is alweer even geleden (2013)… fotograaf Remco van Daalen had een fotowedstrijd gewonnen. De eerste prijs was een foto-VIPsafari in de Oostvaardersplassen voor vijf man. In het donker zet ik mijn auto op het parkeerterrein bij het bezoekerscentrum aan de Knardijk. Als ik richting het gebied ‘De Driehoek’ loopt zie ik op afstand iets in het riet. Een roerdomp… op nog geen tien meter afstand. Er draait weer een auto het parkeerterrein op en twee mannen stappen uit. Ik wijs voorzichtig naar de roerdomp. Ik baal er nog van dat één van de mannen eerst poolshoogte komt nemen en dan pas snel terugloopt naar zijn auto om een fototoestel op te halen. Had die nou gelijk mee genomen. Maar ja… niet veel later liggen we met z’n drieën naast elkaar de roerdomp te fotograferen. Als één van die gasten op zijn beeldscherm kijkt zegt hij “Het is een houten!”

Wat is je favoriete foto-uitrusting en heb je nog wensen op dat gebied?

Na een periode met statief en een 150-600mm was ik het sjouwen zat en besloot voor de systeemcamera Lumix DC-G9 (Panasonic) met de Lens Lumix 100-400mm te gaan. Voorlopig ga ik hier nog wel een jaartje mee doen. De ontwikkelingen van systeemcamera’s gaan zo snel. Ik zie tegen die tijd wel welke camera deze gaat vervangen.

Wat is je favoriete seizoen en waarom?

De winter en dan alles in de rijp… of een dik pak sneeuw met zon.
Het voorjaar… maar dan alleen met dat heerlijke voorjaarszonnetje.
De zomer… maar met een max. van 27 graden.
De herfst… en dan zonder regen.
Gelukkig heb ik het niet voor het zeggen… ik ga voor de herfst.

Wat zou je andere fotografen mee willen geven?

Geniet met respect van de natuur. En natuurfotografen weten soms beter weten wat er speelt in hun natuurgebied dan beheerder(s). Natuurfotografen kunnen de ogen en oren zijn in hun natuurgebied.

p.s. Bedankt Natuurfotografie.nl met name Pauline Rote