Het begint met een eerste camera. Een wonder. Je legt vast wat je ziet, een tastbare herinnering. Na die eerste foto is er vaak geen weg meer terug. Je raakt besmet met het fotografievirus. Je wilt meer, andere soorten, adembenemende plekken, spectaculair licht. Al snel maak je vele duizenden foto’s. Je wordt beter en wilt nog meer. Steeds vaker trek je er met de camera op uit. Is fotografie je hobby, dan kun je eindeloos doorklikken. Als prof gaat dat helaas niet. Een website is een must, die moet je onderhouden, evenals je sociale mediakanalen. Reden? Je moet wel gezien worden. Potentiële opdrachtgevers moeten een goede indruk kunnen krijgen. En anders zijn het de verkoopkanalen van je boeken of workshops.
Verbreden
Boeken, workshops, reizen? Wie denkt dat je in de Lage Landen van alleen de fotografie kunt leven, heeft het mis. Daarvoor is ons land te klein, zijn we met te veel fotografen en staan de prijzen te veel onder druk door Amerikaanse stocksites waar je letterlijk voor een cent een foto kunt bemachtigen. Daar valt geen droog brood mee te verdienen. Jezelf verbreden is als een prof dus een must. Daar horen wellicht ook werkzaamheden bij die je helemaal niet zo leuk vindt. Had ik het al over de administratie en de BTW-aangifte gehad?
Type foto’s
Als amateur fotografeer je wat je leuk vindt. Doe je dat als prof ook nog? Ja en nee. Het hangt er vanaf wat je met het beeld wil bereiken. Is dat voor de stockverkoop, dan moet het technisch gewoon een perfecte plaat zijn, maar vooral niet te creatief. Commercieel fotograferen kan dus om een andere aanpak vragen. Foto’s die het qua verkoop vaak goed doen bevatten mensen. Geen louter natuurfoto’s dus, maar mensen die genieten van die natuur. Dat moet je als hardcore natuurfotograaf wel maar net willen. Nog zo’n vervelend feitje: blauwe luchten met vriendelijke stapelwolkjes zijn commercieel veel interessanter dan die fraaie mistige ochtend. Denk maar eens in VVV-termen: welke toerist heeft er zin in om voor dag en dauw in de kou buiten te zijn…
Opdrachtgevers
Als fotograaf is het natuurlijk geweldig om voor opdrachtgevers op pad te gaan. Zij hebben vaak specifieke eisen ten aanzien van het beeld. Dat kan gaan om het onderwerp, maar ook over compositie of kleurgebruik. Je moet je fotografie dus aanpassen aan de opdrachtgever. Werken voor een opdrachtgever betekent ook dat deze altijd voor gaat. Na weken regen eindelijk die mooie zonsopkomst? Eerst die ene opdracht afhandelen. Pas daarna mag jij weer buitenspelen.
Werktijden
Het leven als professioneel natuurfotograaf kent geen vaste werktijden en al helemaal geen 9 tot 17 uur mentaliteit. Je moet het immers doen met het weer en het licht dat je aangeboden krijgt. In de zomer betekent dat regelmatig om 4 uur opstaan. Of dagen van 12 uur maken. Op weekbasis zit je sowieso eerder tussen de 60 en 80 uur dan de 40 uur (of minder) van een reguliere baan. Reken je dan vervolgens je ‘loon’ terug naar het aantal uren, dan zou je jezelf mogelijk direct voor gek verklaren.
Bloed
Klinkt het nu toch ineens minder als een droombaan? Mijn lijfspreuk: natuurfotograaf word je niet, dat ben je. Het stroomt door je aderen. Je voelt het, iedere minuut van de dag. Voel jij het ook? Lees onderstaand functieprofiel nog eens door.
- Geen 9 tot 17 uur mentaliteit. Nachtwerk / onregelmatige werktijden zijn geen probleem.
- Fulltime (min. 60 uur/week), ook in het weekend.
- Je bent een doorzetter, optimist en kan prima omgaan met tegenslagen.
- Je bent creatief en bereid onder alle omstandigheden er het maximale uit te halen.
- Je bent leergierig en altijd op zoek naar nieuwe mogelijkheden en invalshoeken.
- De wensen van de klant vertaal je probleemloos naar aansprekende foto’s.
- Je bent vaardig met een camera en software.
- Je kent je onderwerpen.
- Je bent actief op social media en beheert een eigen, actuele website.
- Je bent en blijft jezelf. Mensen herkennen jouw foto’s.
Tot slot
Er komt dus heel wat kijken bij het beroep van professioneel natuurfotograaf. De vaak gehoorde opmerking: “Level als een prof, ideaal, want dan ben je dus altijd buiten” gaat dus niet op. Sterker nog, het kan zomaar zijn dat, hoe professioneler je wordt, hoe minder je buiten kunt spelen. Tijd is en blijft een schaars goed. Hoe je (als prof) toch het maximale uit je tijd haalt?
- Ga gericht op pad, dus met een duidelijk vooraf bepaald doel. Voorkennis is de sleutel tot succes.
- Beperk jezelf. Wil je bijvoorbeeld echt landschappen, vlinders, kikkers én roofvogels fotograferen?
- Wees inventief en anticipeer direct op de aangeboden mogelijkheden.
- Denk in verhalen. Daarmee denk je dus minder in losse beelden. Ieder beeld in een verhaal leidt weer tot een volgend beeld, een (wellicht vooraf bedachte) serie.
16 reacties
Bob,
Mijn commentaar is niet op jou persoonlijk geschreven natuurlijk.
Dank je, dat is fijn te horen.
Als je fotoreizen begeleid vindt ik dat je meer een reisgids bent dan professioneel natuur fotograaf. Als je al de rand activiteiten die nauwelijks of heel weinig met fotograferen te maken hebben weg laat dan blijft er van prof zijn weinig over. En als je een modaal salaris wilt verdienen reken dan maar is uit hoeveel opnamen je moet verkopen om daar aan te komen. Met een uitkering of een goed verdienende partner ben je al gauw ergens professioneel in toch!! Nee denk dat het woord ” professioneel ” meer de richting op gaat van kijk is hoe goed ik ben ik ben een prof!!!
Beste Rob, dank voor je reactie. Hoe iemand randactiviteiten invult, is aan de persoon in kwestie. Ik noem enkele veel voorkomende voorbeelden. Sommigen wenden zich tot andere vormen van fotografie, zoals bruidsreportages. Ik beperk me tot alles dat met natuurfotografie te maken heeft. Ik ben het niet eens dat randactiviteiten weinig met fotograferen meer te maken hebben. Het geeft veel voldoening om je kennis op anderen over te dragen. Dat kan bijvoorbeeld door het schrijven van boeken of het begeleiden van workshops of reizen. Een reis is voor mij niet veel anders dan een meerdaagse workshop. Je brengt mensen naar de mooiste plekken en helpt ze bij het maken van foto’s. Hoezo niets met fotografie te maken? En ik kan je uit de droom helpen: mijn partner heeft een baan zonder enorm inkomen. Mijn (ons) inkomen komt dus wel degelijk voor een belangrijk uit mijn job als natuurfotograaf.
Hoi Bob, openhartig en interessant verhaal. Als pensionado kan ik vrijblijvend ‘professioneel’ natuurfotograaf zijn en dat voelt echt als een voorrecht. Je laatste opmerking ‘Denk in verhalen’ is een goede afsluiter, dat mis je wel bij een belangrijk deel van natuur fotograferend Nederland.
Bedankt Robert en geniet van het verblijvende fotograferen!