Ik herinner me die dag nog als de dag van vandaag. Midden in het tulpenseizoen, waarbij er veel prachtige velden in de Flevopolder in bloei stonden. De Flevopolder is dichtbij voor mij, een ritje van rond de 20 minuten. Die middag en avond stonden er aan aantal onweersbuien op het programma. Ik vind het altijd prachtig om de donkere wolken vast te leggen met de knallende kleuren van de tulpen. Die middag leek zich daar perfect voor te lenen. Met weerkaarten kan ik zien van welke kant de buien aan komen, en me zo perfect proberen te positioneren zodat ik de inkomende buien mooi vast kan leggen.
Rolwolk
Het is daarbij belangrijk dat je het gebied kent. In dit geval kende ik een aantal fotogenieke veldjes in de Flevopolder, en ken ook de kwekers, daar waar ik hun velden regelmatig fotografeer. Zo kon ik van tevoren al zien welk veldje zich goed leende voor welke richting. De middag begon met een aantal fotogenieke buitjes die over kwamen. Ik volgde de buitjes via de buienradar, en positioneerde mij bij een mooi kleurrijk roze met rood tulpenveld. Zoals gepland kwam de eerste bui mooi in mijn richting wat voor een prachtige rolwolk zorgde. Deze legde ik mooi vast, zowel van wat verder weg als dichterbij, via verschillende standpunten.
Eigenlijk was ik al tevreden. Het was inmiddels al later in de middag en het begon donker te worden. Maar na een snelle blik op de buienradar zag ik dat er nog wat aankwam, daar waar ik in de verte ook wat gerommel hoorde. Bij dit soort momenten moet je snel schakelen. Het veld waar ik op dat moment stond werkte niet goed voor de richting van fotograferen. Dus ik checkte snel de andere tulpenvelden in de regio. Volgens mijn berekeningen was er een veldje in de buurt waarbij het onweersbuitje precies van links naar rechts, op een veilige afstand, zou passeren. 10 minuten rijden en ik stond klaar. Het was inmiddels al een stuk donkerder en het gerommel kwam dichterbij.
Dit was een perfect tulpenveldje qua compositie. Super clean, rode tulpen, en een mooie boompjes rij aan de horizon. Ik zette mijn camera neer, en stelde deze in op interval mode. Zo mis ik niks, en is het simpelweg hopen dat ik een bliksem ‘vang’ in 1 van de foto’s. 12mm (met de Sony 12-24 GM) , 25s seconden, f/9, en schieten maar. Ik wachtte rustig af, en zag de eerste bliksems in slaan in de verte, rechts van mijn positie. Zoals gehoopt verplaatste het buitje zich vrij rap naar links, met de nodige bliksems. Op een gegeven moment gebeurde het moment waar ik op had gehoopt: Een prachtige kronkelende bliksem liet zich zien gedurende het midden van mijn exposure. Ik keek direct op mijn scherm: Hij stond er geweldig op! Dit zijn de shots waar ik voor leef!
Albert Dros
4 reacties
Schitterende fotos!
Bij deze sluitertijden, hoe houdt je de tulpen scherp? Zeker met de wind tijdens deze buien! Of heb je voor de voorgrond een separate foto gebruikt?
Hi Rob. Klinkt gek, maar er was 0 wind, de tulpen waren vrijwel helemaal stil!
Zo een afgrijselijk tulpenveld is geen landschap maar bio industrie pur sang. Maar het kan altijd nog erger: Lelies. Demonstratie van een Nederlands kampioenschap natuurbederf. Moet ik dat mooi vinden en trots op zijn, volgens de PIX crew?
AfgeKRAAKt.