Lars van de Goor

Wie is Lars van de Goor?

Dit verrassingselement komt ook weer terug in zijn foto’s en de nabewerking, waarin Lars zich de creatieve vrijheid permitteert die hem past.
Dat maakt hem een beetje een buitenbeentje in natuurfotografenland. Ik denk dat ik me nog voorzichtig uitdruk als ik natuurfotografie omschrijf als een wat conservatievere tak binnen de fotografie en zéker binnen de kunst. Bij natuurfotografie is veelal het devies om niet alleen natuur te fotograferen, maar liefst zo natuurlijk mogelijk, waarbij natuurlijk vooral staat voor ‘zoveel mogelijk lijkend op de werkelijkheid’, zonder toeters en bellen. En laat Lars nu juist wel van wat opsmuk her en der houden…
In-camera-bewerkingen, zoals dubbel exposure zijn al een tikje recalcitrant, maar wie in de doka echt een beetje uit de band wil springen, hoeft niet op veel applaus uit deze hoek te rekenen, integendeel.

Gelukkig ontvangt Lars genoeg applaus uit andere hoeken. Vrijwel vanaf het begin, in 2007, ontving hij veel positieve reacties en die populariteit groeit gestaag door. Zijn sfeervolle foto’s zijn geliefd in binnen- en buitenland en bij de Hasselblad Masters Awards behaalde hij de finale, waarmee de erkenning ook een serieuzere vorm kreeg.

Zoals de Engelsen het zo mooi zeggen: Beauty is in the eye of the beholder. En om met Lars zelf te spreken: “Een vrouw maakt zich op om leuker over te komen en ik maak de natuur nog net wat aantrekkelijker dan ze al was.”
Zolang het geen te dikke laag plamuur betreft en het de dame in kwestie zich er goed bij voelt, valt daar natuurlijk weinig tegenin te brengen.
Kijk, oordeel zelf en geniet van de schilderachtige fotografie van Lars van de Goor.

Apparatuur

• Nikon D800
• Sony A7RII
• Nikon 24-70 2.8
• Nikon 70-200 2.8
• Nikon 50mm 1.8
• Nikon extender 2.0
• Tamron 150-600mm
• 24-240mm 3.5-6.3
• Tripod Gitzo GT3542LS 6x Carbon Systematic Lang
• Balhoofd: Really Right Stuff BH-55 + B2ASII LR

Portfolio

Gevraagd naar zijn ideeën t.a.v. fotobewerking antwoordt Lars: “Mijn visie is dat er geen regels zijn. Uiteindelijk bepaalt de kijker wat hij wel of niet mooi vindt. In mijn nabewerking probeer ik zelf het midden te zoeken tussen een foto en een schilderij. Een acteur dikt zijn rol wat aan om beter over te komen, een vrouw maakt zich op om leuker over te komen. De natuur is prachtig en mooi zoals die is, maar dat betekent niet dat je de natuur niet nog aantrekkelijker mag en kan maken. De hele discussie over wel of niet bewerken vind ik onzinnig. Er is toch voor ieder wat wils? Ook in de begindagen van de fotografie werd er al geëxperimenteerd met verschillende technieken om bepaalde effecten te creëren. Het gevaar dat door nabewerking de kunst kitsch wordt, ligt altijd op de loer en het is aan de kunstenaar zelf waar die de grens legt.”

“Als ik mensen hoor zeggen dat ze door mijn foto’s meteen het bos in willen of de magie beleven, denk ik: Missie geslaagd”

“Mijn stijl zou ik omschrijven als dromerig, romantisch, sferisch, schilderachtig.”

“Omdat ik geen opleiding heb gevolgd, heb ik mezelf alles aangeleerd. De positieve kant daarvan is dat ik niet gelimiteerd werd door enige kennis. Het nadeel was dat ik de technische kennis voor het maken van een kwalitatief goede foto ontbeerde. In het begin fotografeerde ik alleen op gevoel, daarna heb ik me gestort op de technische kant, hetgeen soms weer ten koste van mijn creativiteit ging. Nu denk ik dat het in balans is.”

“Mijn inspiratie haal ik uit licht, mist en oude bossen en natuurlijk uit het kijken naar het werk van andere fotografen.”

“Deze ijsbeer stak steeds haar tong uit en ik denk dat het iets te maken heeft met ruiken of de lucht proeven. Ik dacht natuurlijk meteen dat als ik haar recht in de camera kon laten kijken dit een geweldig leuk plaatje zou zijn. Na een half uur constant herpositioneren kreeg ik het uiteindelijk zoals ik wilde. Intussen is dit één van mijn best verkopende foto’s zowel van de naturel als de bewerkte versie.”

Fototip van Lars:
“Het belangrijkste is het plezier dat je eraan beleeft. Ik heb zelf gemerkt dat, wanneer het je beroep wordt, je je toch bewust of onbewust gaat voegen naar hetgeen waarvan je denkt dat het populair is. En dan is het spelen vaak voorbij. Het kost dan wat tijd en moed om je ‘mojo’ weer te herpakken. Mijn tip, speciaal voor die mensen, die net iets meer willen met hun fotografie: Vraag jezelf af of je werk/composities vernieuwend, verrassend en anders zijn of dat het eigenlijk gewoon hele goeie kopietjes zijn van wat we eigenlijk al vaker hebben gezien. Niet dat daar iets mis mee is, maar om je te onderscheiden en je eigen unieke kant naar voren te laten komen, zal je over bepaalde grenzen heen moeten.”

Fotografie: Lars van de Goor