Menu

Onderdeel van Pixfactory

Kijk vooruit en niet teveel achterom

Het is maandagochtend, rond half zeven. Het is de ‘day after’ na een heerlijke fotografie ochtend. De wekker loopt af. Door een kier van mijn zolderraam zie ik fraaie roze-oranje kleuren. Landschapsfotografen herkennen dit wel. Het is de aankondiging van een fraaie zonsopkomst, net na het blauwe uurtje.
Fraaie maandagochtend in Grijpskerk
Genomen op een fraaie maandagochtend in Grijpskerk. Fotograaf: Peter Tulner

Ik sta op, kwart voor zeven. Intuïtief loop ik naar het raam, open het een stukje en kijk. Mijn fotografische oog bevestigd wat ik al dacht. Het is zelfs nog mooier dan ik dacht. Maar het is ook maandagochtend. Het is inmiddels vijf voor zeven. Heel even twijfel ik nog wat ik zal doen als ik naar de douche loop. Door mijn gedachten schiet heen; “Ik zou wel willen fotograferen, maar het is te laat, de zon komt vandaag immers om 07:06 uur op.” Daarna denk ik direct terug aan gisteren (zondagochtend). “De mooiste ochtend ooit!”, zei bevriend fotograaf Peter Tulner met wie ik spontaan mee op stap was door het Speulderbos.

landschap
Een mix van een vochtige ochtend in het Speulderbos en zonlicht levert fraaie beelden op waar het gebied bij velen om bekend staat. Fotograaf: Dave Zuuring

Spijt hebben

Maar dat was gisteren en dit is vandaag. En hierin schuilt vaak de uitdaging voor ons fotografen. Schreef ik in één van mijn columns al niet over; ‘Mijn mooiste foto maak ik morgen?“. Geïnspireerd door de vroege ochtendkleuren die ik zag uit het zolderraam, de teleurstelling van het niet fotograferen, de mooie gezellige zondagochtend en een rake uitspraak van Peter tijdens ons gesprek na die heerlijke drie uur fotograferen. Een column was geboren. De uitspraak waar ik op doel, ontstond nadat ik hem vroeg of hij geen spijt had van onze ochtend keuze. Waar we waren en wat we daar gefotografeerd hebben. Hadden we alles wel eruit gehaald? Zijn reactie was ontnuchterend en inspirerend om over door te mijmeren in deze column: “Ik ben blij met wat ik heb. En ik rouw niet om wat ik niet heb!”.

Landschap
Hoe kun je nu spijt hebben van op tijd opstaan, als je dit aantreft als fotocondities. Fotograaf: Dave Zuuring

Blij zijn met

Toen ik dus vanochtend besloot niet te gaan was dat een bewuste keuze. Niet een gewenste keuze, maar werkafspraken gaan voor. Toen ik rond half acht buiten de hond uitliet, niet gefotografeerd had, gebeurde bij mij het tegenovergestelde van de bedoelde uitspraak van Peter. Goh wat baalde ik ervan dat ik niet direct eropuit was gegaan, wetende dat op vijf minuten rijden een prachtig fotoplekje waar ik alweer eventjes niet geweest ben, had kunnen fotograferen. Nu had ik niks deze ochtend! Ondanks dat de lucht al veel minder fraai was, maar nog wel de fijne mistige sfeer, bleef ik nadenken over zijn uitspraak: “Ik ben blij met wat ik heb en ik rouw niet om wat ik niet heb!”.

landschap
Maakt niet uit waar je liep, iedere keer weer nieuwe foto kansen.
De foto mojo was snel teruggevonden Fotograaf: Dave Zuuring

Niet in de foto mojo flow zijn

Dit vraagt uitleg. Wellicht herken je het? Overigens prijs jezelf gelukkig als je hier geen last van hebt. Mijn fotovrienden weten het zo ondertussen wel van me. Ik ben zo’n figuur die zich sinds 2018 probeert te trainen niet het negatieve ervan te zien dat ik geen foto’s ben gaan maken, dat ik mijn keuzes moet accepteren. Ik ben zo’n fotograaf die ondanks dat hij uit staat, niet in zijn foto mojo zit en/of simpelweg geen tijd heeft, op dit soort momenten het dan niet los kan laten. En ook al had ik geen plan, of scherp was op de condities, dan zelfs nog kan ik er enorm veel spijt van hebben. Inmiddels heb ik wel geleerd dat als het dan zo schitterend is zoals deze maandagochtend, dat dan ad-hoc het reageren ertoe leidt dat het haast werk wordt. Dat je dan net niet met de foto’s thuiskomt, die je zou maken als je in rust met goede voorbereiding erop uit zou gaan. Die training gaat me steeds beter af, maar niet altijd 😉

Landschap
Wat een cadeautje als dit soort licht en sfeer je ten deel valt, wetende dat ik uit stond qua fotografie na een heerlijke heide fotografieperiode. Fotograaf: Dave Zuuring

Blij zijn met

Ondanks dat ik deze ochtend dus gemist had, maar de dag ervoor nog vers in mijn geheugen gegrift stond, had ik toch mixed feelings. Dit kwam door iets wat je dan ook niet moet doen.  Gaan rondstruinen op social media. Ik had dus al de balen, was weer enigszins gekalmeerd, maar wat doe ik mezelf dan aan? Ga ik notabene zitten gluren op Instagram? Diezelfde Peter, ja die van de vorige ochtend, die deelde op dat moment in zijn stories, het openingsbeeld van deze column! Op dat moment is balen nog zacht uitgedrukt bij wat ik voelde en dacht. Het woord jaloersmakend ligt dan op het puntje van mijn tong! Zeg nou zelf, hoe kun je dan blij worden van wat je niet hebt?

cityscape
Gelukkig is er altijd een John Frostbrug en blue hour om weer blij te worden en toe te geven aan je fotografielust. Fotograaf: Dave Zuuring

Blij worden van

Gek genoeg, duurde dit moment maar heel even. Ik stuur hem een berichtje op zijn stories,”Mooi man GENIETEN WEER voor je”. En door het zien van de foto van iemand met wie je notabene de dag ervoor ook hebt genoten, die wel het moment even kon pakken, een uitwisseling middels een korte leuke chat word je blij voor de ander, blij van wat je ziet en accepteer je de keuze zoals je die zelf gemaakt hebt. Het is zoals het is!

landschap
Het felle licht, luidt het einde van een heerlijke ochtend fotograferen in. Fotograaf: Dave Zuuring

Omarmen

Inmiddels word ik steeds steeds beter in het accepteren van dit soort situaties (vind ik zelf). Immers je kunt niet altijd aan staan en je baan en gezin combineren met je eigen gepassioneerde vrijetijdsfotografie-gedoe en denken alsmaar te kunnen fotograferen.

Keuzes zijn er om te maken en mee om te gaan. Als ik dan ’s avonds na een heerlijke werkdag de foto’s van zondagochtend voor me zie, naar smaak lekker bewerkt heb, heerlijk heb zitten herbeleven en de opzet voor deze column ook heb geschreven. Dan word ik blij van wat ik heb en ligt die ochtendfrustratie alweer achter me.

“Wat je kiest en doet, daar moet je van genieten.”, aldus Peter! En ik kan alleen maar volmondig zeggen: JA ?.

Met bijzondere dank voor de inspiratie aan Peter Tulner.

Geef een reactie

6 reacties

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

6 reacties

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Dave Zuuring

Dave Zuuring

Dave is een enthousiaste vrijetijdsfotograaf met een passie voor landschappen, stedelijke landschappen en blue hour fotografie. Vanuit zijn motto 'Make your Memory Today' wekelijks en soms dagelijks bezig met vastleggen, beleven en herbeleven op fotografie gebied.

Meer columns van deze auteur

Deze artikelen vind je vast ook interessant: