Making of: de bandheidelibel

De eerste opname

Op een vroege ochtend betrad ik het gebied waar de bandheidelibel te vinden zou zijn. Gespannen zocht ik naar de libel met de kenmerkende band over de vleugels. Het vrouwtje en het mannetje zijn van elkaar te onderscheiden door de kleur van de band. Bij het vrouwtje is deze bruin en bij het mannetje rood. Deze laatste heeft tevens een rood lichaam. Door de vroege ochtend en de nog lage temperatuur vloog er nog niets in het rond. Dit maakte het zoeken niet eenvoudig. Totdat ik plotseling een vrouwelijke bandheidelibel zag zitten op het topje van een grasstengel. Snel richtte ik op ruime afstand van de vlinder mijn camera met de 100-400mm lens volledig ingezoomd op de libel. Dit leverde een fraaie close up van de bandheidelibel dame.

Nog een exemplaar

Bij het vrouwelijke exemplaar gebruikte ik, zoals ik hierboven schreef, mijn 100-400mm zoomlens en niet zonder reden. Met deze lens kan ik namelijk tot minimaal 1 meter afstand volledig ingezoomd mooie close up opnames maken van, in dit geval, de bandheidelibel. Dit voorkomt dat je te dichtbij komt, zoals bij een macrolens, waardoor de kans is dat het dier wegvliegt. Bovendien voorkom je onnodig vertrappen van de vegetatie rondom de libel. Op die ochtend kreeg ik nogmaals de kans om op afstand een close up opname te maken. Ditmaal was het een mannelijk exemplaar en zat bij toeval ook op een grasstengel.

Compositie met minimale scherptediepte

Op een volgende vroege ochtend vond ik niet een enkel exemplaar, maar meerderen. Zo veel zelfs dat ik de gelegenheid kreeg om niet alleen rechttoe-rechtaan te fotograferen. Nee, ik kon nu zelfs spelen met verschillende composities. Zo koos ik ervoor om een vrouwelijk exemplaar van voren te fotograferen. Hierbij wilde ik dat alleen de kop, de ogen en iets van de vleugels scherp waren en de rest om de libel heen onscherp. Daarom stelde ik mijn camera in op de laagste diafragmawaarde voor een minimale scherptediepte.

Compositie door vervaging

Een mannelijke bandheidelibel die ik het vizier kreeg zat behoorlijk verscholen in het gras. In eerste instantie wilde ik verder zoeken, maar kreeg gelukkig een ingeving. Om op ooghoogte te komen met de libel moest ik door de knieën. Omdat ik opnieuw een meter afstand van de libel hield waren er nu tussen de libel en mijn camera nog meer grassprieten. Met een volledig ingezoomde lens zocht ik door de zoeker naar de libel totdat deze min of meer in beeld verscheen. Met opnieuw de laagste diafragmawaarde maakte ik de foto. Het resultaat was een wazige, maar nog herkenbare mannelijke bandheidelibel. Het groen rond de libel plus de lage diafragmawaarde zorgde voor een artistieke vervaging van de foto.

Dubbelzien

Over de twee eerder genomen foto’s was ik dik tevreden, totdat ik plotseling twee mannelijke exemplaren zag zitten. Zij zaten allebei op het topje van een stengel. Gelukkig kon ik mij op ruime afstand zo manoeuvreren dat de libellen in het verlengde van elkaar kwamen. Opnieuw ging ik door de knieën om op ooghoogte te komen met beide libellen. Hierbij zakte ik bewust iets meer onder de eerste libel. Tussen beiden ontstond nu een klein hoogteverschil in beeld. Met de focus op de voorste libel verscheen deze scherp op de foto, terwijl de tweede vaag op de achtergrond de tweede hoofdrol speelde. Nog even maakte ik een foto waarbij de focus op de achterste libel lag en de voorste onscherp werd. Maar nee, ik verkoos de eerste foto als de foto voor deze making of.

Extra informatie

De bandheidelibel – De Vlinderstichting