Anders kijken
Misschien herken je het wel. Dat je door de fotografie anders bent gaan kijken. Sinds ik er met de camera op uit trek, zie ik veel meer dingen en ben ik me veel bewuster van bepaalde natuurverschijnselen. En dit levert dan direct inspiratie en ideeën op voor het maken van mooie foto’s.
Zo kan ik nooit meer door een landschap lopen zonder overal lagen en lijnen te zien die een goede compositie zouden kunnen vormen. En vroeger was licht gewoon licht voor mij. Maar nu heb ik er oog voor dat er verschillende kwaliteiten licht bestaan. Dat zonlicht hard en fel kan zijn zoals midden op een onbewolkte zomerse dag. Maar ook zacht en warm aan het einde van de dag tijdens het wel bekende Gouden Uur. En dat dit laatste dan vaak weer mooiere foto’s oplevert.
De verschillende seizoenen ben ik door de fotografie ook meer gaan waarderen. Voorheen werd ik vooral blij van de lente en de zomer. De herfst en winter vond ik maar nat en koud. Maar tegenwoordig zijn dat nu misschien wel mijn favoriete jaargetijden, omdat het licht vaak mooier is en de fotografische mogelijkheden groot zijn. Op een druilerige dag bleef ik vaak binnen, maar telkens meer trek ik er dan ook op uit, omdat ik de fotografische potentie hiervan inzie. Door de fotografie ben ik me bewuster van deze momenten. Hierdoor herken je ze sneller en kan je er meer van genieten.
Frustraties
Soms frustreert het weleens. Dan zie ik de mooie omstandigheden, maar heb ik geen tijd om ze te fotograferen. Dan staan de krenteboompjes op de hei eindelijk in bloei, maar is het twee weken prut weer en kan je ze niet vastleggen. Er is een prachtige zonsopkomst, maar kan je er niks mee omdat je op de fiets naar je werk zit. Dan kleurt de hei prachtig paars maar mis je dit alles omdat de rest van het gezin zo(n)nodig naar het strand op vakantie moest! Of erger… je ligt heerlijk op je bed terwijl buiten het noorderlicht de hemel in vuur en vlam zet! In Nederland nota bene! En wanneer je ’s ochtends heerlijk uitgerust aan je bakje koffie zit, ontdek je wat voor moois er die nacht allemaal aan je neus is voorbijgegaan!! Arrggg… Om gek van te worden!!!!!
Andere mindset
Toegegeven, van dit laatste was ik best een beetje zuur. Zoals bij velen staat ook bij mij de Aurora Borealis hoog op mijn verlanglijstje. En wanneer je dit soort bijzonere fenomenen aan je voorbij moet laten gaan kan dat best een teleurstelling zijn. Maar over het algemeen maak ik me er tegenwoordig minder druk om. Inmiddels heb ik de ervaring dat er uiteindelijk wel een moment komt wanneer het mooi is en je wel klaar staat. En dat geeft rust. Door de fotografie leer je met andere ogen kijken. En dat maakt dat je daar van kan genieten, ook zonder camera.
Ik moet weg
‘Papa?’, vraagt mijn dochter nog eens. ‘Moet je echt niet naar buiten foto’s maken?’. De laatste paar weken zat ik een beetje in een fotodip. Het weer was koud, nat, grauw en somber. Er was weinig interessant licht, nog geen blad aan de bomen en ik haalde weinig inspiratie uit de locaties in mijn omgeving omdat ik die al zo vaak heb vastgelegd. De drukte van de dag vrat energie en maakte dat ik niet echt zin had om vroeg op te staan om te gaan fotograferen.
Maar mijn dochter heeft gelijk, het begint nu langzaamaan echt mooi te worden. Ik kijk nog eens naar buiten naar de mooie avondlucht. Gelijk trekken er een scala aan foto ideeën in mijn hoofd voorbij. Het schrijven van deze column heeft mij blijkbaar nieuwe inspiratie gegeven! Hoe mooi zou het zijn wanneer de dreigende regenwolken tijdens zonsondergang beschenen worden met warm licht? Misschien is er ook nog wel kans op een regenboog! Mensen, ik stop met schrijven, want ik moet er vandoor. Tot de volgende column!
8 reacties
Zeer herkenbaar de frustatie van “moeten” werken of daarvoor of voor andere zaken onderweg zijn en dan mooie fotomomenten zien sie je niet kunt vastleggen.
Of zelfs met camera bij je die momenten zien maar niet kunnen stoppen want op de snelweg of zo.
Plek onthouden dan maar en later op de ventweg bv terugkeren.
Ja, ik denk dat elke fotograaf zulk soort momenten weleens heeft gehad. Maar zoals ik in het stuk al probeerde aan te geven laat ik me er tegenwoordig telkens minder door frustreren. Dan geniet ik gewoon van het mooie moment, ook als dat zonder camera is. Dank voor je reactie!