Texel vanuit de lucht
Ik kom al heel wat jaren geregeld op Texel waar ik graag het droogvallend wad fotografeer. Maar het leek mij geweldig om het wad ook eens vanuit de lucht te kunnen fotograferen. Vorig jaar nodigde ik met mijn vrouw mijn vader uit om dit samen te beleven met een vlucht vanaf Texel. Daarbij plande ik het tijdstip zo dat de wadplaten deels droog zouden liggen. Echter, het weer en dan met name de forse wind gooide roet in het eten en de rondvlucht moest uitgesteld worden. In juli kon een tweede poging gewaagd worden en dat pakte qua wind veel beter uit. Ik koos voor een standaardzoom van 24-105mm om zowel overzichten te kunnen fotograferen en de mogelijkheid te hebben om er gedeelten van het landschap uit te halen.
Zittend met z’n vieren in een vrij krap vliegtuigje geeft je de mogelijkheid om aan één kant te fotograferen en dan fotografeer je door het raampje. Voor de beste resultaten hou je natuurlijk je lens dicht tegen het raam aan, maar dan kun je niet altijd de juiste hoek pakken voor het gewenste beeld. Ook loopt het contrast van je beeld wat terug vanwege het vliegtuigraampje, maar dat kun je in de nabewerking nog redelijk terugbrengen. Het is dus een beetje behelpen en de juiste momenten benutten als het vliegtuig een bocht maakt om vanuit de juiste hoek tot betere foto’s te komen.
Zeehondeneilandje
Eén van die momenten was toen we tussen Texel en Vlieland boven wadplaten vlogen waar de zeehonden uitgebreid lagen te zonnen. De kleuren en vormen van het ondiepe en deels drooggevallen wad vormde een mooi abstract geheel. De kleur van het water wordt mede bepaald door de aanwezigheid van algen in het oppervlakte. De zeehonden zorgen letterlijk en figuurlijk voor een rustpunt in de foto en geven de schaalgrootte aan. Doordat de piloot er omheen vloog kon ik vanuit verschillende hoeken een beeld van maken. Het beeld waarbij het drukbezette zeehondeneilandje het begin van een diagonaal vanuit linksonder vormt is mijn favoriet. Hier ligt wat mij betreft de juiste balans op aandacht voor de zeehonden op het eiland en op aandacht voor de vormen en structuren van het wad.
Groene Camera
Uiteraard heb ik nog vele andere beelden geschoten vanuit het vliegtuig zoals van de mooie geulen op Vlieland en van De Richel ten oosten van Vlieland. Het beeld van de zeehonden op het wad viel ook in de smaak bij de Groene Camera en behaalde een eerste prijs in de categorie Zoogdieren, reptielen en amfibieën. Ik had ‘m ook in kunnen sturen bij de categorie landschappen, maar vond de zeehonden zo bepalend in het beeld dat ik voor de andere categorie koos.
Juryrapport
Dit was het juryrapport: “Als je dit beeld voor ogen krijgt bij de categorie Zoogdieren, reptielen en amfibieën, dan moet je wel even twee keer kijken! Want het lijkt wel een abstract beeld waarin op de eerste plaats de prachtige vlakverdeling in kleuren en de zachte lijnen heel erg aanspreken. Maar als je dan beter kijkt, zie je dat het om zeehonden gaat. De fotograaf maakte een rondvlucht met een vliegtuigje vanaf Texel en vloog daarbij over het deels drooggevallen wad tussen Texel en Vlieland. Vanaf die hoogte kon hij goed zien hoe de zeehonden lekker lagen te relaxen. Toen het vliegtuigje een bocht maakte, kon hij redelijk recht naar beneden fotograferen door het raampje. De compositie met de diagonale lijnen zorgt ervoor dat het leefgebied van de zeehonden op een bijzondere manier in beeld is gebracht!”
Wil je volgend jaar ook meedoen? Schrijf je in voor de nieuwsbrief en we brengen je als eerste op de hoogte zodra de inschrijving geopend is!
Meer weten over De Groene Camera of fotowedstrijden? In dit dossier vind je verschillende artikelen die je kunnen helpen bij het selecteren van wedstrijdfoto’s en je krijgt tips voor het insturen van je foto’s.
