Interview Miep Knöptels

Wie is Miep en hoe ben je begonnen met fotograferen?

Mijn naam is Miep Knöptels en ik woon sinds 5 jaar samen met m’n man met veel plezier in Schagerbrug in de Kop van Noord- Holland. Toen ik een jaar of 20 was, heb ik een aantal jaren gefotografeerd, maar op de één of andere manier is het in het slob geraakt. Ik ben opgeleid tot arts, maar toen bleek dat ik de ziekte van Bechterew heb, heb ik besloten voor de kinderen te willen zorgen. i.p.v. een carrière te ambiëren. Daardoor was er ruimte voor creativiteit, waar ik dankbaar gebruik van heb gemaakt.

Na een aantal creatieve cursussen en een paar jaar kunstacademie kwam de fotografie weer om de hoek kijken, waar ik nu alweer 15 jaar intensief mee bezig ben.
Ik kan me een leven zonder fotografie niet voorstellen.

Maar liefst 2 foto’s vielen in de prijzen! Hoe voelt dat?

Superleuk natuurlijk en blij en trots! En eervol. Daarnaast vind ik het ook fijn om erkenning te krijgen voor wat ik maak.

De categorieën waarin je in de prijzen bent gevallen zijn divers, zijn jouw foto’s dat ook of heb je toch een voorkeur voor een discipline?

De natuur is zo divers, dat ik altijd wel een onderwerp kan vinden. Dat is dus niet aan een categorie gebonden, alhoewel ik vaak bij het water te vinden ben. Ik probeer steeds meer tot de essentie te komen, waardoor de beelden die ik maak meer geconcentreerd worden, zonder dat ik het echt macro zou willen noemen.

Kun je ons vertellen hoe het maken van deze foto’s tot stand kwam?

De foto, waarmee ik de eerste prijs in de categorie landschappen heb behaald, is op Texel gemaakt. Door de voorjaarsstormen verleden jaar, was er op verschillende plaatsen veel duin weggeslagen. Zo ook op Texel. Er bleef een loodrechte wand zand over, waarin veel patronen te vinden waren. Ik zag hier kathedralen, oude steden en grotwoningen in. Geweldig om te fotograferen! Ik moest flink overbelichten, omdat ik tegen de zon in, die gelukkig nog net achter de duinen zat, moest fotograferen.

Ik noemde de foto: Petra aan zee.

De foto waarmee ik de tweede prijs in de categorie planten heb gewonnen, is dicht bij huis gemaakt op het strand van St. Maartenszee. Als je naar het strand gaat, weet je nooit wat je er die dag gaat vinden. Deze keer waren er mooie wiertjes, Japanse Bes Wieren genaamd. (geleerd bij de prijsuitreiking.) Tja, en toen zag ik dat het schuim van de zee prachtige belletjes, lijkend op de besjes van het wier, achterliet tussen de blaadjes en ben ik aan het fotograferen geslagen.

Hoe kies je uiteindelijk uit meerdere foto’s de foto die misschien wel eens kan winnen?

Ik kijk vooral of de foto bijzonder is, anders dan anders. En ik ga op m’n gevoel af. Ook vraag ik wat mensen mee te kijken, m’n man, m’n kinderen en andere fotografen omdat die objectiever naar de foto’s kunnen kijken.

Verschillende meningen kunnen me ook in de war brengen, terwijl ikzelf toch vaak een sterk gevoel heb over welke foto’s ik mooi en bijzonder vind. Dat is dus nog een leerpuntje.

Ik kan me voorstellen dat je je door deze prijs gestimuleerd voelt om door te gaan, wat zijn je dromen of doelen voor de toekomst?

Wat voor mij belangrijk is, is dat mijn foto’s ‘gezien’ worden. Ik wil dus graag meer naar buiten komen met m’n foto’s, hetzij door een expositie of anderszins. Daarom vind ik het ook zo fijn dat er bij dit interview plaats is voor wat foto’s.

Hoe ga jij te werk als je gaat fotograferen? Heb je een plan of laat je je verrassen?

Ik heb zelden een plan en ook steeds minder verwachtingen als ik ga fotograferen. Wel heb ik er vertrouwen in dat ik wat boeiends tegenkom als ik op pad ben. Dat gebeurt meestal niet meteen, ik blijf daarom vrij lang op één plaats, de verbinding die daardoor ontstaat is belangrijk. Ook maak ik vrij veel foto’s, door die ter plekke te analyseren, kom ik steeds ‘dieper’, beter kan ik het niet uitleggen.

Heb je nog een favoriete foto en waarom spreekt die je juist aan?

Ik heb een favoriete foto, die door veel mensen als druk wordt ervaren. Ik vind het zelf een heerlijk plaatje, waar ik in kan ronddwalen omdat er zoveel te zien is. Dat is voor mij wel bijzonder, ik maak meestal rustige foto’s.

Kun je andere fotografen tips geven als ze twijfelen om mee te doen met een fotowedstrijd? Waar moeten ze op letten?

Tja, tips…

Eigenlijk is het meedoen aan een fotowedstrijd belangrijk voor mij, omdat ik dan kritisch naar m’n eigen werk moet kijken. Dat vind ik erg leerzaam. Blijf authentiek, ga niet proberen te doen wat anderen doen. Winnen is erg leuk, maar meestal win je niet. Doe dus vooral voor de lol mee.

Miep