Making of: Koeien ondersteboven

Als ik begin te fotograferen met mijn groothoeklens laat ik al snel de lucht met de vliegtuigstrepen uit beeld. Wat ik vooral wil proberen is om de verschillende elementen in één krachtig beeld te vangen. De spiegeling van de knotwilg in het water omringd door waterlelies trekt steeds meer mijn aandacht. Ook zonder de koeien al een aardige foto.

Daarna zet ik de knotwilg en de jonge koeien op verschillende plekken in mijn kader. Helemaal rechtsboven in beeld geeft op ongeveer eenderde van de rechterkant toch de mooiste vlakverdeling. Of de koeien wel of niet opkijken is bepalend. Als ze omhoog kijken gaat je oog sneller over de foto naar het belangrijkste onderwerp en dat geeft een duidelijke kijkrichting.

Het wil niet altijd lukken. De koeien bewegen constant. Lopen weer weg. En komen daarna weer nieuwsgierig terug. Ik loop uiteindelijk verder. Moe van het wachten, zoeken en kijken naar mogelijkheden.

Een tijdje later kom ik toch weer terug en staan de koeien weer bij de knotwilg. Met een nieuwe frisse blik bekijk ik het geheel. Probeer weer van alles uit. Nu met mijn 105mm lens. Al spelenderwijs kom ik uit bij de spiegeling van de koeien in het water. Speel wat met het scherptepunt. Op de waterlelies of toch op de koeien zelf? Langzamerhand is het beeld in het zoekproces steeds abstracter geworden.

Het proces van het maken van een foto is soms lastig en een worsteling. Het is de kunst hier de ruimte voor te durven nemen en niet te snel tevreden te zijn. Een zoektocht naar een creatievere foto met een meer eigen kijk is een langzaam groeiproces en kost tijd.

Geïnspireerd?

Wil je meer inspiratie hoe je creatieve foto’s kunt maken in een prachtig natuurgebied? Doe dan mee met de workshop creatieve natuurfotografie of kijken zien en ontdekken bij de Nieuwkoopse plassen.