Kijk ook eens omlaag!

Blote wortels

Terwijl mijn fotomaten hun weg vervolgen sta ik stil en bewonder onder mij de vele blootliggende wortels die kriskras het pad versieren. Allerlei patronen zijn zichtbaar en hier en daar steekt een polletje gras de kop op. Ik zoek net zo lang tot ik een fraaie combi van groen gras en bruine wortels op het beige zand voor me zie. De wortels vormen een vierkant en daarmee een soort van natuurlijke fotolijst. Het groene graspolletje steekt af tegen de rest. Allerlei steentjes en stukjes hout maken het zand levendig. Ik stel mijn statief op en richt de camera loodrecht omlaag. Met F13 is de scherptediepte voldoende om alles scherp in beeld te krijgen. Geduldig wacht ik af tot de zon een deel van mijn compositie in het licht zet. Als ik afdruk zijn mijn maten al een hele tijd uit beeld.

Pac-Man

Het heeft onlangs veel geregend. Dat kan ik zien aan hoe het water zich een weg heeft gezocht over het hellende zandpad. Het regenwater heeft allerlei humusdeeltjes meegevoerd en die zijn in allerlei patronen onderweg blijven steken tussen het zand. Turend naar de grond zoek ik markante patronen en vormen. Kan ik er een gezicht in zien? Een dier misschien? Een boom? Al zoekend let ik goed op waar ik mijn voeten neerzet. Een voetafdruk in beeld zal de foto zeker verknoeien. Bij een bepaald patroon houd ik stil. Ik zie een gezicht maar ook een grote mond die honger heeft. Dat doet me denken aan het spelletje Pac-Man. Je begrijpt: enige fantasie is hiervoor nodig. Het beeld intrigeert me en vanaf statief maak ik foto’s van verschillende composities. Achter de PC kies ik voor een beeld in portretstand. Op die manier komt Pac-Man het meest tot z’n recht.

4 (bijna) op ’n rij

Het is al later in de middag en er ligt nog een beetje ijs op de grond, in dit geval op het mos. Vanmorgen was het ijs nog interessant vanwege de bijzondere vormen. Nu is er weinig meer van over maar trekt een viertal polletjes mijn aandacht. Ze verschillen niet alleen in kleur maar ook in grootte. De flets groene en beige tinten steken fraai af tegen het diepere groen van het mos. Al met al een mooi beeld zo van bovenaf gezien. Omdat de foto behoorlijk wat scherptediepte vergt controleer ik het resultaat in de zoeker. Pas bij F14 ben ik daarover tevreden.

IJzige olifant

Ik ben een dagje op bezoek in de Hoge Venen in België. Langs het knuppelpad staat ijs op het diepzwarte water. Mijn oog valt meteen op blauw getinte vormen met ronde, witte lijnen. Een oog kijkt me aan en de slurf sproeit waterdruppels in de lucht. De ijzige olifant (zonder oren, dat wel) vraagt om een foto. Omdat ik mijn statief hier niet kan plaatsen fotografeer ik uit de hand. Geknield op het knuppelpad reik ik met gestrekte armen de camera boven mijn onderwerp. Op het gekantelde schermpje zie ik of de compositie klopt. De autofocus stelt scherp en voor de zekerheid maak ik meerdere foto’s en controleer ik ze op scherpte en compositie. Het vergt nog enkele pogingen voordat die beiden oké zijn.

Oranje, groen en wit

Er groeit niet zo heel veel op deze zandgrond met een laagje water erop. Wat groene en een oranje grasje steken dapper hun sprieten boven het water uit. Samen met de restjes wit van bevroren water zorgt dat voor verrassende kleurcontrasten. Ook de ster-vormen zijn bijzonder, vind ik. Het duurt even voor ik een compositie heb gevonden waarin dit alles goed samenkomt. Ik gebruik weer het statief omdat ik dan de ISO laag kan houden en de sluitertijd lang mag maken. De timer telt vervolgen de 5 seconden zorgvuldig af en de foto wordt gemaakt.

Voor het oprapen

Voor onderwerpen als op de foto’s in deze tutorial hoef je niet ver te kijken. Vlak voor je voeten kan het namelijk al raak zijn. Sta daarom regelmatig stil en kijk naar beneden. Mooie foto’s liggen daar vaak letterlijk voor het oprapen.