Menu

Onderdeel van Pixfactory

Mijn focus verlegd

Fotografie is voor mij niet iets waar ik mee opgegroeid ben. Pas een jaar of tien geleden werd ik gegrepen door het fotografievirus. Inmiddels is het een deel van wie ik ben, een fotograaf met een passie voor vogels. Alhoewel ook andere onderwerpen in de natuur- en landschapsfotografie mij zeker aanspreken, ben ik vooral een groot liefhebber van vogels.
Papegaaiduiker, Shetland (2016). Fotograaf: Renate van den Boom

Vogels kijken

Het begon allemaal ruim tien jaar geleden tijdens een reis naar Australië. Ik trok ruim zes weken door de prachtige natuur daar en genoot vooral van de landschappen en buideldieren. Vogels hadden mijn interesse toen nog veel minder. Tot een bevriende vogelaar vond dat ik toch ook echt de verschillende inheemse vogels moest zien. Hij nam me mee op een dagje ‘vogelen’. Kookaburra’s, papegaaien, kaketoes, raven, maar ook de kleine zangvogels, ze waren allemaal even schitterend. De kleuren, de geluiden… Ik was om!

Eenmaal thuis ging ik me ook meer verdiepen in onze vogels. Als je er op gaat letten, zijn ze net zo kleurrijk: koolmezen, pimpelmezen, boomklevers en de ijsvogels natuurlijk. Maar ook de minder kleurrijke vogels trokken mijn aandacht: heggenmusjes, tjiftjaffen, winterkoninkjes, de verschillende rietvogeltjes. Het duurde niet lang of ik kon in een gesprek ineens uitroepen: “Hee, kijk! Een grote zilverreiger!” Of tijdens een vergadering op het werk enthousiast de collega’s wijzen op de roepende scholeksters die op het dak van ons kantoor broeden.

Ik volgde een cursus om de vogels beter te leren kennen, maar ik merkte dat ik het wel lastig vond om ze in het veld te herkennen: was het nou een tjiftjaf of een fitis? Hoe zag zijn staart er nu precies uit? Wat was de kleur van de poten eigenlijk? Ze zitten ook niet altijd even stil, wat het lastig maakt voor een beginnende vogelaar.

Grote bonte specht, vanuit vogelhut (2017). Fotograaf: Renate van den Boom

Fotografie

Een oude spiegelreflexcamera die ik nog had liggen (zat dat fotograferen er onbewust toch al in toen ik die jaren eerder kocht?) ging steeds meer mee op de tochten. Met de camera lukte het me om de meeste vogels vast te leggen, zodat ik die thuis op naam kon brengen als dat buiten niet gelijk lukte. Dat ging met de camera allemaal in de automatische stand. Natuurlijk moest er snel een betere zoomlens komen, want dan kon ik die kleine vogeltjes wat dichterbij halen. Ook kwam er een betere camera, want de focus moest ook veel sneller. Hoe beter ik de vogels kon fotograferen, hoe makkelijker ik ze kon identificeren. Zo breidde mijn uitrusting de laatste jaren flink uit.

Gaandeweg werden de foto’s belangrijker dan de vogels zelf. Ik volgde cursussen en workshops om zelf de camera te kunnen instellen en ik ontdekte hoe leuk fotograferen eigenlijk is! Een mooie aanvulling op mijn wandelingen door de natuur. Als de vogels zich niet lieten fotograferen, dan was er altijd wel iets anders om te fotograferen: het landschap, paddenstoelen en bloemen, insecten, andere dieren. Ik ging tijdens mijn tochten heel anders kijken naar de omgeving.

IJsvogel, vanuit vogelhut (2018). Fotograaf: Renate van den Boom

Genieten van vogels en fotografie

Een hele ervaren vogelaar ben ik nog steeds niet. Ik ben ook geen soortenjager, ik geniet gewoon van alle vogels. Natuurlijk zijn er soorten die ik extra leuk vind om te fotograferen, zoals papegaaiduikers en jan-van-genten. Tja, daarvoor moet je toch echt op reis. Maar ik kan ook nog steeds vol verwondering naar de kool- en pimpelmezen in mijn tuin kijken, naar de interactie tussen huismussen. En de zingende merel en winterkoning krijgen nog steeds die grote glimlach op mijn gezicht als ik ’s ochtends naar het station fiets. Ik fotografeer ook net zo lief de grauwe ganzen in het mooie ochtendlicht als de papegaaiduiker.

Grauwe ganzen, de Hamert (2017). Fotograaf: Renate van den Boom

Inspiratie en drijfveer

Zo verliep mijn reis van dieren en natuur, via vogels naar fotografie. Fotografie is voor mij nu veel meer dan alleen een middel om vogels te identificeren. Ik denk echt in plaatjes en ook al heb ik niet de mogelijkheid om dagelijks te fotograferen, ik ben er wel altijd mee bezig. Door mijn foto’s kan ik steeds weer genieten van de natuur en herbeleef ik die mooie momenten. Ik zet mijn reis nu voort met het ontwikkelen van mijn fotografie.

De natuur blijft voor mij de grootste inspiratiebron. ik vind er mijn rust en kan er letterlijk de focus verleggen. De natuur is mijn drijfveer. En als het fotograferen even niet wil lukken, dan zijn daar altijd nog “mijn” vogels!

Hoe zit dat bij jullie? Is de natuur jullie drijfveer, of vooral het vastleggen daarvan?

Zwarte kraai, Lake District, Engeland (2019). Fotograaf: Renate van den Boom

Geef een reactie

18 reacties

  1. Leuk om te lezen hoe jij zo in de fotografie bent ‘gerold’.
    Grotendeels ook een herkenbaar verhaal 🙂 Ook bij mij (en mijn vrouw) is de belangstelling voor vogels gewekt in Australië, met al die prachtige en vaak ook goed zichtbare soorten daar. Daarna gevolgd door vogelcursussen hier, om ook hier de soorten te leren kennen.
    Al ben ik geen vogelfotograaf geworden, maar vind ik eigenlijk alles in de natuur de moeite waard. Wat waarschijnlijk voortkomt uit mijn verleden als “fotograaf-tijdens-de-vakantie”, waarbij ik alles fotografeerde wat ik zag en mooi vond 🙂
    Groet, Wouter

    1. Hoi Adelheid,
      Mooie camera! Ik zou zelf minimaal 400mm adviseren. Ik gebruik zelf een 100-400mm op een crop camera. Soms, als er nog genoeg licht is, gebruik ik een 1.4 extender voor wat extra zoom. Als vogelaar vind ik eigenlijk dat ik nooit genoeg mm heb 😉 Wat denk ik nog wel belangrijk is, waar wil je de lens gaan gebruiken? Alleen in vogelhutten? Of wil je de lens ook nog mee kunnen nemen op wandelingen bijvoorbeeld? Bij dat laatste wil je ook weer niet dat je lens te zwaar is. Persoonlijk vind ik een zoomlens een stuk fijner dan een vast brandpunt, omdat ik bij een zoomlens de vrijheid heb om te spelen met de compositie. Dat zijn voor mij in ieder geval zaken die ik mee laat wegen. Heb ik je hier iets mee kunnen helpen? Gr. Renate

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

18 reacties

  1. Leuk om te lezen hoe jij zo in de fotografie bent ‘gerold’.
    Grotendeels ook een herkenbaar verhaal 🙂 Ook bij mij (en mijn vrouw) is de belangstelling voor vogels gewekt in Australië, met al die prachtige en vaak ook goed zichtbare soorten daar. Daarna gevolgd door vogelcursussen hier, om ook hier de soorten te leren kennen.
    Al ben ik geen vogelfotograaf geworden, maar vind ik eigenlijk alles in de natuur de moeite waard. Wat waarschijnlijk voortkomt uit mijn verleden als “fotograaf-tijdens-de-vakantie”, waarbij ik alles fotografeerde wat ik zag en mooi vond 🙂
    Groet, Wouter

    1. Hoi Adelheid,
      Mooie camera! Ik zou zelf minimaal 400mm adviseren. Ik gebruik zelf een 100-400mm op een crop camera. Soms, als er nog genoeg licht is, gebruik ik een 1.4 extender voor wat extra zoom. Als vogelaar vind ik eigenlijk dat ik nooit genoeg mm heb 😉 Wat denk ik nog wel belangrijk is, waar wil je de lens gaan gebruiken? Alleen in vogelhutten? Of wil je de lens ook nog mee kunnen nemen op wandelingen bijvoorbeeld? Bij dat laatste wil je ook weer niet dat je lens te zwaar is. Persoonlijk vind ik een zoomlens een stuk fijner dan een vast brandpunt, omdat ik bij een zoomlens de vrijheid heb om te spelen met de compositie. Dat zijn voor mij in ieder geval zaken die ik mee laat wegen. Heb ik je hier iets mee kunnen helpen? Gr. Renate

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Renate van den Boom

Renate van den Boom

Renate fotografeert de natuur graag in alle facetten, maar vogels hebben toch wel de voorkeur. Natuurbeleving staat bij haar voorop en door haar foto’s herbeleeft ze de mooie momenten die ze in de natuur doorbrengt keer op keer weer.

Meer columns van deze auteur

Deze artikelen vind je vast ook interessant: