Making of: Bontbekplevier in een witte wereld

Afgelopen jaar, half april, was ik om zeven uur in de morgen ter plekke. De dagen ervoor had ik www.waarneming.nl geraadpleegd en diverse keren waren er o.a. bontbekplevieren gespot.  Daar aangekomen heb ik heel rustig wat rondjes over de parkeerplaats gereden en na een poosje zag ik een paar pleviertjes: de bontbekplevier en kleine plevier.

De auto heb ik op een strategische plek neergezet, ben er voorzichtig uit geslopen en heb ik vanachter de auto laag bij de grond, foto’s genomen. Vanwege de hevige regenval dit voorjaar stond de parkeerplaats voor een groot gedeelte onder water. Dit heeft maanden geduurd en de vogels maakten daar gebruik van. Ze hadden er een bad- en drinkplaats bij gekregen. Daardoor kon ik toch weer andere foto’s dan in voorgaande jaren maken.

Auto’s

Buiten het asfalt voor de auto’s, liggen stroken met zand en schelpen en groeien wat grassen. Voor plevieren een ideale plek om te broeden, ware het niet dat de auto’s een grote bedreiging vormen. Ik vraag me dan ook serieus af of het daar echt tot broeden komt. Auto’s rijden af en aan, honden worden er uitgelaten en ik heb nog nooit een afzetting rondom een broedplaats gezien.

Na een aantal foto’s genomen te hebben, besloot ik een wandeling over het strand te maken richting De Kerf; dat is een kilometer of vier lopen. Bij terugkomst zou ik waarschijnlijk weer kansen krijgen om de plevieren te fotograferen.

Drieteenstrandlopers

De Kerf is een inham in de Schoorlse duinen tussen Bergen en Schoorl aan Zee, waar voorheen zeewater bij hoogtij de duinen in kon stromen. Inmiddels niet meer vanwege het feit dat er alweer meters zand opgestoven zijn.

Tegenover de ingang liggen strekdammen waar vaak meeuwen en steltlopers foerageren. Deze keer waren er drieteenstrandlopers en daar ga ik altijd voor door de knieën.

Na dat ik klaar was met deze fotosessie klom ik het duin op bij De Kerf; er zijn daar regelmatig leuke vogelsoorten te zien zoals de blauwborst en roodborsttapuit. Dit keer was de situatie heel anders; ook daar was veel wateroverlast en na een korte pauze besloot ik weer terug naar ‘mijn’ bontbekplevieren te lopen.

Donkere luchten

Zo relaxt de heenweg was, zo gestrest was de terugweg. Het werd haast rennen omdat het weer erg veranderde, donkere luchten zich toonden en in de verte hoorde ik al wat gedonder.

Net op tijd bereikte ik mijn auto en ontliep zo een heftige hagelbui, hevige onweer en bliksem. In de auto zat ik veilig en na twintig minuten hield het slechte weer op. Op dat moment zag ik een kans om de bontbekplevier in het witte hagellandschap te portretteren. Ooghoogte is toch vaak het mooist en daarvoor moest ik wel in de hagel liggen, maar een bontbekplevier in een witte wereld krijg ik niet snel weer.

Later hoorde ik dat er drie personen, die op de dijk even verderop liepen, geraakt waren door de bliksem. Achteraf bedacht ik dat ik geluk heb gehad, in een paar uur tijd kan er veel veranderen.

De foto’s zijn gemaakt met Nikon D500 + Nikon AF-S 500mm F/5.6E PF ED VR. Met deze combinatie kan ik goed vanuit de hand fotograferen en is niet te zwaar om er een eind mee te lopen.