Menu

Onderdeel van Pixfactory

Natuurfotografie: 24/7 werk in ploegendiensten

Het is bijna 5:00 als ik op mijn mountainbike - 20kg op de rug, 2 statieven onder de snelbinders - mijn weg ploeter door de heide. Uiteraard zonder licht want ik wil geen slapende boswachters wakker maken, zo sociaal ben ik wel. Mijn dienst zit er bijna op, gelukkig maar. De hondenwacht (00:00 - 05:00) is altijd het zwaarst, alleen, diep in de nacht, geen afleiding, donker, optrekkende kou, vocht en vechtend tegen de slaap. Gelukkig is de aflossing nabij, nog een paar minuten en dan nog even afstemmen...
Het allereerste zonlicht over de heuvel, eerste resultaat van de dagwacht. Fotograaf: Johan van der Wielen

24/7

Hoewel het beroep van natuurfotograaf velen tot de verbeelding spreekt is het soms net een gewone baan. En niet één van 9:00 – 17:00. Sterker nog, de natuur wacht niet tot ik wakker ben of en gaat niet uit als ik moe ben. De natuur gaat altijd maar door, van zonsopkomst, via gouden uurtje naar een stralende dag en via zonsondergang naar een heldere nacht. De natuur stopt niet na de vrijdagmiddagborrel, kent geen weekend en is niet spontaan lelijk op zon- en feestdagen. Natuurfotografie kent geen vrije tijd, geen vakanties, geen feestdagen; het is 24/7 & 365 dagen lang aan de bak. En om dat vol te houden is, net als bij alle 24/7 industrieën, de ploegendienst in het leven geroepen, we werken tegenwoordig in shifts. Paar uur op, paar uur af. En tussendoor een korte overdracht, dan kan de nieuwe shift verder waar de vermoeide fotograaf is gebleven.

Als tipje van de sluier heb ik hieronder twee overdrachten met jullie gedeeld:

Van Perseïden naar vogels

Hondenwacht: Johan van der Wielen, midden op de heide

Resultaat hondenwacht:

Resultaat 4 uur hondenwacht: de Perseïden.
Resultaat 4 uur hondenwacht: de Perseïden. Fotograaf: Johan van der Wielen

Dagwacht: Bert Faber

De overdracht

    3:49, Johan: “Op dit moment is de verwachting niet bijster interessant om om 5:00 af te spreken. Vind ik ook niet zo heel erg want sta nu nog in het veld.”

…geen reactie…

Tijdens het terug fietsen schiet ineens het scherm van de telefoon aan…

4:49, Bert: “Hoi Johan, het is zaterdag vandaag, we hebben toch morgen afgesproken?”

    4:50, Johan: “Ja, ik had het ook over de verwachting van morgen. Ben je vroeg op?”

4:50, Bert: “Haha, ga zo naar een vogelhut 3. Mag van mij morgen wel later hoor.”

… sh#t… een zwijn op de heide, al typend eromheen gestuurd. Luid gesis achterlatend…

    4:51, Johan: “Leuk, veel plezier (had net een zwijn op het fietspad).”

4:52, Bert: “Vannacht sterretjes geschoten?”

    4:52, Johan: “Jep, poging tot, kon helaas niet echt een hele mooie plek vinden. Ken de omgeving hier niet zo goed.”

4:54, Bert: “Ik ben ook moe, sliep net toen de wekker ging. Ja, ik hoop niet dat ik in slaap val onderweg naar de vogeltjes.”

    4:56, Johan: “Slapen kan prima in de vogelhut :-). Veel succes.”

4:58, Bert: “Geweldig om om 5:00 uur ‘s ochtends te zitten chatten. Faber 24hrs service. Welterusten voor zo.”

    4:59, Johan: “Dat heet wisseling van de wacht, natuurfotografie in ploegendienst.”

5:05, Bert: “De weer-apps geven idd saai grijs weer aan voor morgenvroeg. Later vandaag nog maar even checken.”

    5:07, Johan: “Daarom, vind het leuk om op pad te gaan maar dan moet het weer wel potentie hebben. Ik ga pitten. Veel plezier bij de vogeltjes.”

En deze informatie gedeeld hebbende, kan ik met een gerust hart de volgende natuurfotografie-shift aan de dagwacht Bert overlaten. Succes!

Resultaat dagwacht:

Resultaat lange dagwacht wachtend in de vogelhut: gekraagde roodstaart
Resultaat lange dagwacht wachtend in de vogelhut: gekraagde roodstaart Fotograaf: Bert Faber

 

Van Noorderlicht naar Posbank

Hondenwacht: Finn Snaterse, Rovaniemi (Finland)

Resultaat hondenwacht:

Resultaat hondenwacht: eerste noorderlicht na midzomer, avondkleuren nog zichtbaar
Resultaat hondenwacht: eerste noorderlicht na midzomer, avondkleuren nog zichtbaar. Fotograaf: Finn Snaterse

Dagwacht: Johan van der Wielen

De overdracht

    5:31, Finn: “Poeh, lange nacht.”

5:32, Johan: “hé, ben jij nog op?”

    5:32, Finn: “… en jij nu al?”

5:40, Johan: “Onderweg naar de Posbank, hoop op een beetje mist.”

    5:43, Finn: “Net terug van nachtje noorderlicht locaties zoeken.”

5:45, Johan: “En? Mooie plekken gevonden? Noorderlicht gefotografeerd?”

    5:47, Finn: “Ja, het is er weer. Het is hier eindelijk weer donker.”

5:49, Johan: “De combinatie met laatste avondlicht lijkt mij gaaf, was dat ook zo?”

    5:50, Finn: “Jazeker… jaloers?”

… sh#t… een zwijn op de weg, al typend eromheen gestuurd. Luid gesis achterlatend…

5:55, Johan: “Stik! Moet ook echt in deze tijd eens naar Finland (dat ‘stik’ was overigens ook voor dat zwijn net op de weg).”

    5:56, Finn: “Je bent welkom :-), wij hebben hier rendieren op de weg.”

5:55, Johan: “Ga hangen, aangekomen. Zal je straks de ogen uitsteken met ochtendfoto’s van paarse heide, die hebben jullie weer niet :-).”

    5:57, Finn: “succes!”

5:58, Johan: “Zie je over een paar weken weer, haal je me weer met de fiets op van Rovaniemi airport?”

Resultaat dagwacht:

Gouden licht over de heide, de kop van de dagwacht is eraf
Gouden licht over de heide, de kop van de dagwacht is er af. Fotograaf: Johan van der Wielen

Samenwerking fictief?

Ja, ondanks dat natuurfotografie 24/7 werk is, werk ik niet samen in ploegendienst. Helaas. Ik zou best structureel willen samenwerken met andere natuurfotografen. Krachten willen bundelen i.p.v. elkaar op facebook de loef af te steken met de mooiste foto, mooiste locatie (liefst één waar ik alleen toestemming voor heb en niemand anders mag komen), meest unieke diersoort, duurste lens, nieuwste camera (…), vele uitstapjes, schijnbaar altijd maar in het veld, prachtige reizen naar verre oorden en spannendste avonturen. Het is waarschijnlijk heel eng als ik zeg dat samenwerken juist enorm kwaliteitsverhogend werkt. Maar ik ben ervan overtuigd dat het de creativiteit bevorderd, door ècht samen te werken en open te staan voor elkaar kun je ontzettend veel leren. Nu lopen we elkaar achterna door elkaars foto’s op facebook na te maken, maar wanneer we echt samenwerken kijken we waar we elkaar kunnen aanvullen, gaan we ons meer op onze eigen kracht specialiseren en stimuleren we onze partners in hun krachten. Ik zou best mijn trots opzij willen zetten en zo’n samenwerking aan durven gaan! Dus, die ploegendienst spreekt mij echt wel aan. Andere fotografen? Zie dit als een uitnodiging. Ik zie jullie mails wel verschijnen.

En toch is het niet allemaal fictief… want beide relazen zijn werkelijk zo gebeurd incl. de timestamp. Zelfs beide bijna aanvaringen met het zwijn zijn echt! Dank aan Finn en Bert voor deze co-productie, met dank aan jullie heb ik mijn column aan kunnen vullen met twee prachtige beelden die erbij hoorden, maar die ik niet zelf kon maken in mijn shift! De eerste stap in echte samenwerking in ploegendienst!

Geef een reactie

12 reacties

  1. Misschien heb ik het makkelijk, ben geen professional, hoef er niet van rond te komen, geef geen workshops, maar vind het wel leuk om kennis te delen en af en toe met andere fotografen op pad te gaan. Op mijn website staat dit dan ook vermeld en daar wordt regelmatig gebruik van gemaakt. Tot nu levert dit leuke contacten, mooie nieuwe fotolocaties en veel interessante gespreksstof over fotografie op. Kennisdelen is in dit geval een win win situatie en dus leuk en leerzaam om te doen.

    1. Ik ben van mening dat kennisdeling zich altijd terugbetaald! Al moet je ervan rondkomen, dan nog werpt zijn zijn vruchten af, men leert je kennen, heeft vertrouwen in je en vind het daardoor misschien wel leuk om met je op pad te gaan. En voor gedeelde kennis komt vaak ook kennis terug, nieuwe inzichten, nieuwe locaties, en dat heb je ook gewoon nodig.

  2. zo herkenbaar, zeker als je ziet dat ik het combineer met werk als ecoloog. Van vleermuizen (nacht), naar broedvogels (zonsopkomst) naar dagvlinders (vanaf 10:00). Tussendoor nog tijd zoekende om te fotograferen. Het samenwerken aan één project lijkt me een waardevolle uitdaging en leerschool voor alle partijen. Als er mogelijkheden zijn……ik ben van de partij…….(dan moetende dwergen, bokjes en blauwtjes maar effe wachten)

  3. Mijn broer en ik vormen al enkele jaren een soort van samenwerkingsverband bij de uitoefening van onze gedeelde liefhebberij. Het bied inderdaad voordelen! Het is zeker niet zo dat we altijd samen op pad gaan, maar we sturen elkaar wel altijd de resultaten toe voor een kritische blik. Ook materiaal lenen we soms onderling uit. Ik leer nog steeds veel van hem, met name op het vlak van nabewerking reikt zijn kennis vele malen verder dan die van mij.

    En het scheelt bovendien in benzinekosten. Aankomende zondag gaan we samen naar de Veluwse fotodag. 🙂

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

12 reacties

  1. Misschien heb ik het makkelijk, ben geen professional, hoef er niet van rond te komen, geef geen workshops, maar vind het wel leuk om kennis te delen en af en toe met andere fotografen op pad te gaan. Op mijn website staat dit dan ook vermeld en daar wordt regelmatig gebruik van gemaakt. Tot nu levert dit leuke contacten, mooie nieuwe fotolocaties en veel interessante gespreksstof over fotografie op. Kennisdelen is in dit geval een win win situatie en dus leuk en leerzaam om te doen.

    1. Ik ben van mening dat kennisdeling zich altijd terugbetaald! Al moet je ervan rondkomen, dan nog werpt zijn zijn vruchten af, men leert je kennen, heeft vertrouwen in je en vind het daardoor misschien wel leuk om met je op pad te gaan. En voor gedeelde kennis komt vaak ook kennis terug, nieuwe inzichten, nieuwe locaties, en dat heb je ook gewoon nodig.

  2. zo herkenbaar, zeker als je ziet dat ik het combineer met werk als ecoloog. Van vleermuizen (nacht), naar broedvogels (zonsopkomst) naar dagvlinders (vanaf 10:00). Tussendoor nog tijd zoekende om te fotograferen. Het samenwerken aan één project lijkt me een waardevolle uitdaging en leerschool voor alle partijen. Als er mogelijkheden zijn……ik ben van de partij…….(dan moetende dwergen, bokjes en blauwtjes maar effe wachten)

  3. Mijn broer en ik vormen al enkele jaren een soort van samenwerkingsverband bij de uitoefening van onze gedeelde liefhebberij. Het bied inderdaad voordelen! Het is zeker niet zo dat we altijd samen op pad gaan, maar we sturen elkaar wel altijd de resultaten toe voor een kritische blik. Ook materiaal lenen we soms onderling uit. Ik leer nog steeds veel van hem, met name op het vlak van nabewerking reikt zijn kennis vele malen verder dan die van mij.

    En het scheelt bovendien in benzinekosten. Aankomende zondag gaan we samen naar de Veluwse fotodag. 🙂

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Johan van der Wielen

Johan van der Wielen

Johan is fulltime natuurfotograaf en altijd op zoek naar sfeer en licht; van 's morgens vroeg tot diep in de nacht. Naast fotografie is hij schrijver en organisator van fotografiecursussen en fotoreizen.

Meer columns van deze auteur

Deze artikelen vind je vast ook interessant: