Interview met Angela Kraan

Enkele maanden later ontmoet ik deze Montfoortse voor dit interview weer. Het is de eerste echte zeer regenachtige herfstdag op een sfeervolle locatie nabij Bunnik half november. Direct is er weer diezelfde spontaniteit. We praten voluit over onze gezamenlijke passie, natuurfotografie. Een passie die ze sinds 2020 serieus heeft opgepakt en naar een next level heeft getild.

Ontstaan van fotografie als hobby

De indruk die ik van Angela heb is dat fotografie meer is voor haar dan een kiekje maken. Ik zie een serieus aantal beelden op haar social media, die niet geheel toevallig lijken te zijn ontstaan. “Fotografie heeft me, zover ik me kan herinneren, altijd gefascineerd. Tijdens mijn vele reizen vroeger was ik al vaak aan het filmen met videocamera of aan het klikken, maar dat deed ik qua fotografie met een eenvoudig compact cameraatje.”

Maar in juni 2020 vond ze het tijd worden om haar 1^e camera aan te schaffen. “Ik ben met OM System gaan fotograferen omdat bijna alles licht in gewicht is en dat is precies wat ik nodig heb.” Inmiddels is ze geüpgraded en de trotse bezitter van een OM1-MKII. “Je kunt wel stellen dat ik een echte fan ben van dit systeem, de techniek die ik tot mijn beschikking heb helpt me om haarscherpe macro opnames te maken.”

“Als je iets doet, moet je het goed doen”

“Qua fotografie ben ik een echte freak,” zegt ze terloops tijdens ons gesprek. “Dat uit zich bijvoorbeeld in mijn nieuwsgierigheid, onder andere naar de technische kant van iets. Ik wil gewoon weten wat ik met mijn camera kan en dat ik daarmee de functies gebruik die mijn fotografie ten goede komen. Dus heb ik mijzelf er enorm in verdiept. Recentelijk heb ik nog met een andere OM gebruikster mijn kennis gedeeld, zodat zij meer uit haar camera kan halen om de juiste foto’s te maken. Mijn moeder heeft me met de paplepel ingegoten dat als je iets doet, dat je het goed moet doen. Dat probeer ik de afgelopen vier jaar ook met mijn fotografie. Een mooi voorbeeld daarvan is de hoge resolutie en focus stacking functie. Die komen me geweldig van pas. In dat opzicht ben ik ook een echte autodidact, ‘leren door te doen’. Een praktijk workshop heb ik nog nooit gevolgd. Ik ben veel YouTube gaan kijken, omdat ik zelflerend wilde zijn.”, aldus Angela.

Fotograferen in de praktijk

Een vraag die ik vaker stel en dus ook aan Angela, is waar ze haar inspiratie vandaan haalt. “Die vind ik online”, zegt ze direct. “Ik heb alleen niet echt andere fotografen als voorbeeld. Ik kijk gewoon graag naar allerlei foto’s online. Soms wil ik er dan iets mee gaan doen. Daar ga ik dan ook vol voor en komt de freak in mij weer naar boven,” zegt ze met een glimlach. “Fotograferen is echt mijn uitlaatklep. Het brengt mij veel, zoals ontspanning, energie en beweging.

De natuur biedt rust, haalt me uit mijn hoofd en brengt me in het moment. Kortom, een goede combi voor lichaam en geest. Soms boek ik een B&B in mooie omgevingen voor meerdere dagen, puur om te fotograferen. Deze zomer had ik ook zo’n idee, boekte een locatie verder weg, maar een vlinder die ik er verwachtte te vinden heb ik niet gevonden. Gelukkig kom ik dan altijd wel met iets moois thuis.”

“Een foto hoeft niet altijd bij een ander aan te slaan, als het voor jezelf maar goed voelt.”

Een mooie uitspraak, dus vraag ik door wat ze ermee bedoelt? “Je fotografeert voor jezelf en niet voor de likes of iets dergelijks. Je deelt als het ware je eigen expressie. Ik fotografeer meestal op gevoel en niet altijd volgens de ‘rules’. Ik probeer gewoon het licht mooi te vangen, natuurlijk let ik daarbij ook op compositie. Vooral ikzelf moet tevreden zijn.”

Trots op

Als ik Angela vraag of het maken en nabewerken van haar foto’s haar veel tijd kost, toont ze me haar beeld van Dinant. “Op deze foto uit 2023 ben ik het meest trots. Een foto die ik met veel zorg heb vastgelegd. Het is namelijk een vertorama van vier foto’s. Destijds had ik nog geen groothoeklens. Dit was voor mij de enige manier om alles erop te krijgen met mijn 20mm 1.4 lens (40mm equivalent fullframe).

‘s Avonds kwam er telkens een boot langs varen, dus het was zaak om de foto’s snel achter elkaar te nemen. Mede door het blauwe uur, dat maar kort duurt, was het ook nog even wachten totdat de rots verlicht zou zijn. Daarnaast was ik toen qua nabewerking nog niet zo bekend met Lightroom en Photoshop.

Het nabewerken van deze foto’s heeft minstens een dag lang geduurd, maar ik ben zeer tevreden met het resultaat. En ik heb er weer veel van geleerd!”

Alleen op pad en niet op de klok hoeven te letten

Ik vraag Angela wat ze nog op haar verlanglijstje heeft staan qua fotografie: “Spelen met lange(re) sluitertijden wil ik nog meer doen en vind ik fantastisch. Overdag maar zeker ook tijdens het blauwe avonduurtje. Er zijn zoveel plekjes in Nederland waar ik nog niet ben geweest.

Alles staat bij mij op een oneindig lange lijst, inclusief honeypot locaties. Ook al zijn die honderden keren gefotografeerd, soms wil je bepaalde plekken ook gewoon even zelf vastleggen, mogelijk vanuit een ander origineel standpunt. Het liefst ga ik alleen op pad, dan heb ik de volledige focus, de ruimte en zorg ik dat ik niet op de klok hoef te kijken.”

Tot slot merkt Angela op: “Geduld is key, ook op locatie. Oefen de kunst van het observeren, ga niet gehaast op pad en geniet ook eens zonder het gebruik van de camera van alles wat de natuur te bieden heeft.”