Wie ben je en wat vind je zo interessant aan natuurfotografie?
Vincent Vink (1996). Als Amsterdamse stadsjongen groeide ik op in een omgeving met weinig natuur. Mijn passie voor natuur is dan ook ontstaan in het buitenland. Ik heb het geluk gehad om samen met mijn familie op een jonge leeftijd veel van de wereld te mogen zien. Zo hebben wij in de Dominicaanse Republiek gewoond en hebben we vaak Argentinië (mijn moederland) bezocht. Tijdens dit soort reizen heb ik de natuur op een compleet andere manier kunnen ervaren. Terug op de basisschool was ik daarna doorgaans te vinden tussen stapels National Geographic tijdschriften. Vandaag de dag is dat niet anders. Door middel van beeld kan ik mijn fantasie de vrije loop laten gaan en waan ik me al snel ver buiten de Amsterdamse stadsmuren.
Jouw foto’s gaan verder dan de Nederlandse grenzen, hoe bepaal je waar je naar toe gaat?
Bij aanvang van een reis heb ik er altijd al een langdurige voorbereiding opzitten. De passie en/of interesse voor een bepaald land gaat altijd vooraf aan het kiezen van een specifiek onderwerp en is daarmee dus leidend. De bewuste keuze voor een land hangt vrijwel altijd samen met het opzoeken van het onbekende, maar kan zich ook uiten in de drang om een onderwerp vanuit een bepaald perspectief te tonen. Van tevoren lees ik me in over de culturen, landschappen en dieren van de gebieden waar ik naar vertrek. Vanuit deze basisinformatie probeer ik een interessante route samen te stellen en hierbij op zoek te gaan naar fotografische onderwerpen die voor mij potentieel interessant kunnen zijn. Dit leidt ertoe dat ik de uiteindelijke beelden van tevoren vaak al kan dromen.
Staan jouw reizen in het teken van fotografie of juist andersom?
Tegenwoordig zijn reizen en fotografie onafscheidelijk van elkaar. Fotografie is voor mij dé manier geworden om te kunnen reizen met een doel. Maar dat geldt ook andersom. Zonder camera zou reizen niet hetzelfde zijn.
Hoe bereid je jouw reizen voor, zoek je vooraf naar locaties waar fotografische mogelijkheden liggen?
Voordat ik op reis ga heb ik er al maanden voorbereiding opzitten. Tijdens deze voorbereidingen ben ik vaak tot laat in de nacht, omringt met boeken en tijdschriften over de gebieden waar ik naartoe ga, te vinden. Het is voor mij belangrijk voorafgaand aan de reis, zoveel mogelijk informatie te verzamelen. Het is tenslotte erg lastig om een visueel verhaal te vertellen als je niet begrijpt wat je nou eigenlijk voor je lens hebt.
Het liefst weet ik al precies hoe en wat ik ga fotografen voordat ik het vliegtuig in stap. Toch zullen zich tijdens een reis altijd nieuwe verhalen voordoen die ik van te voren niet had durven dromen. Dat blijft is voor mij ook een van de aantrekkingskrachten van zo een reis. Zo werd ik een aantal jaar geleden gegrepen door de verhalen uit Myanmar (voormalig Birma) en de voortdurende oorlog die jarenlang binnen dat land woedde. Toen de grenzen van dit bijzondere land eindelijk opengingen besloot ik ernaar af te reizen. Het doel van deze reis was portret- en documentairefotografie gerelateerd aan de oorlog. Eenmaal aangekomen stuitte ik diep in Chin-state op vrouwen bedekt met gezichtstattoos en de eeuwenoude geschiedenis daarachter. Deze vrouwen, voor wie dergelijke tattoos ooit als bescherming tegen gevaar dienden, portretteerde ik. Tegen verwachting in ontwikkelden zij zich uiteindelijk tot de centrale figuren van deze serie.
Welke apparatuur mag tijdens jouw reizen niet ontbreken?
Momenteel fotografeer ik met een Sony a7III en draag ik standaard drie lezen bij mij. Een 24-70mm, 70-200mm en een 200-600mm. Dit biedt een groot bereik dat ik inzet voor zowel het fotograferen van het alledaagse straatbeeld als het fotograferen van paradijsvogels en reptielen. Daarnaast mag mijn LEE Filterset niet ontbreken. Ik experimenteer graag met een lange sluitertijd. Hiermee kun je bijvoorbeeld goed de uitbarsting van een vulkaan vastleggen. Voor mijn aankomende reis ben ik op zoek naar nieuwe perspectieven. Hiervoor heb ik DJI Mavic Pro (drone) aangeschaft om te kunnen experimenten met lucht fotografie en film. De meest recente toevoeging aan mijn cameratas is een onderwaterbehuizing. Binnenkort zet ik die in bij het fotograferen van anacondas in de tropen.
Je wilt met jouw foto’s een verhaal vertellen, waarom is dit zo belangrijk?
Als fotograaf hoop je natuurlijk dat je beelden overkomen met de intentie die je toen voor je zag. Voor het hele Covid gebeuren was mijn kijk op fotografie anders dan dat het nu is. Waar ik eerst op zoek was naar esthetisch mooie natuurfotografie, wil ik me nu nog meer focussen op de verhalen achter de fotografie. De authenticiteit van het beeld speelt daarbij altijd de hoofdrol. Het is belangrijk dat ik mijn onderwerpen in hun meest pure zin vastleg.
Wat zouden jouw foto’s ideaal gezien, teweeg moeten brengen?
Natuur- en documentairefotografie worden vaak geassocieerd met wat oudere, stoffige grijze mannen in camouflagepakken. Ik wil laten zien dat die weergave niet altijd juist is en een frisse blik werpen op deze tak van fotografie. Zo beoog ik bewustzijn voor hedendaagse problematiek te creëren, met name onder de nieuwe generatie. Ik hoop daarbij een stem te kunnen geven aan diegenen die niet voor zichzelf kunnen spreken. Bovendien wil ik meegeven dat je ook zonder academische diploma’s je stem kan laten horen.
Wat doe je uiteindelijk met jouw allermooiste foto’s (Facebook, Instagram, een album maken of…)?
De uiteindelijke selectie van mijn werk komt te staan op mijn website. Daarnaast zijn Instagram en Facebook goede platformen om je werk op te delen. Al ben ik daar dit jaar wat minder actief op geweest dan voorheen. Na de pandemie verwacht ik weer actiever te worden op social media. Naast de gebruikelijke kanalen probeer ik m’n werk middels publicaties en exposities aan het grote publiek te brengen. Op de lange termijn hoop ik mijn mooiste werken te kunnen uitgeven in een boek.
Wat zou je graag nog willen verbeteren om jezelf verder te kunnen ontwikkelen als fotograaf?
De beste manier om jezelf te ontwikkelen als fotograaf is het maken van nieuw werk. Vrijwel al mijn geplande reizen waren vanwege Covid-19 gecanceld en mijn aankomende reizen worden om de haverklap van bestemming aangepast. Maar net als het leven staat fotografie voor mij nooit stil.
