Mug in actie

Too close for comfort

Maar stel dat je toch besluit je te wagen aan dit illustere insect… dan loop je tegen een voor fotografen vreemd aandoend probleem op. Ben je als macro of dierfotograaf gewend dat dieren het liefst voor je op de loop gaan en moet je moeite doen om in de buurt van je onderwerp te komen… de mug opereert ook hierin anders dan alle anderen. Voor je het weet zitten de meeste muggen op plekken waar je ze niet wil fotograferen en ver binnen de minimale scherpstelafstand van je lens. Om nog maar te zwijgen van het feit dat je binnen no time omringd bent door meer onderwerpen dan je zou willen die niet alleen werken met handen onmogelijk maken, maar liefst ook nog – letterlijk – je zicht bederven. Nee, ook hierin zijn muggen anders dan anderen.

De juiste plaats en de juiste tijd

En met deze kennis ben ik mij in mijn geliefde Finland gaan toeleggen op het fotograferen van muggen. Begin met te bedenken wanneer de beste tijd is. Nou dat is in Scandinavië niet echt lastig, vanaf half juni tot eind augustus komen er in heel Finland zoveel muggen voor dat het bijna onmogelijk is er maar één op de foto te krijgen. Dan het tijdstip, ’s morgens na zonsopkomst zitten ze vaak lekker op te warmen, liefst bij zonnig en windstil weer. Natuurlijk vlak bij het water waar ze als larve in hebben gewoond en waar de volwassen vrouwtjes – volgezogen met bloed – weer eitjes in leggen.

Op een mooie ochtend in juni, vlak na zonsopkomst (rond 3:00 dus), stond ik in het moeras; dik ingepakt, handschoenen aan, een bandana over mijn hoofd en één rond mijn nek en kin, broek in mijn sokken en verder dichte kleding, bewapend met de Finse DEET. Op zoek gaan naar muggen was niet echt lastig. Blijf rustig wachten en al snel wordt je omringd door de Finse luchtmacht. Probleem is niet het vinden van de mug, maar het bedenken van een mooie foto. Zo lang het nog niet al te warm was vond ik ze aan de rand van het water, in fraai warm ochtend tegenlicht. Maar, hoe mooi ook deze foto’s, het is al snel een standaardfoto in mooi licht. Weliswaar van een niet zo standaard dier… blijft het een standaard foto.

Door een ander sprietje te pakken waar een mug op zat vond ik nog wat dauwdruppels, in de onscherpte leverde dit een fraaier beeld op. Maar nog steeds was ik niet tevreden. Dit is niet de essentie van de mug. Ik wilde de mug laten zien zoals wij de mug kennen. En zo kwam ik op het idee van de ergste foto die ik ooit heb gemaakt.

Vol afgrijzen deed ik mijn handschoen uit en al snel zwermden de muggen om mijn onbedekte hand. Mijn doel was een foto van een ‘mug in actie’, een mug die zich laaft aan mijn bloed… uiteraard wel in mooi fraai warm ochtendlicht, ik blijf per slot van rekening fotograaf. Eindelijk vond een mug de goede plek op mijn hand en terwijl ik werkelijk gek werd van de jeuk – precies op de knokkel – heb ik met de andere hand instellingen aangepast, compositie bepaald en in het fraaie licht een foto gemaakt.

Als dank voor de mooie foto heb ik deze dame mijn bloed gedoneerd en haar de vlucht naar het water om eitjes te leggen gegund.