Ludo Goossens in Beeld

Wie is Ludo Goossens?

Een mateloos respect voor de natuur

Enkele jaren geleden leerde ik het werk van Ludo kennen tijdens een boeiende lezing, waarbij hij ‘the making of’ van enkele van zijn natuurfoto’s toelichtte. ‘Geduld is een schone deugd’, luidt het in onze streken… en jawel, wat ben ik jaloers op het onbegrensde doorzettingsvermogen dat Ludo aan de dag kan leggen bij het maken van dat ene gewenste beeld dat al geruime tijd in zijn hoofd zit.

Hoe Ludo zich kan vastbijten in een project is meer dan bewonderenswaardig. Net zoals zijn mateloos respect voor de natuur: “Als ik vermoed dat ik een dier zou kunnen verstoren, dan gebeurt het wel eens dat ik toch niet afdruk”. Het is één van zijn stellingen die me voor altijd zal bijblijven. Je moet het maar (niet) doen als natuurfotograaf… Respect!

Een voorliefde voor projectmatig werken

Een passie voor de natuur… het zit veel natuurfotografen al van kinds af in het bloed. Ook Ludo vormt hierop geen uitzondering. Dat ook zijn voorliefde voor projectfotografie reeds afstamt uit zijn kindertijd, verneem ik wanneer Ludo me vertelt hoe hij vroeger als kleine jongen vogels ging fotograferen: mét een plan! In zijn jonge tienerjaren knutselde Ludo verschillende nestkasten in elkaar, die hij vervolgens ophing in het bos. Met takken en varens bouwde hij daarna diverse schuilplaatsen zodat hij van daaruit, met een eenvoudig toestel van zijn ouders, de vogels kon fotograferen. Een eerste verhaal was geboren!

Stap voor stap zette Ludo zijn passie voor natuurfotografie verder. Hij benoemt zichzelf als een ‘allround natuurfotograaf’: zowel landschappen, vogels, zoogdieren, amfibieën als reptielen genieten zijn voorkeur. Liefst van al maakt hij een reportage van een dier of een gebied waarbij zijn foto’s een verhaal vertellen.

Naast het projectmatig werken en het fotograferen in opdracht organiseert Ludo fotoreizen in de buurt van zijn vakantiehuis te Bulgarije. Ook hier bouwde hij reeds enkele fotohutten, om ook zijn gasten op deze manier unieke fotokansen te bieden.

Apparatuur

• Nikon camera.
• Nikon lenzen: groothoek, standaard, tele 200-400 mm, tele 600 mm en macro 180 mm.
• Nikon flitser.

Portfolio

“Wat me aanspreekt in natuurfotografie? Sowieso vertoef ik graag in de natuur waarbij ik zeer geboeid ben door de samenhang. Graag zit ik op de eerste rij om getuige te zijn van bepaald gedrag van dieren. Schuilhutfotografie is één van mijn favoriete bezigheden. En hiermee bedoel ik het ganse proces: terreinkennis, observeren, het plaatsen of bouwen van een schuilhut, in de hoop uiteindelijk het dier te kunnen fotograferen.”

“Ik fotografeer graag in mijn eigen omgeving: mijn tuin of het Meetjeslandse krekengebied. Ook in Bulgarije fotografeer ik met veel plezier in de onmiddellijke omgeving van mijn vakantiehuis Probuda.”

“Ik heb de switch van analoge naar digitale fotografie doorgemaakt. In het begin was dit ‘met hangende vingers’, maar al snel kwam het besef dat digitale fotografie nieuwe mogelijkheden bood. Het scherpstellen gebeurt vlugger en accurater en de belichting moet niet meer zo perfect zijn als bij een dia, aangezien je in de nabewerking nog één en ander kan bijschaven. Nabewerking is sowieso een belangrijk deel van de fotografie geworden. Persoonlijk ben ik hier nogal zuinig mee. Ik tracht het beeld steeds in het veld zelf te maken en maak daarbij zoveel mogelijk gebruik van de omstandigheden die op dat moment aanwezig zijn.”

“Er zijn twee foto’s waaraan ik een bijzondere herinnering heb. In 1988 nam ik met mijn analoge camera een foto van parende steenuilen. Ik woonde toen op een kleine boerderij. Achteraan in de weide stond een solitaire knotwilg waarin ik een nestkast had geplaatst waarin de steenuil jaarlijks broedde. In de maanden maart en april waren de steenuiltjes zeer actief en zag ik ze bijna elke avond paren. Gedurende vier jaar heb ik hen geobserveerd tot ik een mogelijkheid zag om de paring te fotograferen. Met het materiaal van toen was dit écht geen sinecure en ik was dan ook zeer blij toen ik er uiteindelijk in slaagde.
Een ander moment betreft het fotograferen van de hermelijn. Vanuit een schuilhutje waarin ik languit op de grond lag fotografeerde ik de hermelijn. Op een gegeven moment kwam de hermelijn met een jonge kauw als prooi in mijn schuilhut gelopen. Ook dit was een bijzonder moment.”

“Hoe typeer ik mijn eigen stijl? Een moeilijke vraag. Ik ben begonnen met natuurfotografie toen alles nog analoog verliep in de fotografie. Het nemen van een foto was toen veel technischer: manueel scherpstellen en ook de belichting moest perfect zijn. Wanneer het dier scherp en goed belicht was en de compositie goed zat, was de foto geslaagd. In mijn natuurfotografie probeer ik nu een stapje verder te gaan. Ik besteed veel aandacht aan compositie waarbij mijn onderwerp veelal niet close in beeld staat. Ik tracht origineel te zijn in mijn benadering van onderwerp en onderwerpkeuze. Ik heb zeker geen uitgesproken stijl als Bastien Riu.”

“Ik raak steeds opnieuw verwonderd door fotografen die in hun onmiddellijke omgeving originele foto’s maken. Zoals b.v. de foto van Richard Peeters van een schaduw van een vos. Die vond ik zeer origineel!”

“Wat ik graag nog zou willen fotograferen in de toekomst zijn specifieke situaties en niet zozeer dieren op zich. Maar ik hoop wel dat het verhaal draait om ooievaars, de jakhals, de oehoe of de bruine kiekendief.”

Tip(s) van Ludo:

• Om bepaalde foto’s te maken moet je gebeten zijn door je onderwerp. Geduld en originaliteit vind ik belangrijk.

Fotografie: Ludo Goossens