Bijzondere overgang van de planeet Mercurius
De zon overstraalt Mercurius vaak omdat hij zo dicht bij de zon staat. Om de planeet als klein stipje aan de hemel te zien moet je wel wat moeite doen. Dat lukt het beste als er een samenstand is met de maan of met een andere beter zichtbare planeet zoals Venus. De makkelijkste manier om Mercurius in beeld te krijgen is wanneer de planeet voor de zon langs gaat. Dit noemen we een overgang en is best wel een zeldzaam gebeuren. De vorige keer was in november 2006 (niet gezien, bewolkt!) en de volgende kans na 9 mei 2016 is op 11 november 2019. Zelf heb ik deze gebeurtenis in 2003 voor het laatst gezien en kon toen meteen mijn eerste digitale camera, een Nikon Coolpix 4500 aan een astronomische vuurproef onderwerpen door de camera met een opgeschroefd oculair achter een telescoop met 2000 mm brandpunt te hangen.
Astronomische hoogtepunt van 2016
Wanneer je bezig bent geweest met het fotograferen van zonnevlekken en een zonnefilter voor je telelens hebt gemaakt, kan je die combinatie meteen gebruiken voor het vastleggen van de bijzondere Mercuriusovergang op maandag 9 mei aanstaande. Om 13.12 uur raakt het schijfje van Mercurius de zonnerand en ruim 7 uur later, kort voor zonsondergang, maakt hij zich daar weer van los. Woon je in de buurt van een sterrenwacht, dan is de kans groot dat deze geopend is en heb je de mogelijkheid om wellicht door een grote telescoop foto’s te maken.
Zoals je in de foto hierboven kunt zien is Mercurius slechts een heel klein zwart stipje op de zonneschijf. Alleen met een flink lange telelens van 600 mm en meer (of 300 mm + 2x converter) voorzien van een zonnefilter is het mogelijk om iets van Mercurius te zien. Bij ISO 200 en gebruik van een Mylar zonnefilter zal de belichtingstijd op circa 1/1000 sec liggen bij een gemiddeld diafragma.
Wanneer fotograferen je te lastig lijkt, maar je wilt wel wat meemaken van deze bijzondere gebeurtenis dan vind je hier een simpele, veilige methode om de overgang te observeren.
