Menu

Onderdeel van Pixfactory

Mikwát..? Miksang!

Soms gebeurt er iets waarbij alles in elkaar lijkt te grijpen en tegelijkertijd alles ongrijpbaar lijkt. Begrijp je me? Niet?
duinen in de mist met zonsopkomst
Fotograaf: Roeselien Raimond

Mooi! Dan voel je al ongeveer wat ik bedoel…

Een paar weken terug kwam namelijk, tijdens een redactievergadering, het begrip Miksang ter sprake.

Mikwát?

En waar we meestal, als jarenlang op elkaar ingespeeld team, vrij vloeiend door een brainstormsessie rollen, stokte het dit keer al bij het woord zelf.

Mikwát..?!’

‘Miksang!

En dat werd er na een korte, verhelderend bedoelde uitleg in termen als ‘In het nu zijn, contemplatieve fotografie, bespiegelen, intuïtie, mindful fotograferen, het beeld niet maken maar ontvangen….’ niet beter op.

Zelfs Wiki NL, mijn trouwe raadgever in bange dagen, kwam niet verder dan: ‘Bedoel je missing?’ Dus maar even vrij vertaald:

Miksang is Tibetaans voor ‘goed oog’. Het representeert een vorm van contemplatieve fotografie, waarin het oog synchroon loopt met de contemplatieve geest.’

Ondanks het feit dat deze vergadering virtueel was kon ik de ‘blank faces’ bijna uittekenen. Niet dat mijn collega’s niet open minded zijn of geen diepgang bezitten, integendeel! Maar dit was toch net een tikje te zweverig naar hun smaak.

ijs winter
Miksang, best een moeilijk (be)grijpbaar begrip… Fotograaf: Roeselien Raimond

Miksang en de kunst van het oliebollen maken

Toen ik opmerkte dit Miksang-concept ook niet helemaal te kunnen vangen, maar het gevoelsmatig wél te herkennen, hoorde ik een zucht van opluchting door mijn koptelefoon gaan. Vol enthousiasme werd deze eervolle taak op mijn schouders gedumpt: ‘It’s a tough job, but somebody’s gotta do it…

Goed verhaal, maar ik ben natuurlijk geen Miksang-Master. Ook ik heb best wat moeite me deze toch wat abstracte inhoud echt eigen te maken, laat staan het hier voor jullie helder te verwoorden. ‘t Voelde een beetje alsof ik een hand zand kreeg aangereikt met de opdracht: Maak jij daar maar een mooie oliebol van. Dat kún jij!

Snoekduik

Maar, zoals gezegd, raakt het bij mij wel ergens een snaartje…. Het als een kind, nieuwsgierig en verwonderd naar de natuur kijken is aan mij wel besteed. Sterker nog: het is misschien wel de reden dat ik natuurfotografeer. Als gewoon volwassen mens is er zoveel ‘moeten‘ en ‘magniet.’ Zoveel ‘zoheurthet‘ en zoveel ‘datkanechtniet.’ En laat ik daar nu verschrikkelijk slecht in zijn.

Hoe heerlijk was het om als kind lekker buiten te spelen, met je nieuwe witte kleertjes in een verse berg aarde, zonder dat je door had dat het al láng etenstijd was geweest? Om over een sloot te springen en… een deze prongluk een klein beetje te missen? Maar ja, dan ben je ineens volwassen (op papier) en die onbevangenheid, die raak je kwijt… of je verstopt hem op zijn minst, want je wordt toch vreemd aangekeken als je met je nette pakje een snoekduik in de modder maakt.

Op een dag…

Dus, op een dag, word je natuurfotograaf en kun je weer ongelimiteerd alles doen wat je als kleuter ook deed (afgezien van het krijsend in een supermarkt over de grond rollen).

Je speelt uren in de sneeuw, maar er is geen kou.

Je tijgert door brandnetels, maar er is geen jeuk.

Je zoekt urenlang naar je onderwerp, maar er is geen moeheid.

Geen honger.

Geen pijnlijke voeten.

De zon is al bijna onder, maar ‘te laat’, wat was dat ook alweer?

Omdat je één bent met je onderwerp. Inderdaad, volledig in het hier en nu. En die beleving, die flow, kan zo intens zijn dat alles daarbuiten vervaagd wordt. Het gaat al lang niet meer om het resultaat, maar om het moment zelf.

licht reflectie
Het gaat niet om het resultaat, maar om het moment zelf… Fotograaf: Roeselien Raimond

Ruisloos

Vermoedelijk is dit ergens wel herkenbaar? Maar ook makkelijker gezegd dan gedaan. Want hoewel we het allemaal heerlijk vinden om ons in die flow te bevinden is dit meer uitzondering dan regel. Er is namelijk continu ruis, die ons uit het nu trekt. We moeten nog boodschappen doen of de kinderen uit school halen. En zou zo’n foto wel genoeg likes op Instagram krijgen?

ijsvormen winter
Zou zo’n foto wel genoeg likes op Instagram krijgen? Fotograaf: Roeselien Raimond

Miksang, wat IS dat dan?!

Dus blijft de vraag; Wat is Miksang fotografie?

De simpele versie is dat je op een eerlijke, frisse, open manier naar je omgeving kijkt, een verbinding maakt met je onderwerp. En doordat je fotografeert wat je ráákt, is dit ook voelbaar voor de kijker.

Duidelijk?

Of begrijp je het nog steeds niet helemaal?

Mooi!

In het nieuwste Natuurfotografie Magazine laten wij een echte Miksang (Betty van Engelen) expert aan het woord, die de ins & outs van Miksang prachtig verwoordt in een zeer verhelderende tutorial!

beukennootjes in tegenlicht
Uiteindelijk gaat het erom dat het onderwerp jou ráákt en dat je je niet laat afleiden door overbodige zaken… Fotograaf: Roeselien Raimond

Hot, or not?

Ik ben trouwens wel benieuwd wat jullie vinden van dit type fotografie. In Amerika is Miksang al jaren booming, maar in Nederland (nog) niet. Wat vind jij: hot or not?

Geef een reactie

40 reacties

  1. Hoi Roeselien,

    zie je wel dat jij dat kunt, van een haffeltje zand een lekkere oliebol bakken. Tijdens het lezen had ik meer oog voor de leuke manier waarop jij je worsteling beschreven hebt dan voor het concept zelf. Toch bleef op het einde die nieuwsgierigheid naar Miksang overeind. Chapeau dus voor je artikel. Perfecte uitvoering van een onmogelijke taak.

  2. Tja, ik zal ruiterlijk bekennen dat ik redelijk vooraan stond bij de redactievergadering wat sceptische houding betreft. Toen Roeselien het verhaal had ingeleverd kon ik alleen maar denken “nu weet ik nog niets”. Ik denk dat mijn type fotografie vaak anders is, ik ga heel planmatig aan het werk, veel voorbereiding en zelden op pad zonder vooropgezet idee. Ik hou alle omstandigheden nauwlettend in de gaten en focus me helemaal op één onderwerp, thema, verhaal of beeld. Als ik daar dan echter inmiddels mee bezig ben, ben ik wel helemaal in het hier en nu. Dan ben ik hard aan het werk maar alleen maar bezig met mijn idee, het beeld. Dan bestaat er weinig anders om mij heen meer.

    Juist als ik zomaar op pad ga en een beetje voor de vuist weg fotografeer ben ik zelden tevreden, wordt het nooit zo als ik graag zou willen, haalt het zelden mijn kwaliteitsstandaard en ben ik niet tevreden.

    Onbevangen door de modder rollen? Dat laatste wel maar eigenlijk altijd gefocust en zelden onbevangen. Ik vrees met grote vrezen… dat ik geen Miksang in mij heb. Sorry Roeselien…

    1. Hi Johan,

      Dank voor je uitgebreide reactie, nu snap ik jou ook wat beter en ik heb zo’n vermoeden dat je deze manier van fotograferen met nog heel wat anderen deelt. Ik nam -blijkbaar onterecht aan- dat de hierboven beschreven manier van fotograferen voor velen wel herkenbaar zou zijn. Misschien niet in de theoretische omschrijving, maar dan wel qua beleving. Waarmee ik trouwens niet wil zeggen dat ik altijd maar heerlijk onbevangen door t veld loop te huppelen en alles met een open mind benader. I wish! Ook ik heb last van (door mezelf of door anderen) opgelegde beperkingen de momenten dat ik echt alles om me heen vergeet zijn schaars, maar daarom wel des te mooier.
      NIW: bedankt voor je heldere en eerlijke reactie 😀

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

40 reacties

  1. Hoi Roeselien,

    zie je wel dat jij dat kunt, van een haffeltje zand een lekkere oliebol bakken. Tijdens het lezen had ik meer oog voor de leuke manier waarop jij je worsteling beschreven hebt dan voor het concept zelf. Toch bleef op het einde die nieuwsgierigheid naar Miksang overeind. Chapeau dus voor je artikel. Perfecte uitvoering van een onmogelijke taak.

  2. Tja, ik zal ruiterlijk bekennen dat ik redelijk vooraan stond bij de redactievergadering wat sceptische houding betreft. Toen Roeselien het verhaal had ingeleverd kon ik alleen maar denken “nu weet ik nog niets”. Ik denk dat mijn type fotografie vaak anders is, ik ga heel planmatig aan het werk, veel voorbereiding en zelden op pad zonder vooropgezet idee. Ik hou alle omstandigheden nauwlettend in de gaten en focus me helemaal op één onderwerp, thema, verhaal of beeld. Als ik daar dan echter inmiddels mee bezig ben, ben ik wel helemaal in het hier en nu. Dan ben ik hard aan het werk maar alleen maar bezig met mijn idee, het beeld. Dan bestaat er weinig anders om mij heen meer.

    Juist als ik zomaar op pad ga en een beetje voor de vuist weg fotografeer ben ik zelden tevreden, wordt het nooit zo als ik graag zou willen, haalt het zelden mijn kwaliteitsstandaard en ben ik niet tevreden.

    Onbevangen door de modder rollen? Dat laatste wel maar eigenlijk altijd gefocust en zelden onbevangen. Ik vrees met grote vrezen… dat ik geen Miksang in mij heb. Sorry Roeselien…

    1. Hi Johan,

      Dank voor je uitgebreide reactie, nu snap ik jou ook wat beter en ik heb zo’n vermoeden dat je deze manier van fotograferen met nog heel wat anderen deelt. Ik nam -blijkbaar onterecht aan- dat de hierboven beschreven manier van fotograferen voor velen wel herkenbaar zou zijn. Misschien niet in de theoretische omschrijving, maar dan wel qua beleving. Waarmee ik trouwens niet wil zeggen dat ik altijd maar heerlijk onbevangen door t veld loop te huppelen en alles met een open mind benader. I wish! Ook ik heb last van (door mezelf of door anderen) opgelegde beperkingen de momenten dat ik echt alles om me heen vergeet zijn schaars, maar daarom wel des te mooier.
      NIW: bedankt voor je heldere en eerlijke reactie 😀

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Roeselien Raimond

Roeselien Raimond

Natuur, een camera en een snufje goed gezelschap zijn de basisingrediënten. Voeg er een mooi model aan toe en Roeselien is in haar element!

Meer columns van deze auteur

Deze artikelen vind je vast ook interessant: