Interview Ronald Jansen

Interview Ronald Jansen

Wil je ons eens vertellen wie je bent?

Ik ben Ronald Jansen, 54 jaar jong en woon samen met mijn vrouw Christl en dochter Isa in Enschede. In het dagelijkse leven heb ik een fulltime sales functie bij een IT-dienstverlener welke mij veel zelfstandigheid en flexibiliteit biedt. Zo ben ik in staat om af en toe het zakelijke af te wisselen met het aangename van mijn fotografie hobby.

Hoe ben je in de wondere wereld van fotografie terecht gekomen?

Ruim acht jaar geleden zocht ik een manier om aan de waan van de dag te ontkomen en meer rust te vinden. Tegelijkertijd wilde/moest ik meer bewegen, omdat ik voor mijn werk veel onderweg was en tijd doorbracht in kantoorruimtes. Ik ben toen begonnen met wandelen in de vele natuurgebieden. Ik haal hier geen voldoening uit en had het idee dat ik doelloos rondliep. Mijn vrouw kwam met het idee om te gaan fotograferen. Iets waar ik in eerste instantie wat sceptisch tegenover stond maar uiteindelijk toch ben gaan doen. Toen nog gewapend met alleen een mobiele telefoon ben ik begonnen het landschap tijdens mijn wandelingen vast te leggen

In welke omstandigheden fotografeer je het liefste en waarom?

Ik ben een enorme fan van nevel/mist! Dus als de weersvoorspellingen dit aangeven en mijn zakelijke agenda dit toelaat, wordt standaard mijn wekker gezet. Afhankelijk van het type nevel/mist kies ik mijn locatie. Bij laaghangende nevel in combinatie met zonsopkomst kies ik voor een open natuurgebied en bij dichte mist (lees grijze ochtend/dag) voor een bos. Voor mij voegt nevel/mist iets magisch toe aan een foto, creëert het sfeer en verzacht de kleuren en contrasten. In een bos zorgt het ook voor separatie, waardoor je in de chaos makkelijker je composities kunt kiezen.

Wat maakt voor jou een foto perfect?

Dat hangt een beetje van het type foto af. Bij weidse landschappen moeten de combinatie van licht en weersomstandigheden mij ‘raken’. Ik moet bij wijze van spreken de adrenaline van de fotograaf kunnen voelen op het moment dat hij/zij de foto nam. Of in ieder geval de adrenaline voelen als ik daar zelf op dat moment had gestaan. Bij de meer ‘intiemere’ foto’s waar de focus ligt op een klein deel van het landschap, moet ik mezelf soms de vraag kunnen stellen… ‘waar kijk ik naar?’ Vaak ontstaat daar zelf in mijn hoofd al een verhaal bij. Kortom, heel divers maar het komt neer op het feit dat een foto je moet grijpen, een verhaal moet vertellen en je aan het denken zet.

Je foto’s stralen een soort rust uit, hoe weet je die rust te creëren in soms toch wel chaotische omgevingen zoals een bos?

In eerste instantie komt dat denk ik door de omstandigheden waarin ik heb gefotografeerd. Vaak is dat in een bos met mist, iets wat op zich al voor een bepaalde rust zorgt. Mist in een bos zorgt ervoor dat je makkelijker je compositie kunt kiezen door de gelaagdheid die ontstaat. Hierdoor vallen bepaalde storende elementen in de achtergrond eenvoudiger weg. Daarnaast werk ik in de nabewerking (voornamelijk Lightroom) veel met radiaalfilters om het licht in mijn foto’s te sturen naar de gebieden welke ik wil benadrukken. Maar ik probeer ook een goede balans te vinden in de contrasten en saturatie van een foto. Vaak haal ik de verzadiging van alle of enkele kleuren ook iets naar beneden

Waar liggen jouw dromen en ambities binnen de fotografie?

Poeh hé, wat een lastige! Mijn ambitie is eigenlijk alles om in alles wat ik doe beter te worden, mijzelf te blijven ontwikkelen! Dat doe ik voornamelijk door heel veel naar andere fotografen te kijken en nieuwe dingen te proberen en eigen te maken. Maar ook door heel veel van mijn eigen werk te evalueren. Mijn droom is om uiteindelijk van mijn hobby mijn beroep te kunnen maken en van landschapsfotografie te kunnen leven.

Waar haal je jouw kennis en inspiratie vandaan?

Door nog steeds heel veel buiten te zijn, locaties en composities te scouten om daar later naar terug te keren met de ‘ideale’ omstandigheden. Maar ik ben ook veel online te vinden, struin social media af om te kijken wat de fotografen doen die mij inspireren. Hoe ze te werk gaan qua planning, composities en bewerking. Ik google op de onderwerpen waar ik wat meer over wil weten en verdiep mij erin, en wanneer gewenst/noodzakelijk volg ik een workshop. Daarnaast praat ik met veel andere fotografen of spreek ik af om gezamenlijk op pad te gaan.

Wat is typerend voor jouw werk?

Ik weet niet of er iets typerends is in mijn werk omdat ik van veel soorten fotografie hou, maar ik denk dat de meeste mensen mij kennen van mijn mistige bosfoto’s. In ieder geval spelen bomen vaak een belangrijke rol in mijn beelden. Daarin probeer ik altijd veel sfeer en rust te brengen, door onder andere met specifieke omstandigheden op pad te gaan en dit in de nabewerking te benadrukken. Als ik dan iets typerends moet benoemen, is dat denk ik dat mijn beelden niet heel rijk aan kleur zijn. Ik probeer altijd redelijk terughoudend te zijn in het gebruik van kleur, haal soms de verzadiging van (enkele) kleuren naar beneden om voor mijn eigen gevoel meer balans te brengen.

Kan je iets vertellen over jouw favoriete foto? Wat maakt dit beeld jouw favoriet?

Ik denk dat dit een foto is welke ik in Zwitserland heb gemaakt. Een heel minimalistische en grafische foto, compleet anders dan wat ik normaal fotografeer. Deze foto maakte ik op een persreis, waar we na een paar dagen met hele slechte weersomstandigheden de skipiste op gingen. Niet echt een locatie waar je verwacht een bijzondere foto te maken. Aangezien ik geen skiër/snowboarder ben, ben ik langs de pistes gaan wandelen. Toen aan het einde van de middag de wolken open braken, ontstond er prachtig licht en schaduwen over de glooiingen van de piste en maakte ik deze foto.

Wat is het mooiste dat fotografie jou heeft gebracht?

Fotografie heeft mij eigenlijk heel veel gebracht in de afgelopen jaren. Vooral door mijn aanwezigheid op social media heb ik meerdere opdrachten mogen uitvoeren voor diverse bedrijven/organisaties. Hiervoor heb ik veel moeten reizen, waardoor ik veel mooie plekken op deze aardbol heb mogen vastleggen. Maar ook alle vriendschappen die zijn ontstaan door het reizen en het op pad gaan met andere fotografen zijn mij heel waardevol.

Heb je de gouden tip of een wijze les voor andere fotografen?

Leg jezelf niet de druk op dat je aan ieder foto-uitstapje één of meerdere foto’s moet overhouden, probeer gewoon te genieten van de dingen om je heen en de momenten dat je in het landschap kunt staan.

Om af te sluiten met een lach, heb je ooit een grote blooper meegemaakt tijdens het fotograferen?

Ik denk dat ik meerdere ‘bekende’ bloopers heb gemaakt, zoals een memory card vergeten terug te plaatsen in de camera nadat je foto’s hebt overgezet op je computer. Of in het veld staan zonder batterij omdat ie thuis nog op de oplader zit. Niet voor niets zwerven er nu overal memory cards en batterijen rond in mijn fototas. Maar denk dat de grootste nog wel is geweest dat ik over mijn eigen rugzak ben gereden omdat ik hem vergeten was in te laden. Geluk bij een ongeluk is er niets beschadigd geraakt!