Menu

Onderdeel van Pixfactory

Interview Sabrina Gaudio

Sabrina Gaudio is een echte duizendpoot. Ze is niet alleen natuurfotograaf, maar ook reisjournalist, fotografie docent en heeft ze zelfs haar eigen reisorganisatie, Rocky Roads Travel. Hoogtijd dus voor een interview.
Zonsopkomst in de Sahara in Marokko
Zonsopkomst in de Sahara in Marokko. Fotograaf: Sabrina Gaudio

Wie is Sabrina en hoe is jouw passie voor natuurfotografie ontstaan?

Ik ben Sabrina, freelance fotograaf, reisjournalist en fotografie docent. Daarnaast heb ik ook nog een eigen reisorganisatie, Rocky Roads Travel, gespecialiseerd in fotoreizen en fotocursussen voor vrouwen. Je kunt wel zeggen dat fotografie mijn leven is. Dag in, dag uit ben ik met fotografie bezig. Niet alleen het maken van foto’s, maar ook het bewerken van foto’s en het kijken naar foto’s. Ik word eigenlijk blij van alles wat met beeld te maken heeft.
Reizen is een andere passie van mij. Al sinds mijn tienerjaren reis ik met een backpack en een camera de wereld over. Na mijn afstuderen in 2006 als fotografe aan de kunstacademie in Den Haag, ben ik voor het eerst de Europese grens over gegaan en ben ik naar Zuid-Amerika vertrokken. Mijn camera draaide daar overuren. Hier heeft mijn liefde voor natuurfotografie grote proporties aangenomen. Ondanks dat het reizen met een backpack door Zuid-Amerika niet makkelijk is en het vooral een kwestie is van accepteren, inhaken en meedeinen, kom je daar op plekken die zo mooi zijn dat je jezelf even moet knijpen om te checken of het wel echt is. Dat heeft mij geïnspireerd om nog veel meer van deze planeet in beeld vast te leggen.

Sabrina Gaudio
Sabrina Gaudio. Fotograaf: Annet Dekker

Je bent heel veelzijdig, zo ben je naast freelance fotograaf ook reisjournalist, fotografiedocent en heb je zelfs een eigen reisorganisatie. Hoe combineer je dit allemaal?

Saksun, het mooiste dorpje van de Faeröereilanden
Saksun, het mooiste dorpje van de Faeröereilanden Fotograaf: Sabrina Gaudio

Haha! Ik leid een vrij druk bestaan, maar ik geniet van de variatie die mijn werk mij brengt.
Van reportages voor reismagazines tot het maken van producties en het begeleiden van fotoreizen. Ik doe iedere dag wel wat anders.
Soms is dat best een logistieke puzzel, vooral met de zorg voor mijn hond Otis, maar ik houd van organiseren en oplossingen bedenken. De vrijheid die het freelance bestaan mij geeft is onbetaalbaar.

Je reisorganisatie Rocky Roads Travel is gespecialiseerd in fotoreizen en fotocursussen voor vrouwen. Hoe ben je op dit idee gekomen en wat is het concept achter Rocky Roads Travel?

Het idee is begin 2019 ontstaan. Ik had het gevoel te zijn vastgelopen in mijn werk als fotografie docent en was op zoek naar een volgende stap.
Ik heb mijzelf toen opgesloten in een piepklein dorpje in het noorden van Italië. Daar ben ik op het idee van Rocky Roads Travel gekomen. Met Rocky Roads Travel heb ik een manier gevonden om het lesgeven, fotograferen en reizen met elkaar te combineren. De gedachte achter Rocky Roads Travel is om gelijkgestemde vrouwen samen te brengen via de kunst van de fotografie en de kracht van de natuur. Zo combineer ik tijdens fotoreizen het fotograferen met activiteiten in de natuur. Bijvoorbeeld door het maken van een wandeling door een fotogeniek landschap.  Hoewel ik de deelnemers ook theorieles geef, draaien mijn fotoreizen niet alleen om het leren van de techniek. Zo verdiepen we ons in zaken als storytelling, een stukje vormgeving, nabewerking en het inzetten van social media.  Maar het allermooiste vind ik nog wel de band die ontstaat tussen de vrouwen onderling en hoeveel ze van elkaar leren tijdens zo’n reis. Daar geniet ik elke keer weer van.

En waarom alleen vrouwen?

Omdat ik nou eenmaal beter denk te weten wat een vrouw leuk vindt op een fotoreis dan een man. Daar ben ik natuurlijk ook vrouw voor!

Bloemen tijdens mijn hike naar Lago di Sorapis in de Italiaanse Dolomieten
Bloemen tijdens mijn hike naar Lago di Sorapis in de Italiaanse Dolomieten. Fotograaf: Sabrina Gaudio

Heb je naast al je bezigheden nog wel tijd over om voor jezelf te fotograferen en wat of waar fotografeer je dan het liefst?

Hoewel ik tijdens mijn fotoreizen en workshops altijd wel probeer om mee te fotograferen, heb ik sinds ik fulltime werk als fotograaf veel minder tijd om voor mezelf te fotograferen. Als ik echt zin heb om te fotograferen ga ik vaak een lange wandeling maken in de Amsterdamse Waterleidingduinen, een van mijn favoriete stukken natuur in Nederland. Ik blijf het een feestje vinden om daar de damherten te fotograferen. Ook wandel ik nog weleens door het centrum van Amsterdam met mijn hond en mijn camera. Dan ga ik op zoek naar plekken die ik nog niet ken. Dan slenter ik uren door de stad.

Hoe zou jij je eigen fotostijl willen omschrijven en door wie heb jij je laten inspireren?

Storytelling is een belangrijk onderdeel van mijn werk. Ik probeer daarom in mijn foto’s altijd een verhaal te vertellen. De wereld gezien door mijn ogen, intiem met oog voor details en in mijn eigen stijl. Die stijl hangt natuurlijk ook sterk samen met mijn manier van nabewerking. Daar probeer ik altijd één lijn in te bewaren. Ik hoop dat mensen hierdoor mijn werk zullen herkennen. Verder probeer ik altijd iets verrassends te laten zien in mijn beelden. Ik ben niet geïnteresseerd in wéér diezelfde foto te maken van wéér diezelfde plek. Waarom zou ik een foto die al zo vaak is gemaakt nog een keer willen maken? Ik vind het veel interessanter om een populaire plek op een andere manier te laten zien. Ik ben groot fan van het werk van de Braziliaanse fotograaf Sebastião Salgado. Voor zijn fotoboek Genesis reisde hij acht jaar lang de wereld over om de schoonheid van de nog ongerepte aarde vast te leggen. Dat is toch wel een ultieme droom. Hij zet zijn fotografie in om aandacht te vragen voor het behoud van onze natuur. Dat vind ik bijzonder. Daarnaast is zijn fotografie gewoon ontzettend mooi en uniek.

Wachten op het eerste ochtendlicht in de Himnalaya op Annapurna Basecamp in Nepal
Wachten op het eerste ochtendlicht in de Himnalaya op Annapurna Basecamp in Nepal. Fotograaf: Sabrina Gaudio

Op welke natuurfoto ben je het meest trots en waarom?

Afgelopen juni was ik voor een reportage voor Columbus Magazine in de afgelegen oostfjorden van IJsland. Ik verbleef daar in een minuscuul dorp met slechts acht inwoners, te midden van majestueuze watervallen en bergpassen. Hier waande ik mij alleen op de wereld.
Bij Borgarfjardarvegur, een fjord waar duizenden papegaaiduikers te vinden zijn. De omgeving daar was sprookjesachtig mooi. Buiten een handvol andere toeristen had ik de plek bovendien helemaal voor mij alleen. Nadat ik wel een uur lang naar de papegaaiduikers, die af en aan vlogen heb zitten kijken en luisteren, ben ik ze gaan fotograferen. Op zo’n moment kan ik echt emotioneel worden van de schoonheid van de natuur. Dat het zo mooi is dat je het eigenlijk niet kunt verwerken. In mijn fotografie is het ook super belangrijk om het ultieme moment vast te leggen.

Papegaaiduiker in Borgarfjördur Eystri in de Oostfjorden van IJsland
Papegaaiduiker in Borgarfjördur Eystri in de Oostfjorden van IJsland. Fotograaf: Sabrina Gaudio

Welke ambities of doelen heb jij nog die je met je fotografie wil bereiken?

Ik zou het echt fantastisch vinden om een boek te maken van mijn foto’s, gecombineerd met korte reisverhalen. Ik heb zoveel beeld waar ik nooit iets mee heb gedaan. Natuurlijk heb ik ook nog plekken waar ik heen zou willen om te fotograferen. De ruige natuur van Alaska bijvoorbeeld, of Patagonië. Dat lijkt mij ook echt waanzinnig!

Kraakheldere sterrenhemel met Melkweg op Texel
Kraakheldere sterrenhemel met Melkweg op Texel. Fotograaf: Sabrina Gaudio

Tot slot: wat zou jij andere natuurfotografen nog willen meegeven?

Leg de wereld op JOUW manier vast. Fotografeer de dingen die jij interessant vindt. Kijk, observeer en zie. Wat zie jij waar andere mensen aan voorbij lopen?
Dat is jouw kracht als fotograaf. De natuur op jóuw manier laten zien. Zo ga je je echt onderscheiden van andere fotografen.

Wil je meer weten over Sabrina, neem dan een kijkje op haar website.

 

Eén reactie

  1. Sabrina ik heb een heel andere vraag dit heeft niets met je beroep te maken maar is heel persoonlijk in ben jaren bij jullie thuis geweest deed dan zaken met je vader Gino bleef
    vaak eten bij jullie zoals je mischien wel herrinnert kwam ik samen met mij vrouw
    Nu het volgende ik had regelmatig contact met je vader via wathap p of per telefoon maar sinds een tijdje hoor ik niets meer en krijg ook geen kontact meer met hem ik heb ook bij jou je telefoon al eens ingesproken zou je mij even kunnen informeren of hij er nog is en evt zijn nr kunnen doorgeven vr dank

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Geef een reactie

Eén reactie

  1. Sabrina ik heb een heel andere vraag dit heeft niets met je beroep te maken maar is heel persoonlijk in ben jaren bij jullie thuis geweest deed dan zaken met je vader Gino bleef
    vaak eten bij jullie zoals je mischien wel herrinnert kwam ik samen met mij vrouw
    Nu het volgende ik had regelmatig contact met je vader via wathap p of per telefoon maar sinds een tijdje hoor ik niets meer en krijg ook geen kontact meer met hem ik heb ook bij jou je telefoon al eens ingesproken zou je mij even kunnen informeren of hij er nog is en evt zijn nr kunnen doorgeven vr dank

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Deze artikelen vind je vast ook interessant: