Interview Ingrid Heijnekamp
Wie is Ingrid en hoe ben je begonnen met fotograferen?
Mijn naam is Ingrid Heijnekamp, ik ben 55 jaar en moeder van twee volwassen dochters. Ik ben verpleegkundig specialist GGZ en werk als ZZP/regiebehandelaar, twee dagen in de week in de forensische zorg en twee dagen bij een centrum voor ADHD. Het werk kan best druk/intensief zijn en veel van mij vragen. Fotograferen blijkt hierin de ideale uitlaatklep en de manier om mijn hoofd leeg te maken. Ik ben 5 jaar geleden mij echt gaan verdiepen in de fotografie. Daarvóór pakte ik natuurlijk ook regelmatig mijn camera om foto’s van mijn meiden en vakanties te maken en was ik altijd al een natuurmens, maar 5 jaar geleden heb ik een nieuwe systeemcamera gekocht en sindsdien ben ik echt verslaafd.
Ga je planmatig aan het werk of laat je je verrassen door wat je tegenkomt?
Ik had al snel door dat ik natuurfotografie het leukste vind om te doen. Lekker buiten, in alle vroegte, als de wereld nog slaapt met alleen maar rust en vogelgeluiden om me heen. Maar om een keuze te moeten maken welke tak van natuurfotografie ik nu het leukste vind en waar ik me in wil specialiseren is een hele moeilijke opgave voor mij. Ik vind zoveel dingen leuk, en kan van zoveel enthousiast raken, dat ik soms een beetje als een kip zonder kop rond kan rennen, met mijn tas vol lenzen, omdat ik maar geen keuze kan maken.
Vaak heb ik last van keuzestress: waar ga ik heen, wat wil ik fotograferen, welke lens wil ik gebruiken… Gelukkig zijn er wel een paar plekken in mijn omgeving, mijn local patches, waar ik altijd op terug kan vallen als ik echt geen keuze kan maken. Uiteindelijk gaat het me toch ook vooral om het lekker buiten bezig zijn. Wat wel een constante factor is, is dat ik altijd voor zonsopkomst op stap wil zijn, in verband met het mooie licht en de rust/stilte om me heen.
Hoe ben je gekomen waar je nu bent? Hoe heb je de technieken geleerd en heb je ontdekt wat je leuk vindt?
Door Instagram, en deels ook Facebook ben ik wel steeds meer gaan ontdekken dat ik bepaalde creatieve technieken echt heel leuk vind en hier wil ik mezelf dan ook graag in verbeteren. Alhoewel ik ook nu weer niet kan kiezen, omdat er zoveel mogelijkheden zijn.
Kun je jouw fotografiestijl omschrijven?
Ik hou van minimalistische, lichte foto’s, het liefst in de mist, maar ik hou ook van drukkere foto’s, met kleurexplosies en vol met bokeh bollen. Ik probeer technieken uit als ICM, multiple exposure, high key en low key. Soms leer ik door een workshop te volgen, door te kijken hoe anderen het doen, door YouTube filmpjes te kijken en vooral door heel veel te doen en fouten te maken. 90 procent van de foto’s die ik maak vind ik niet goed genoeg en gooi ik weg. Maar dat is ook zo fijn aan digitaal fotograferen: trial and error. De digitale prullenbak is heel makkelijk te legen.
Waar haal je jouw inspiratie vandaan?
Inspiratie haal ik ook bij mijn favoriete fotografen, zoals Loulou Beavers, Nel Talen, Mathijs Frenken, Judith Borremans, en nog veel meer geweldige fotografen die ik volg op social media.
Hoe blijf je jezelf uitdagen?
Ik probeer de laatste tijd wel steeds vaker mezelf een doel te stellen voordat ik op stap ga. Zoals bijvoorbeeld ICM foto’s maken van vogels bij de Zuidpier in IJmuiden. Ik probeer mij dan echt aan dit voornemen te houden en dat helpt om wat gerichter te fotograferen en mijn technieken te verbeteren.
Is er iets wat op je emmerlijst staat en waarom?
Op mijn emmerlijst staat nog zoveel. Ik ben nog nooit in IJsland geweest, Helgoland wil ik ook heel graag heen, Yellowstone en de Rockies staan hoog op de lijst, een safari in Afrika, Costa Rica, etc etc. Ik wil heel graag een keer een fotoreis maken, bijvoorbeeld een mooie reis van Loulou Beavers naar Yellowstone, of huttenfotografie in Hongarije, maar daar zal ik dan wel een tijdje voor moeten sparen.
Wat zit altijd in jouw fototas?
Mijn fototas zit zo vol dat ik er twee nodig heb om alle spullen kwijt te kunnen. Ik probeer voordat ik op stap ga wel altijd een keuze te maken en het liefst ga ik met mijn kleinste fototas op stap omdat deze lekker licht is. Ik heb vrijwel altijd mijn Nikon 80-400 lens bij me en als ik twijfel of ik ook macro ga doen zorg ik in ieder geval dat ik mijn vintage Helios lensje en tussenringen bij me heb. En natuurlijk zorg ik voor voldoende batterijen en geheugenkaartjes. Het is wel eens voorgekomen dat mijn batterijen in de verkeerde tas zaten en daar heb ik hopelijk van geleerd.
Wat zou je nog willen leren op fotografiegebied?
Ik wil mij nog graag verder verdiepen in de ICM techniek. Ik ben dol op de foto’s van Erik Malm en als ik maar een kwart kan leren van wat hij allemaal kan ben ik al heel blij. En werken met textures in Photoshop om schilderachtige foto’s te maken is ook iets waar ik mij nog verder in wil verdiepen.
Welke foto is voor jou favoriet om het verhaal erachter en wat is dat verhaal?
Ik vind het heel moeilijk te bedenken wat mijn favoriete foto is, maar deze foto van een damhert in berijpte bosjes is een foto die ik zelf erg mooi vind. Al een tijdje stond ik te luisteren naar geritsel in de struiken en plotseling stond ik oog in oog met deze beauty. Ik hoefde alleen nog maar af te drukken. He made my day.
Wat zou je andere fotografen nog mee willen geven?
Mijn belangrijkste boodschap voor andere fotografen is om bij jezelf te blijven, niet te veel bezig te zijn met likes en vooral te genieten van het buiten zijn en lekker bezig te zijn. Hou vooral ook rekening met de natuur, let op dat je geen planten of bloemen vertrapt en dat je geen dieren verstoort. Sinds corona is het zoveel drukker geworden in de beperkte buitenruimte die we hebben, en zijn er nog veel meer natuurfotografen bij gekomen. Laten we ons met zijn allen voor die prachtige natuur verantwoordelijk voelen, zodat we er ook in de toekomst van kunnen blijven genieten.
6 reacties
Schitterend echt genieten helemaal mijn smaak …