Voor de column wedstrijd in het Natuurfotografie Magazine zijn veel mooie verhalen geschreven. De komende weken publiceren we de eervolle vermeldingen op Natuurfotografie.nl. Deze week is het de beurt aan Manoek Buijink [red.].
Te kritisch?
Misschien ben ik wel gewoon te kritisch. Je past continu je maatstaaf van een “goede foto” aan. Voelde ik mij eerst al een superheld wanneer de azuurwaterjuffer mij aankeek door mijn cameralens, al snel wilde ik alleen de juffer mét de juiste scherptediepte. Vervolgens zocht ik alleen juffers mét ook nog een passende omgeving en tot slot alleen nog maar juffers mét bedrijvigheid, anders was het voor mij te saai…
Oordelen anderen anders?
En zo ging ik met een aantal foto’s naar mijn moeder, ook natuurfotograaf. En wat denk je? Na een aantal foto’s bekeken te hebben, keek ze nog steeds blij! Dat krikte toch weer mijn zelfvertrouwen weer een beetje omhoog…
Hoewel na alle foto’s bekeken te hebben zei ze doodleuk: “Tja, DE foto zit er nog niet tussen, hè?” Daar daalde ik weer neer tot diep in het hol. Misschien ben ik toch nog een fotografieleek? Mmm, eigenlijk weet ik het antwoord wel, DE foto zit er nog niet tussen.
Toch weer op pad
Alleen hoe kan ik die serie weer overvleugelen? Die serie die zo mooi in het Rietveld Paviljoen hing. Een serie met drie werken die elkaar zo fijn versterken, die een samenhangend verhaal hebben.
De dag na mijn bezoek aan mijn moeder heb ik mijn moed bij elkaar geraapt en ben ik toch weer op pad gegaan. Ik ben alleen niet bezig geweest met de ICM techniek, maar met mijn macrolens op zoek gegaan naar de kleine beestjes. Het is nog vroeg in het voorjaar en het wordt dus goed zoeken! Het is heerlijk vandaag in de natuur; alles staat fris in bloei, allemaal verschillende geuren en de vele geluiden. Als je goed kijkt is in een klein gebied al zoveel te zien. Ik geniet helemaal van het fotograferen, ik ontspan en zie allerlei verschillende bloemen in prachtig licht. Wat hebben natuurfotografen toch een heerlijk leven. Ik vergat volledig mijn gevoel van gisteren.
Frisse wind
Wat denk je hoe ik thuiskwam? Als een zure pruim? Nee hoor, ik heb de foto’s zelfs niet eens bekeken… Zo heerlijk was het in de natuur. Ik heb weer helemaal frisse energie. Het was goed om af te wijken van het voor mij bekende pad. Juist bij het onbereisde valt nog zoveel te halen. Ik ga snel weer een keer terug…wie weet maak ik binnenkort wel DE foto.
6 reacties
DE foto, Manoek, is die foto waar je zelf volkomen tevreden over bent, waar alles in klopt, waar iedereen lyrisch over is en die ervoor zorgt dat je die sfeer, die compositie, die kleuren of dat onderwerp niet meer opnieuw hoeft vast te leggen…want beter kan niet meer dus waarom zou je? Ik hoop dus dat je DE foto nooit gaat maken en nog heel lang onderweg blijft er naartoe…
Hoi Rob,
Wat een mooie omschrijving van DE foto! Als je het zo bekijkt zou het inderdaad zonde zijn om DE foto te maken, de reis levert dan eigenlijk veel meer op. Fijn dat je de foto’s kan waarderen!
Groeten, Manoek
Wat een prachtige hoby heb jij! De foto met de grassen herken ik!! Heel bijzonder dat ik die mocht krijgen van jullie!
De liefde voor buiten is heel herkenbaar!
Hoi Monica,
Bedankt voor je complimenten!! Bij een bijzonder moment hoort wel ook een bijzondere foto. Fijn dat je het kan waarderen.
Groeten, Manoek
Hoi Manoek!
Héél herkenbaar; mooie foto of DE foto. Zouden de pro’s dat ook nog steeds hebben? ?
Ach, je kent vast de uitspraak; de mooiste foto maak ik morgen!
Overigens vind ik je eerste en laatste ICM foto heerlijk!
Groetjes Bianca
Hoi Bianca,
Fijn om te horen dat het herkenbaar is. Ik zag ook mooie foto’s langskomen bij jouw column, leuk om te zien hoe je een eigen stijl hebt. En bedankt voor de complimenten over de foto’s!
Groeten, Manoek