Kennis vergroot de kans van slagen
Nu ik de naam wist, moest ik wel wat meer van deze vogel weten. Tenslotte wilde ik het graag zo mooi mogelijk voor de lens krijgen en kennis verhoogt nu eenmaal de kans van slagen. Zo leerde ik dat de grasmus, in tegenstelling tot wat zijn naam doet vermoeden, niet in het gras, maar in laag dicht struweel vertoeft. Dat klopte ook want de eerste foto die ik maakte van de grasmus zat deze inderdaad laag in een struik, net vrij van allerlei takken. De achtergrond hield ik vaag door te kiezen voor een kleine scherptediepte met een lage diafragmawaarde. Hierdoor kwam de grasmus mooi los van de achtergrond.
Door de takken de vogel niet meer zien
Vervolgens leerde ik dat de grasmus de top van struiken en bomen als zang- en uitkijkpost kiest. Dus vanaf dat moment was mijn de blik omhoog gericht en inderdaad, de keren dat ik de vogel in de Everdingerwaard zag, zat het boven in een struik. Overigens kan deze zangplek het fotograferen van de grasmus flink bemoeilijken. De vele takken en blaadjes van de struik kunnen vanaf de grond een vrij zicht op de vogel verstoren. Toch lukte het mij een keer om een grasmus te fotograferen die al zingend door de opening tussen de takken keek. Opnieuw geen onaardige foto, maar nog steeds niet dé foto die ik graag wilde.
De tijd nemen en benutten
De grasmus is maar relatief kort in Nederland aanwezig. Zaak dus om gedurende die periode vaak op zoek te gaan. Bovendien vergt het flink wat geduld om de vogel te spotten en te fotograferen. Na enige tijd merkte ik dat een grasmus een voorkeur had voor enkele bij elkaar groeiende meidoornstruiken. Hier besloot ik mij verdekt op te stellen en te wachten op een mooie kans. Die kans kreeg ik dan ook en had de vogel zelfs mooi vrij in beeld. Toch was ik niet geheel tevreden met de compositie. Op naar een volgende poging….
Grasmus te midden van het fluitenkruid
Enige tijd later spotte ik een grasmus zittend op een stengel van een struik fluitenkruid. Een ongewone plek? Misschien, de plant met de fijne witte bloemen zorgde in ieder geval voor een prachtig decor. De grasmus wilde ik graag zingend in het fluitenkruid fotograferen. De vogel wilde wel meewerken en zong uit volle borst. Om de foto te maken moest ik flink door de knieën om de vogel iets hoger dan ooghoogte van mij te krijgen. Bovendien zette ik de camera op de burst-modus. In de serie snel achtereen gemaakte opnames moest wel het moment zitten waarop de snavel geopend was. Alles klopte en had ik de foto van de grasmus die ik voor ogen had.
Gebruikte apparatuur
Alle foto’s van de grasmus fotografeerde ik, uit de hand, met de Canon 5D Mark 4 met daarop een Canon EF100-400mm f/4.5-5.6L IS II USM. Voor de instellingen zie de foto’s.
4 reacties
Ik zou van de “Grasmus” in het fluitekruid, Bosrietzanger in het fluitekruid maken. Beide foto’s van de vogel in het fluitekruid betreft een Bosrietzanger. Rest van de foto’s is wel een Grasmus. Kleinigheidje, maar toch juiste beestje bij juiste naampje. 😉
Super bedankt Richard voor je correctie!
Prachtige foto ***** Hans, geduld werd beloond.
De grasmus is een mooi vogeltje.
Dank je wel voor je complimenten Freddy!
Mooie dag verder gewenst.
Groeten, Hans