Op de juiste plaats
Om te beginnen zocht ik vanuit mijn “mobiele fotohut” naar een plek waar de zwaluwjongen met regelmaat landden. Een ‘vaste’ plek waar zij wachtten op de komst van de oudervogel met voedsel. Dit leek, met zoveel Boerenzwaluwen, toch niet zo eenvoudig. Dacht ik een plek gevonden te hebben, zo zochten de jongen weer een andere plek op. Heen en weer rijden vond ik geen goed idee, dus zocht ik een mogelijke voederplek op. Het wachten werd beloond door de komst van 2 jonge boerenzwaluwen.
Vliegensvlug
De volgende stap was de vliegensvlugge vliegbewegingen van de zwaluwen vast te leggen. Ook dit bleek met mijn toenmalige camera verre van eenvoudig. De huidige camera’s zijn tenslotte voorzien van een geavanceerd autofocus systeem. Hierdoor heb je sneller de kans om een vliegbeweging goed vast te leggen. Toch lukte het ook mij om het aanvliegen van een boerenzwaluw scherp in beeld te brengen. Hierbij stelde ik scherp op de vermoedelijke landingsplek, in dit geval de top van een paal. Nu was het wachten op het aanvliegen van de vogel en op het juiste moment de ontspanknop in te drukken. Diverse pogingen mislukten omdat ik of te laat of juist te vroeg was. Gelukkig waren er enkele momenten dat ik wel op tijd was.
Snavels wagenwijd open
Net als vele andere jonge vogels spert ook de jonge boerenzwaluw diens snavel wagenwijd open zodra een ouder in de buurt komt. Luid piepend maken de vogeltjes daarbij de ouders duidelijk dat zij wel heel erge honger hebben. In het geval van de twee jongen op de foto gold ook hier wie het hardst schreeuwt, schreeuwt …….! Het moment dat de snavels wagenwijd open gingen was dus het moment dat een ouder in aantocht was.
Alles komt samen
Na heel veel pogingen en uren later, kreeg ik het eindelijk voor elkaar om een voederscene in beeld te krijgen. Ieder geoefend onderdeel kwam in twee foto’s samen en maakte de opname zoals ik die wilde. Hiervoor had ik een luidkeels piepende jonge boerenzwaluw op een hek in beeld. Opnieuw stelde ik scherp net iets boven het jong en was precies op tijd. Een ouder kwam aangevlogen en hing, fladderend, een tel boven het jong. Met uiterste precisie stak de ouder de snavel in de snavel van het jong. Dit ging evenwel met iets te veel kracht gepaard, waardoor het jong bijna van het hek viel.
2 reacties
Leuke fotootjes Hans.
Maar wat me verbaasd is dat u in uw artikel verontschuldigde dat uw camera waarmee u deze plaatjes schoot niet meer dan 12 fotootjes per sec.schoot.
En dat ook de auto focus nog niet snel waren,maar waarom eigenlijk.
Toen ik begon had ik niet eens een autofocus en fotografeerde ik nog analoog op een 120 spoel dus 6×6 of 6×4.5 cm.
En had ik al zeker geen auto focus op de lens of camera.
Nu ben ik vele jaren fotojournalist en sport fotograaf geweest dus stelde ik zoals gebruikelijk met de hand scherpe en dat viel moet ik toegeven niet altijd mee,zeker in een vorst periode als je handen koud waren.
Maar ja gemak dient de fotograaf als het om automatische scherpstellen gaat..
En dat leverde u dus leuke beelden op.
Zelf heb ik vaak vliegende Zwaluwe bij een nest gefotografeerd van uit de auto uit de losse pols en dat is ook al een sport opzich zelf want behalve het scherpstellen heb je dan te maken met een zeer snel vliegende vogel(s) wat weer een snelle sluitertijd vereist en dus weer een hoger iso waarde.
Vaak kwam ik dan omdat mijn iso van wegen de sportfotografie op auto instelling stond tot mijn verbazing op 14000 iso uit
Het èèn brengt weer een andere instelling mee maar ik gebruikte eigenlijk nooit echt meer dan 10 opn per sec.
Bij het fotograferen van snel vliegende vogels is het altijd leuk om ze goed in beeld te krijgen het is voor mij dus net als sport fotografie.
Mobiele schuiltent.
Ma drie dagen tobben en oefenenkin ik die pop up tent snel weer in elkaar vouwen maar tot nu toe heb ik hem eigenlijk nooit gebruikt.
Mag je daar eigenlijk gewoon mee.in de vrije natuur fotograferen gezien ze steeds moeilijkere gaan doen als je in de natuur fotografeert?
Zeker van rond wandelende mensen die menen dat je als je fotografeert de rust van dier en mens verstoord dit is iets waar ik me voor al als ik eens door de Biesbosch rijd vreselijk aankan storen.
Ik wens u en uw mede natuurfotografie weer heel veel natuurfoto uurtjes toe.
Beste mevrouw/heer Heijma, met dank voor uw reactie en uw vragen.
Op uw vragen wil ik graag kort ingaan.
Dat mijn toenmalige camera nog niet de snelle functies had die de moderne camera’s wel hebben, was niet zo zeer bedoeld als verontschuldiging.
Wel wilde ik er mee aangeven dat het op het juiste moment scherp in beeld hebben en (vooral) houden, toen vooral een kwestie van geduld, timing en geluk was.
Met de mobiele schuiltent doelde ik hierbij mijn auto, die ik slechts in de polder gebruik om er van uit te fotograferen.
De essentie van uw voorlaatste zin ontgaat mij helaas……wandelaars die menen dat natuurfotografen de rust verstoren?
Hoe dan ook ik dank u voor uw wens en wens u hetzelfde toe.