Menu

Onderdeel van Pixfactory

Jacht geopend op hufterige natuurfotograaf

Net op het moment dat ik aan deze column voor dit podium, natuurfotografie.nl, wil beginnen vraagt een collega ’s ochtends vroeg bij aankomst op mijn werk met een dikke knipoog: “Ben jij ook zo’n hufter die andere mensen weg jaagt van hun plekje?” Ja, ook ik had de boswachter van park de Hoge Veluwe gehoord op de nationale radio! En zo wordt me de inspiratie voor deze vierde column in de schoot geworpen; de hufterige natuurfotograaf.
Samen genieten van de zonsondergang of de boel plattrappen? Fotograaf: Dave Zuuring

Een paar maanden geleden bij mijn inauguratie bij natuurfotografie.nl noteerde ik in de content planning ‘heidekoorts’ voor dit artikel. Hint, de link met de jacht op zit verderop in het woordje Veluwe.

Natuurfotografie in de spotlight

De hoge veluwe, meer dan alleen geschikt om vogels en herten te fotograferen. Fotograaf: Dave Zuuring

Ergens had ik op dit platform al een artikel of reactie verwacht hoe wij eind Juni als natuurfotografen negatief in de media kwamen. Zelfs ik, die pas begin dit jaar tot de conclusie kwam als zelfbenoemd landschapsfotograaf te behoren tot het gilde der natuurfotografen, voelde mij aangesproken. Maar dan komen ook de opmerkingen van collega’s en vrienden, die weten dat je natuurfotograaf bent. Ik neem ze luchtig in ontvangst en geef ze mijn eerlijke antwoord: Het verbaast me niet en ook weer wel!

Kortom verwarring ook bij mij. Enerzijds omdat natuurfotografen ook maar gewone mensen zijn. Hufters vind je overal, lees maar eens het artikel van mede columnist Bert Faber over de dinosaurus. Anderzijds kan ik het niet bevatten wanneer ik op de Telegraaf-site het artikel lees. Immers, respect voor moeder natuur en daar zorgvuldig mee omgaan dat is toch onze grondwet als natuurfotograaf?

Het artikel met sappige koppen

Uiteraard was het verhaal op de radio genuanceerder, toen de betreffende boswachter van de Hoge Veluwe aan het woord was. En zoals we de Telegraaf kennen zijn het vaak de smeuïge koppen waar andere media weer op inhaken. Zinnen als ‘Natuurfotograaf hangt op Veluwe de beest uit‘parkbeheerders sturen aso’s voortaan het bos uit’ en ‘Ze lokken spechten met pindakaas’ suggereren het ergste.

Lees je het artikel rustig door, dan blijkt dat het niet iets is wat van de een op de andere dag ontstaan is. Vorig jaar schijnt er al een struinverbod te zijn ingesteld en zijn er al individuen op hun gedrag gewezen. Gedrag dat bestaat uit doen alsof het park van hen is, wegjagen of wegkijken van argeloze bezoekers, statieven pontificaal op de weg plaatsen en daarmee de weg versperren! Toch schijnt het waarschuwen en wijzen op het hufterig gedrag niet te werken. Dus worden er nu nieuwe maatregel aangekondigd: “Een stevig gesprek op kantoor en als dat niet werkt het park uitzetten of zelfs hun jaarkaart innemen!”.

Wat is nu de waarheid?

Dus ook maar eens naar het persbericht zoeken op de site van het park. Daar lees je ook een genuanceerde en duidelijke boodschap, die los staat van meningen en statements. Gelukkig worden we hier aangehaald als onbehoorlijke fotografen en niet meer als natuurfotografen rechtstreeks aangesproken. En dat laatste stemt me alweer minder zorgelijk over hoe ik me als zelfbenoemd natuurfotograaf voel.

De impact van social media

Anderzijds, fotografie is wel veranderd en ook het publiek dat je bij tijd en wijle in de natuur aantreft. Deels door de komst van eenvoudig te bedienen en betaalbare digitale camera’s. Maar grotendeels en misschien ook wel dankzij social media zijn mooie locaties en bijzondere dier- en vogelsoorten meer bereikbaard dan ooit om te fotograferen. Instagram, YouTube en Facebook zijn momenteel belangrijke aanjagers van de groei van het aantal enthousiaste beeldmakers. En laten we de kracht van apps zoals Photopills hierbij niet vergeten in combinatie met krachtige smartphones. Het is in een prima bereikbaar en bereisbaar land als Nederland relatief makkelijk om mooie locaties of bijzondere diersoorten te vinden.

De mooiste plekjes bereikbaar voor allen

Fotografie toegankelijker dan ooit anno nu. Fotograaf: Dave Zuuring

Dat deze toegankelijkheid en bereikbaarheid sterk verandert ervaar ik zelf ook. Een jaar of 7 geleden kwam je voor dag en dauw amper iemand met camera tegen in bijvoorbeeld mijn favoriete gebied, de Posbank. Sinds 2015 is dat wel veranderd. Tientallen foto-enthousiastelingen, met smartphone of traditionele spiegelreflex vinden inmiddels ook hun weg. Parkeren was er vorig jaar nog amper mogelijk op de hotspot in het gebied van de Posbank.

Dankzij social media zijn vele plekjes bereikbaarder dan ooit te voren. Fotograaf: Gerhard Nel

Toen door de te grote toestroom van enthousiastelingen voor zonsopkomst op weg naar hun fotospot bekeuringen werden uitgedeeld waren ook hier de media er als de kippen bij. Zijn we dan direct allemaal hufters? Ik vermoed van wel, want we wijken af van de geldende regels die zeggen dat je niet voor zonsopkomst en na zonsondergang in dit gebied mag zijn. Gelukkig werd het woord hufter hier niet gebruikt. Alhoewel, asociaal is het wel als je ziet wat er gebeurt. Wel was het sneu voor diegenen die er met goede bedoelingen voor dag en dauw waren en bekeurd werden. Anderzijds is dit ook het gevolg van die eerder beschreven toegankelijkheid en sterke groei van fotografie, ergens moet een beheerder een grens trekken.

Een mooi fenomeen, hertenbronstijd. Een reünie voor natuurfotografen. Fotograaf: Dave Zuuring

Het kan ook anders

Veluwezoom, de Posbank. Fotograaf: Dave Zuuring

Dan terug naar de Veluwezoom. Bij de vele liefhebbers van landschapsfotografie beter bekend als de Posbank en bij zonsopkomst met de bloeiende heide en wat ochtendmist één van de allermooiste landschappen om te fotograferen. Daar was het vorig jaar flink raak met handhaven.

Verrassend genoeg lees ik afgelopen week in het lokale nieuws: “Natuurmonumenten komt natuurfotografen tegemoet”. Hoe mooi is dat! De oplossing is aangedragen door een van ’s Neerlands bekendste natuurfotografen Jan Vermeer. Hij is in gesprek gegaan met beheerder van het gebied: Natuurmonumenten. Om de stroom auto’s voor dag en dauw in het gebied tegen te gaan en onnodige bekeuringen te voorkomen zijn er op 11 data tegen een passende vergoeding vooraf elektrische fietsen te reserveren. Deze kunnen vanaf 05:30 uur opgehaald worden via Veluweactief. En geloof me de zon komt eind Augustus pas om 06:38 uur op, dus dan heb je prima de tijd op de Posbank te arriveren, want je mag via de Schaapskooi en Snippendaalseweg naar boven fietsen. Kortom, door overleg ontstaan nieuwe oplossingen voor een probleem en daarmee lijkt hufterigheid voorkomen te worden.

Hoe ver ga jij?

Ook zonder mist blijft de Posbank onweerstaanbaar. Fotograaf: Dave Zuuring

Laten we over beide situaties eens voor onszelf nadenken en bedenken wat we zelf kunnen doen als natuurfotograaf om verantwoord om te gaan met regels en fatsoensnormen. Hoe ver ga jij? Wat doe jij wel en wat doe jij niet en hoe maak jij het bespreekbaar?

Hoe ver ga ik? Ik blijf dit een lastig thema vinden en specifiek het verbod om voor zonsopkomst in de natuur te zijn om dat mooie landschap te fotograferen blijf ik lastig vinden want ik ben ook een liefhebber die soms van dat gebaande pad af is gegaan. Anderzijds, andere bezoekers en fotografen dwars zitten is niet mijn stijl. Immers genieten doe je samen en positief gedrag begint bij jezelf. En zo voorkom je samen dat er niet op je gejaagd hoeft te worden als natuurfotograaf.

En voor wat betreft de Posbank, de heidekoorts is bij mij weer gestegen dankzij dit soort berichten. Maar ik ben wel geïnspireerd door Bob Luijks’ zijn artikel Kopiëren of creëren, want er zijn nog genoeg andere mooie bloeiende heidevelden. Want die gedroomde foto van de Posbank die wordt voor mij na 2014 steeds moeilijker te overtreffen.

“De bloeiende heide van de Posbank met opkomende zon en ochtendnevel,
dat is voor natuurfotografen het neusje van de zalm.” Fotograaf: Dave Zuuring

Geef een reactie

3 reacties

  1. Tsja, de Posbank is inderdaad een beetje de Wildbaanweg geworden voor landschapsfotografen. Ik kom er niet meer zo vaak. Volgens mij maakt het overigens niet uit of je met de auto of met een fiets (of e-bike) voor zonsopkomst in een gebied bent. Of natuurmonumenten moet een uitzondering maken. Meer fietsen in de natuur is zeker een goed idee. Zowel voor je gezondheid als de milieubelasting. Je kunt natuurlijk ook gewoon je eigen fiets meenemen. Of het meer of minder verstoord twijfel ik aan. Het wild ziet een fiets volgens mij nog eerder als gevaar dan een auto.

  2. Mooie column weer Dave! Tja en ik stond 2014 naast je en (en Bert) die opnames kunnen voor mij ook niet verbeterd worden, dus ben daarna ook niet meer op de Posbank geweest en ga lekker op pad bij mij in de buurt. Wel zo lekker rustig!
    Grt, Ronald

    1. Ik ga lekker wel op zo’n magische ebike heideplaatjes op de Posbank schieten. Gelukkig verstoor je met de magische ebike het wild niet, wat je met een auto natuurlijk wel doet. Wellicht kan natuurmonumenten die magische ebikes ook in het Deelerwoud beschikbaar stellen zodat je voor zonsopkomst de hertenbronst zonder verstoring kan fotograferen. Cool, zo’n ebike!

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

3 reacties

  1. Tsja, de Posbank is inderdaad een beetje de Wildbaanweg geworden voor landschapsfotografen. Ik kom er niet meer zo vaak. Volgens mij maakt het overigens niet uit of je met de auto of met een fiets (of e-bike) voor zonsopkomst in een gebied bent. Of natuurmonumenten moet een uitzondering maken. Meer fietsen in de natuur is zeker een goed idee. Zowel voor je gezondheid als de milieubelasting. Je kunt natuurlijk ook gewoon je eigen fiets meenemen. Of het meer of minder verstoord twijfel ik aan. Het wild ziet een fiets volgens mij nog eerder als gevaar dan een auto.

  2. Mooie column weer Dave! Tja en ik stond 2014 naast je en (en Bert) die opnames kunnen voor mij ook niet verbeterd worden, dus ben daarna ook niet meer op de Posbank geweest en ga lekker op pad bij mij in de buurt. Wel zo lekker rustig!
    Grt, Ronald

    1. Ik ga lekker wel op zo’n magische ebike heideplaatjes op de Posbank schieten. Gelukkig verstoor je met de magische ebike het wild niet, wat je met een auto natuurlijk wel doet. Wellicht kan natuurmonumenten die magische ebikes ook in het Deelerwoud beschikbaar stellen zodat je voor zonsopkomst de hertenbronst zonder verstoring kan fotograferen. Cool, zo’n ebike!

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Dave Zuuring

Dave Zuuring

Dave is een enthousiaste vrijetijdsfotograaf met een passie voor landschappen, stedelijke landschappen en blue hour fotografie. Vanuit zijn motto 'Make your Memory Today' wekelijks en soms dagelijks bezig met vastleggen, beleven en herbeleven op fotografie gebied.

Meer columns van deze auteur

Deze artikelen vind je vast ook interessant: