Interview Henk Meeuwes

Interview Henk Meeuwes

Stel jezelf eens voor: wie is Henk Meeuwes en hoe ben je begonnen met fotograferen?

Ik ben 61 jaar, geboren in Zeist en ben werkzaam in de verstandelijke gehandicapte zorg, niet als begeleider maar als Groenbeheerder van tuinen en terreinen. Mijn interesse in fotografie begon al rond mijn 16e maar heb het de laatste tien jaar echt serieus opgepakt. De digitale fotografie en de mogelijkheid tot bewerking op de computer heeft daar zeker aan bijgedragen. Ik fotografeerde in het begin eigenlijk van alles maar toen ik mijn eerste macrolens in bezit kreeg ging er een wereld voor mij open. Een wondere wereld waarin je veel sfeer kan creëren en waar ik mijn creativiteit in kwijt kan. Vooral het creëren van kleine landschapjes en foto’s die een verhaaltje vertellen doe ik nog steeds graag. Of het nu een kikkertje, springstaartje of bidsprinkhaantje is, het beestje zorgt voor mij dat een afbeelding gaat leven en dat die vragen of een verhaaltje bij je op roept. Natuurlijk doe ik dit altijd met zoveel mogelijk respect voor de natuur. Daarnaast hebben internet, social media en het samen op pad gaan met diverse fotografen me een boost gegeven en me gebracht waar ik nu ben. Ik merk dat de combinatie natuur en macro een ideale combinatie is en mij ontspanning brengt in deze hectische tijd. De laatste jaren is mijn interesse ook uit gegaan naar de landschapsfotografie door diverse (foto)reizen naar IJsland, Lofoten en Groenland. Vooral de extreme verlaten landschappen vind ik bijzonder boeiend met daarbij Noorderlicht en de Melkweg als bonus. Na vele jaren ben ik van de 5D MarkIII nu overgestapt op de systeem camera EOS R, niet alleen omdat het de toekomst is, maar vooral vanwege het klapschermpje, dat macrofotografie met ultra lage standpunten wel een stuk makkelijker maakt.

Op veel van jouw dierenfoto’s staat het (boom)kikkertje, hoe is deze voorliefde ontstaan?

Gek, ik heb altijd wel met kikkers gehad, waarom…. eigenlijk geen idee? Misschien de bolle oogjes en als ik naar ze kijk krijg ik altijd weer een big smile op mijn gezicht. Nu ben ik gelukkig in het bezit van een tuin en vijver waar genoeg macro modelletjes te vinden zijn. In het voorjaar is het “een feest” als vele kikkers de vijver bezoeken om zich voort te planten. Ik kan dan uren op de vlonder liggen met de macrolens in de aanslag om de mooie momentjes te pakken. Ik heb wel eens geprobeerd ze te tellen, maar ben bij de 50 de tel kwijtgeraakt. De tropische boomkikkertjes zag ik ook zo af en toe ook voorbij komen op internet en toen ik ooit de kans kreeg om deze bijzondere wezentjes vast te leggen werd ik toen helemaal enthousiast. Dit heeft er toe geleid dat er nu enkele Paludaria (terrarium voor kikkers) in mijn huis staan met diverse tropische boomkikkers en zodoende kan ik nu zelf mijn momenten kiezen om deze bijzondere fotogenieke wezentjes vast te leggen. Het boomkikkertje dat mijn hart heeft gestolen is de Agalychnis lemur, mijn absolute favoriete kikkertje van amper 3 cm groot en als hij je aankijkt met die grote deels witte ogen….. dan smelt je ;-). The Little One, het kikkertje op de spiraal vormige tak heeft voor mij dan ook een bijzondere betekenis. Ik kan enorm genieten van deze opname, het contact wat je dan hebt met zo’n klein wezentje vind ik heel bijzonder. Ach… wie weet ben ik in vorige leven wel een kikkertje geweest 😉

Wat zijn jouw andere favoriete onderwerpen om te fotograferen en hoe vind je jouw onderwerpen?

Wat macro betreft zijn het vooral onderwerpen zoals springstaartjes, bidsprinkhaantjes, mieren, vlinders, insecten en kleine paddenstoeltjes. Neem nu het springstaartje dat amper zo groot is als een speldenknop. Ik had er eerst eigenlijk nog nooit van gehoord en juist door dit soort fotografie gaat er een wereld voor je open. Doordat ze zo klein zijn, kun je met een groot diafragma hele fijne, soms sprookjesachtige werelden creëren. Kleine paddenstoeltjes, vooral met aparte vormen of zelfs al wat aan het afsterven leveren net even andere beelden op dan de reguliere paddenstoeltjes. In de herfst vind ik dit fijne onderwerpen om mee aan de slag te gaan. Diafragma f2.8 is dan ook mijn favoriet, juist daarmee creëer je zachte en soms sprookjesachtige sferen al ben ik na de overstap naar fullframe wel vaker een iets kleiner diafragma gaan gebruiken. Het voordeel van de paddenstoeltjes is dat ze niet bewegen en je dus alle tijd hebt om met de voor- en achtergrond te spelen, het zijn dat ook ideale onderwerpen om als beginner mee te starten. Laat alsjeblieft de paddenstoeltjes wel staan zodat de natuur gespaard blijft en andere mensen er ook nog van kunnen genieten! Ik heb zelf enkele vaste locaties in de omgeving en natuurlijk de tuin waar ik mijn onderwerpen vind, maar krijg ook tips van andere fotografen of ga samen met ze op pad.

Voor wat betreft de landschappen vind ik de Melkweg iets magisch hebben en leg deze als ik de kans krijg dan ook graag vast. Ik probeer tijdens een van mijn vakanties wel één of twee nachten in te plannen en gebruik daar vooral de Lightpollution site. Natuurlijk moeten het weer en de maan wel meewerken. Vooral door de fotoreizen heb ik de Noordelijke landen mogen ontdekken met de ruige en verlaten landschappen. Super fascinerend, fotogeniek met als het even kan het Noorderlicht. Het avontuur, de rust… Je hoort alleen de wind en dan sta je daar met je camera; echt bijzonder om te ervaren. Helaas is er door Covid-19 nu even de klad in gekomen, maar dat geeft me ook weer de mogelijkheid om te sparen voor een volgende reis want goedkoop is het natuurlijk niet. Ik kan het een ieder aanraden maar kijk uit, het is wel een beetje verslavend!

Zijn er nog speciale technieken of hulpmiddelen die je gebruikt en zo ja welke?

Voor macro gebruik ik bijna altijd een polarisatiefilter, tussenringen, reflectiescherm, diverse lampjes, plantenspuitje, achtergronden en natuurlijke materialen. Daarnaast een pittenzak of statief om de scherpte te waarborgen in soms donkere omstandigheden en waardoor je rustig je compositie kunt bepalen via je schermpje in Liveview. Wil je met de springstaartjes aan de slag dan heb je echt tussenringen op bijvoorbeeld een 100mm macrolens nodig. Ook gebruik ik zeker bij dit soort bewegelijke onderwerpen een draadloze afstandsbediening om elke verschuiving en trilling te voorkomen, want je werkt dan op een mm scherptediepte. Je kunt dan op het juiste moment afdrukken in plaats van van bijvoorbeeld de 2 seconden instelling want dan is het springstaartje waarschijnlijk al weer uit beeld gelopen. Bij stillevens als paddenstoelen kan dat natuurlijk wel. Voor landschap gebruik ik vooral de verloopfilters, een statief en diverse apps op de telefoon zoals PhotoPills en Clear Outside. Ik fotografeer altijd in RAW en gebruik voor de bewerking van mijn foto’s Adobe Photoshop en de filters van Nik Collection.

Hoe zorg je ervoor dat je jezelf blijft uitdagen?

Dat is soms best lastig want als je niet uitkijkt maak je ieder jaar dezelfde opnames. Daarom kijk ik veel op social media om inspiratie op te doen en te blijven leren. Ook ga ik regelmatig met andere fotografen op pad, vele ogen zien meer dan twee. Het is ook leerzaam om een andere fotograaf aan het werk te zien, welk onderwerp, compositie en standpunt zij gebruiken. Ook kom je dan vaak op andere locaties en het is nog gezellig ook! Ik steek veel tijd in de bewerking van RAW opnames, erg leuk om te doen en de mogelijkheden te ontdekken.

Welke foto van jou vertelt voor jou een verhaal dat je niet meer zult vergeten?

Eigenlijk drie:

Het eerste moment dat ik Noorderlicht op de Lofoten in Noorwegen zag. De zonsondergang vanuit mijn tentje na een lange avontuurlijk trektocht door het binnenland van IJsland. De stilte, ruimte en onwerkelijke landschap was echt een bijzondere ervaring. Maar als ik dan echt moet kiezen dan kies ik toch de trip langs en op Groenland met als hoogtepunt het moment van de walvissen op zoek naar krill bij een enorme gletsjerwand. De duik en dan die enorme staart de lucht in, super mooie ervaring in een fotogenieke omgeving. Ik heb bij ‘Happywhale’ zelfs de naam van de walvis kunnen achterhalen want het blijkt dus dat iedere staart zijn eigen karakteristieke tekening heeft. Nou ja naam, eigenlijk een nummer: Humpback Whale NA-6608 on Sunday August 12, 2018 in Qaasuitsup, Greenland.

En welk moment zou je liever willen vergeten? Heb je een fotografieblunder?

Niet echt maar ik had wel een pechmomentje op een strandje bij de Lofoten tijdens een fotoreis dat ik niet gauw zal vergeten. Daar borrelt op veel plekken water uit het zand omhoog wat zorgde voor hele mooie structuren in het zand. Deze wilde ik graag vastleggen en ik zette, dacht ik, mijn statief met camera op een goede stevige plek neer maar ineens zakte één poot van het statief weg in het zand en viel mijn camera met lens voorover in het natte zand. Ik heb toen wel een uur in de auto gezeten om de lens droog te blazen en het zand te verwijderen met een blaasbalgje en daardoor wel ontzettend mooi licht gemist op het strand. Ik heb dan ook wel wat moeite met het zien van de fraaie opnames van mijn collega fotografen die dag.

Wat staat bovenaan jouw bucketlist qua fotografie en waarom?

Ik zou graag weer terug gaan naar IJsland. De eerste fotoreis daarheen was eigenlijk ook mijn eerste serieuze kennismaking met de landschapsfotografie en heb daardoor ook wel wat foutjes gemaakt en momentjes gemist. Het is een super fotogeniek land. Maar ook bijvoorbeeld Schotland en de Scandinavische landen zou ik graag nog eens bezoeken. Ik ben er wel eens met vakantie geweest maar had toen niet de kennis van nu. Ik zou nu zeker hele andere foto’s maken en als het Noorderlicht en de Melkweg dan voorbij komen zie ik dat als een bonus.

Heb je een droom qua fotografie? Wat wil je nog bereiken?

In ieder geval geen pro worden want fotografie is vooral ontspanning voor mij. Lekker mijn gevoel volgen zonder druk. Ik wil mezelf wel blijven verbeteren maar het komt zoals het komt en vind het blijven genieten van deze mooie hobby net zo belangrijk. Als ik over een aantal jaren met pensioen ben ga ik zeker meer tijd in de landschapsfotografie steken. Het zoeken naar bijzondere en redelijke unieke plekjes (voor zover die er nog zijn natuurlijk) lijkt me een fijne combinatie van fotografie en natuurbeleving. Verder wil ik mijn kennis blijven delen middels de fotodagen die ik organiseer in de Botanische Tuin Utrecht en door enkele spontane kleine workshop voor beginners en gevorderden. Ik doe dit kosteloos want ik vind het delen van kennis en samen op pad gaan met enthousiaste fotografen superleuk om te doen.

Is er iemand die jou inspireert en kun je uitleggen waarom?

Niet echt, ik heb denk ik mijn eigen stijl gecreëerd, maar heb wel heel veel gehad op macrogebied aan diverse mensen op Zoom.nl en de twee Belgische vrienden van Northscapes.eu die de fotoreizen organiseren. Echte pro’s en ik heb enorm veel van ze geleerd op gebied van de landschapsfotografie. Zij zijn meesters in het vinden van bijzondere fotolocaties.

Welke vraag zou jij jezelf stellen en wat is het antwoord?

Ik stel mezelf eigenlijk niet zoveel vragen….. Wel vraag ik mezelf wel eens af wat ik ga doen met alle vrije tijd als ik over een aantal jaren met pensioen mag gaan. Het antwoord is gelukkig niet zo moeilijk, lekker veel de natuur in met de camera op zoek naar mooie locaties en onderwerpen. Daarnaast levert het ook veel nieuwe leuke en gezellige contacten op. Verder zie ik wel wat er op mijn pad komt. Neem nou dit interview als voorbeeld, zomaar ineens krijg ik deze vraag…. Erg leuk en waardeer dan ook erg jullie aandacht voor mijn verhaal en foto’s!

Wat zou je andere natuurfotografen willen meegeven?

• Blijf dicht bij jezelf en creëer je eigen stijl. Veel likes en fans is niet het belangrijkste.
• Neem (opbouwende) kritiek serieus en kijk nog eens kritisch maar blijf wel bij je gevoel.
• Stop zo af en toe ook eens met alles door de lens te bekijken maar geniet ook van de rust en het mooie van de natuur om je heen buiten de zoeker of schermpje om.
• Houd wel de drang jezelf te blijven verbeteren. Ik ben soms wel een uur bezig met een onderwerp, compositie en sfeer voordat het echt naar mijn zin is dus geef niet te gauw op en probeer het beeld wat je in je hoofd hebt te krijgen al lukt dat zeker niet altijd. Pfffff… denk maar eens aan een beweeglijk boomkikkertje 😉
• Daarnaast ga ik regelmatig met andere fotografen op pad, twee zien er meer dan één en het is nog gezellig ook. Leuk om te zien hoe een ander fotografeert en zijn ideeën en technieken toepast. Ik vind dat zelf soms heel inspirerend en het verruimt je kijk op de fotografie.
• Geniet van je hobby!!