Klein geaderd witje in magische sferen

Voorbereiding

Het voorwerk begint vaak eigenlijk al met veldwerk en online speuren. Ik voel mij soms een heuse speurneus, maar zo leuk, de voorpret is begonnen. Het inlezen ter voorbereiding heeft een groot aandeel in het resultaat, zoals een kok ook het recept gaat lezen, want al die “waar en watjes” zoals het leefgebied, waardplanten, zonsopkomst, vegetatie en slaapplekken, je krijgt het niet altijd op een presenteerblaadje. 

Al die ontdekkingstochtjes met kennis en ervaring door de jaren brengen mij naar die mooie ochtenden. Soms gaan er dagen van zoeken aan vooraf tot die mooie ochtend. Ook het bezoeken van het gebiedje hoort daarbij. Zeker in een nieuw gebied is dat soms meerdere keren nodig. Dat is ook het mooie van natuurfotografie. Handig natuurlijk al die sites en boeken, maar ja, vlinders gaan niet altijd op die plekken zitten, dus zelf zien met eigen ogen blijft een must.  

Als er een mooie ochtend voorspeld wordt wil ik ook wel graag weten of er vlinders aanwezig zijn, dus zelfs de avond ervoor ga ik ter voorbereiding regelmatig het gebied bezoeken om te zien waar ze slapen. En dan ben ik in het veld, het is nog donker, dus hoe ga ik ze vinden? Als de vinders hoog in de vegetatie zitten, lukt het meestal vrij snel om ze te vinden, maar soms moet ik goed focussen met een klein lampje alsof ze bedacht hadden toch eens lekker diep onderin te gaan zitten om uit te slapen. Tja, en om nou elk dekbedje op te tillen… 

Opstelling en compositie

Helemaal blij als ik een vlinder gevonden hebt, soms nog onder de dauw als extraatje. Wegvliegen zal ze nog niet zo snel doen nu. Na de plek rondom het vlindertje te hebben geobserveerd, heb ik al snel een plekje gevonden met een mooie achtergrond, vanwaar het diffuse licht komt.  

Zittend op mijn knieën, heel fijn als je dan een broek hebt met kniebeschermers, zet ik mijn camera met uitklapbaar scherm op een grondstatief en zie het vlindertje “live” op het scherm. Na wat schuiven met het statief, hier en daar een grasjes erbij, komt er eindelijk een compositie zoals het beeld wat bij mijn gevoel past die ochtend.  

Om te zorgen dat er niet teveel zonlicht direct op het vlindertje komt, gaan er reflectieschermpjes, 1 of meerdere, op een plamp of steunend tegen een tas. Een reflectiescherm is tevens handig om iets van wind tegen te houden, wat het makkelijker maakt om te focussen.  Terwijl het steeds lichter wordt ga ik mee in de flow van het licht en zal ik ook moeten schuiven, de camera-instellingen bijsturen en soms iets verplaatsen, want ja het licht is alsmaar in beweging.

Soms komen er “vriendjes” die ook wakker zijn, dus hup dan moet er een antimuskietennet over mijn hoofd, dat kijkt niet altijd even makkelijk, maar geeft wel weer de nodige rust voor opperste concentratie. Hoe mooi is het dan als je eindelijk de foto’s kunt maken waar je je gevoel in kwijt kunt en de sfeer kunt vastleggen van die ochtend. Nog even een paar foto’s proberen met de vleugeltjes los en dan begint de vlinder aan haar ontbijt en gaat de wijde wereld in.  

Genieten

Niet elke ochtend start zo natuurlijk, toch waren er veel dit voorjaar. Heerlijk! Vaak blijf ik nog een poos zitten nagenieten en kijken wat er nog meer voor moois wakker wordt. Genietend van de rust, de zon, de vogelgeluiden en het daar zijn in de natuur en misschien, wie weet, zal er toch maar weer een andere nieuwe vlinder voorbijvliegen …. Want toetjes zijn ook lekker! 

Deze ‘Making Of’ is geschreven door Frensis Kuijer.