Making of: zwartbuikwaterspreeuw

23 november 2023 werd er een melding gemaakt door een visser aan de Zoetermeerse plas. De melding betrof een zwartbuikwaterspreeuw! De eerstvolgende zaterdag was ik er dan ook vroeg bij om de drukte voor te zijn. En dat werd het, met als gevolg dat de vogel zich terugtrok naar plekken waar ik als fotograaf niet meer bij kon komen. “Morgen nieuwe kansen”, dacht ik nog. Eenmaal weer thuis, genoot ik na van deze dag en bekeek de gemaakte foto’s.

COVID

Maar helaas sloeg het onoverkomelijke toe; diezelfde avond voel ik me niet lekker worden en de volgende dag was ik doodmoe en totaal energieloos. Een test wees uit dat het COVID was. Helaas ergens opgelopen in de dagen ervoor. Dat resulteerde in twee weken plat. Na deze twee weken bleek de waterspreeuw nog aanwezig en deed ik een nieuwe poging om weer wat foto’s te maken. Maar het zat allemaal nog niet mee; het was koud, waardoor de vogel zich niet liet zien en mijn lichaam wilde nog niet meewerken.

Ik had ergens de hoop en verwachting dat de vogel nog wel even zou blijven na al deze weken van aanwezigheid. Maar helaas, de waterspreeuw werd niet meer waargenomen in de week erna. Maar niets bleek minder waar, nadat hij zich ruim een week verzuimd had te melden, was de vogel weer terug van weggeweest.

Inmiddels was het tweede kerstdag. Nog nagenietend van de maaltijd bij de schoonfamilie, ben ik uiteraard op weg naar de waterspreeuw, die ik gelukkig aantrof. Vaak kijk ik dan een beetje aan hoe een vogel op mij reageert. Loopt de vogel weg of blijft hij zitten, worden er alerte houdingen aangenomen? Dat soort dingen. De waterspreeuw was redelijk content met de situatie en was druk bezig met het bij elkaar scharrelen van de kost. Zolang ze dat blijven doen, is alles in orde.

Opstelling bepalen

Inmiddels had ik geobserveerd wat de vogel mogelijk kon gaan doen dus ik anticipeerde hierop door uit het zicht van de vogel voorzichtig de waterrand te betreden. Te dicht bij het wateroppervlak zat er niet in want het was redelijk onstuimig weer. Dus ik kruip door een opening in de vegetatie richting het wateroppervlak en leg daar voorzichtig de beanbag neer en leg de camera erop. Het duurde gelukkig niet al te lang voor de waterspreeuw de hoek om kwam lopen en in het zicht liep.

Dichtbij

Uiteraard hou je dan in de gaten of de vogel op jou reageert en ander gedrag vertoont of terugloopt. Niets van dat was het geval en hij liep al foeragerend mijn kant op. Dit is fantastisch! Na heerlijk wat foto’s te hebben gemaakt van deze geweldige vogel, besluit hij zo dichtbij te komen dat ik niet eens meer kan focussen op 400mm. Wie had dat gedacht?

Observeren helpt om kansen te creëren

De volgende dag kon niet beter en heb ik niet meer kunnen overtreffen. Op een gegeven moment was de vogel voor velen zoek, maar omdat ik de waterspreeuw een specifieke kant op had zien vliegen en door analyse van eerdere waarnemingen had ik een vermoeden waar de waterspreeuw zich kon ophouden. Uiteraard vond ik hem op deze locatie en gezien mijn ervaringen van de dag ervoor nam ik zo’n 10/15 meter afstand, zodat de vogel kon doen wat hij wilde. Dat is tenslotte het belangrijkste. Het water was wel nog een beetje wild dus ik legde de beanbag in het water op maximaal niveau en keek aan of dat het water niet er overheen kwam zodat ik net veilig de lens en camera erop kon leggen. Zelf lag ik heerlijk in de modder en schoot de foto’s via het klapschermpje. Nadat de vogel arriveerde op zo’n 4 a 5 meter kon ik los, en dat ging ik!

De dynamiek zoals ik dat op deze dag heb vast kunnen vastleggen heb ik niet meer kunnen overtreffen in de opvolgende weken. Ik kan nog steeds minutenlang kijken naar deze foto, en dat is genieten.

Auteur: Kevin Hollmann