Menu

Onderdeel van Pixfactory

Natuurlijk leven in het wild……park

Gefascineerd door de edelhertenbronst maar afgeknapt op de taferelen van ineen geschakelde statieven op de Veluwe ben ik half september samen met een groepje fotografen van Natuurfotografen Vereniging Utrecht in een huurbusje gestapt en naar Jægersborg in Denemarken gereden. Ons doel: in alle rust en met alle tijd de bronst zien en ervaren. En natuurlijk proberen deze voor onszelf zo interessant mogelijk fotografisch vast te leggen.
wildpark
Zou deze schoonheid hebben kunnen overleven buiten een wildpark? Fotograaf: Jody Zweserijn

Weer thuis zette ik mijn ervaringen op een rijtje terwijl ik tevreden mijn fotoresultaten bestudeerde. Ik begon me af te vragen in welke context ik nu de edelhertenbronst in Denemarken had gefotografeerd. Hebben dieren die in een wildpark leven wel een natuurlijk leven? En is het fotograferen in een wildpark dan natuurfotografie?

wildpark
Natuurlijk gedrag in een onnatuurlijke omgeving? Fotograaf: Bert van den Broek

Jægersborg Dyrehaven is een groot park ten noorden van Kopenhagen dat 8 kilometer van noord naar zuid strekt. Ooit was het omheinde jachtgrond voor het Deense Koningshuis. Vandaag de dag is het gebied aangewezen als Unesco Werelderfgoed. Het is het meest bezochte natuurreservaat van Denemarken. Er leven ongeveer 2000 edelherten, damherten en sikaherten. Verder is het gebied rijk aan nog meer zoogdiersoorten, vogels en insecten en prachtige oude bomen. Het gebied is nog steeds omheind.

wildpark
Jachtslot of jacht op slot? Fotograaf: Jody Zweserijn

Een definitie van een wildpark: Een wildpark is een gebied, waar inheems en/of jachtwild wordt gehouden in betrekkelijke vrijheid en waar bezoekers te voet, fiets of per auto het leefgebied van de dieren doorkruisen. In andere definities komen nog woorden als ‘reservaat’ en ‘omheining’ voor. Dan denk ik meteen: Dan zijn alle natuurgebieden in Nederland wildparken. Want hier doorkruisen paden alle natuurgebieden, komen mensen en worden dieren in hun vrijheid beperkt. Elk gebied is van beperkte oppervlakte en aan alle zijden begrensd door menselijk ingrijpen.

wildpark
Het lijkt de AWD wel. Of toch niet? Fotograaf: Bert van den Broek

Dier en mens of mens en dier?

Vandaag de dag heeft een wildpark zoals Jaegersborg niet meer de functie van jachtgrond. Het is meer een locatie waar mensen relatief dichtbij de dieren kunnen zien en beleven. Ze krijgen de kans om meer binding met de natuur te krijgen, met een mogelijk gevolg dat ze zich hiervoor ook willen inzetten. Voor kinderen heeft een dergelijk park een prachtige educatieve waarde. Ze kunnen hier intensief kennis maken met de dieren en er over leren. waardoor ze hopelijk in hun latere leven respect hebben voor de natuur en deze beschermen.

wildpark
Nieuwsgierig en een beetje angstig. Fotograaf: Jody Zweserijn

In een wildpark staat het dierenwelzijn voorop en worden de daar levende dieren beschermd. Vaak zijn de parken zodanig ruim van opzet dat de dieren hier een goed leven kunnen leiden en veel van hun natuurlijke gedrag vertonen. Tegenwoordig zijn de dieren bijna altijd in het park geboren en daardoor gewend aan de leefomgeving.
Voor fotografen biedt een wildpark unieke fotomomenten die je in de wilde natuur niet zo maar kunt vastleggen. En door met enthousiasme dieren in een wildpark te fotograferen blijft de verstoring door fotografiedruk bij wilde dieren beperkt.wildpark
Maar uiteindelijk staat bij het wildpark het belang van de mens voorop en niet dat van het dier. Want wilde dieren horen niet in gevangenschap te leven. De dieren worden beperkt in hun doen en laten omdat hun leefgebied begrensd is door een hek of een andere vorm van afsluiting. Ze worden voortdurend geconfronteerd met de mens die joggend, wandelend, fietsend, paardrijdend of zelfs per auto hun habitat doorkruist. Wat ongetwijfeld een vorm van stress zal veroorzaken en invloed heeft op het natuurlijk gedrag. En dan nog het dilemma van voortplanting en overbevolking en het reguleren hiervan. Gelukkig realiseren de dieren zich niet dat ze op een dag dood zullen gaan, al dan niet door een kogel.

wildpark
Hoezo overbevolking? Als het aan hem ligt komen er nog heel veel meer herten bij! Fotograaf: Jody Zweserijn

Foto’s gemaakt in wildparken zijn vaak voorspelbaar en herkenbaar. Zeker als het park een populaire bestemming is voor natuurfotografen. Een wildpark heeft vaak beperkte openingstijden waardoor je mogelijk niet kunt fotograferen bij het mooiste licht van de dag. Jægersborg is overigens 24 uur per dag toegankelijk.

wildpark
Geen last van beperkte openingstijden in dit wildpark. Fotograaf: Bert van den Broek

Een hert altijd dichtbij

Ondanks de scherpe tegens van een wildpark waren de ontmoetingen met de herten in Jægersborg voor mij een onvergetelijke belevenis. Nog nooit zag en hoorde ik ze van zó dichtbij. Ik kon ze heel duidelijk ruiken en hun gedrag volgen. Ook het fotograferen lukte prima. Ik heb gefotografeerd met een 80-400 mm lens op fullframe. En dat was in veel gevallen voldoende.

wildpark
Kopportret op 175mm. Fotograaf: Jody Zweserijn

De inrichting van Jægersborg is heel gevarieerd, er zijn zowel bospercelen als velden met tussendoor een heel netwerk aan wandel- en fietspaden. En daar zijn overal roedels herten. Voor de fotograaf zijn er eindeloos veel fotografische mogelijkheden. Van portretten en intieme bosscènes tot overzichtsfoto’s en groepsgebeuren. De herten zijn duidelijk gewend aan mensen, zowel wandelend, hardlopend, fietsend, paardrijdend als in auto’s. Wat niet betekent dat je nadrukkelijk dichterbij moet komen. Herten draaien dan onmiddellijk hun kont naar je toe en kuieren of rennen weg. Dag kans op foto’s!

wildpark
Ook in een wildpark blijft een edelhert altijd op zijn hoede. Fotograaf: Jody Zweserijn

Persoonlijk kan ik het fenomeen wildpark accepteren omdat ik weinig keus heb. Ik zie dat er in (door mensen) overbevolkte gebieden slechts heel weinig plekken te vinden zijn waar sprake is van een natuurlijk habitat en dus van natuurlijk evenwicht. Het draait dan toch om de mens en het dier is hierbij ondergeschikt. Ik heb daar een mening over, maar ik kan er nauwelijks invloed op uit oefenen. Overigens zijn de natuurgebieden in Nederland voor mij niet anders dan door mensen gereguleerde wildparken.

Wildpark
Voor de bronst wellicht een onbeduidend achterhoedegevecht, maar voor een natuurfotograaf een buitenkans. Fotograaf: Jody Zweserijn

Alles in overweging genomen is voor mij het fotograferen van de hertenbronst in een wildpark zoals Jægersborg natuurlijk genoeg. Ik heb dieren en gedrag mogen ervaren zoals ik nog nooit in mijn leven heb meegemaakt. Ik heb me er volledig in onder kunnen dompelen. Alsof ik op safari was.

En jij?

Heb jij ook een mening over wildparken en natuurfotografie? Als je die met ons wilt delen voel je dan vrij om te reageren onder dit artikel.

Geef een reactie

17 reacties

  1. Tja….dan hebben we elkaar gemist, want ik zat in Hotel Fortunen van 15 t/m 30 september. Die herten toch……die leiden erg af dus.
    Witte bestelbusje dat herinner ik me wel. 🙂

  2. Graag gedaan Jody, met alle plezier mijn reactie geplaatst!

    Gek eigenlijk, ik was er ook van 15 t/m 30 september, heb jullie niet gezien? Zeker allemaal in Camo?! :):)

    Groet, Bertus

    1. Wij waren in Jaegersborg van 14 tot 18 september. We logeerden in hotel Fortunen. Ons groepje bestond uit 7 personen van fotoclub Natuurfotografen Vereniging Utrecht en we reden in een wit huurbusje. Als jij ook in hotel Fortunen logeerde dan hebben we elkaar vast gesproken.

  3. Vervolg van vanmiddag,
    Dag Jody,

    Vele jaren al (ruim 40) fotografeer ik grofwild in zijn natuurlijke, (en on-natuurlijke habitat) en ik woon op onze mooie Veluwe. Dierentuinen zijn ook niet natuurlijk, maar geeft men wél de ultiem gelegenheid om dieren te fotograferen waar het anders niet kan of mogelijke is. Er zit natuurlijk een groot verschil tussen écht en onecht, maar wat is onecht eigenlijk. Dat is niet aan de orde omdat het een gevoel is, het gaat om de dieren die mensen tot zich aangetrokken voelen en waar je je happy voelt. Ik ben niet zozeer van oordelen en laat een ieder in zijn eigen waarde in hoeverre hij/zij de natuur beleeft. We spreken alsmaar over “de natuur” maar échte natuur, die kennen wij natuurlijk nauwelijks. Voorbeeld: The Northwest Territories in Canada, deelstaat van Canada is 1, 346.000 vierkante km. groot. Oppervlakte van heel Canada meet in totaal 9,985.000 miljoen vierkante km. Waar hebben wij het over? Nederland….41, 534 vierkante km. groot! Daarbij komt, de Veluwe m.n. is vreselijk versnipperd ondanks de ecoducten (wildviaducten) getuige de wildaanrijdingen op jaarbasis. Waar ik naar toe wil is, is dat een ieder de natuur beleeft op zijn eigen manier. Je kunt je idd ongestoord een middagje ronddolen hier op de Veluwe en nauwelijks iemand tegenkomen. Dat is een vrij uniek gebeuren en men kan zich als een visje in het water voelen. De Hoge Veluwe is een pleisterplaats geworden tijdens de bronst en voor velen dan ook hét ultieme moment om herten te fotograferen, totdat idd de appeltjes op zijn. Men gaat tóch tevreden naar huis omdat ze de bronst van dichtbij hebben mogen gadeslaan. Niets mis mee. Al vele jaren kom ik in Jaegersborg en ik geniet intens van de bronst en de herten en andere wild. Het gaat mij dan niet alleen meer om het fotograferen van de herten/bronst. Het gaat mij net zozeer om de mogelijkheid hebben om de dieren te observeren en gadeslaan van dichtbij, nauwelijks te vergelijken met NL omdat er veel gebod en verbods bepalingen zijn wat helaas door de jaren alleen maar toegenomen is. Denk daarbij bijv. aan het struinverbod onlangs ingesteld binnen de HV. Men mag/moett zich nu alléén op wegen en paden begeven. Jaegersborg is niet anders dan dat, alleen er worden geen appels en hertenbrokjes gevoerd t.b.v. de lange rijen fotografen zoals op de Wildbaanweg. Ben er zelf ook geweest enkele jaren de HV, geeft je de mogelijkheid om de dieren op de gevoelige plaat vast te leggen maar mijn voorkeur (en een beetje liefde) gaat tóch uit naar Denemarken. Velen beleven dat op hun eigen manier en begrijp dat heel goed maar feit is wel, er staat een hek erom heen, het zijn gehouden dieren. Net zoals Jaegersborg en net zoals binnen een dierentuin. De link echter ligt in het feit waar men zich vertrouwd en een beetje eigen voelt. Ik kan hier op de Veluwe (omdat ik vrij dicht bij het bos woon) een wandeling maken en negen van de tien keer zie ik wild omdat je vertrouwd bent met dat stukje natuur en je weet waar het wild zich ophoudt, “piece of cake”. Natuurlijk, daar zitten veel meer momenten van spanning in en dat is heel mooi omdat je nooit kunt weten waar je tegenaan loop. De spanningsfactor is daarom vele malen hoger dan bijv. de HV of zelf’s Jaegersborg omdat je weet wat je te wachten staat, heel simpel. Maar ik blijf er wel bij dat een ieder dat voor zichzelf moet uitmaken en gewoon lekker zijn eigen ding mag doen, zonder enige oordeel over hoe men zijn hobby uitoefent. Belangrijk is wél; waar voelt men zich het beste thuis? Los hoe hij of zij de natuur wil beleven op hun eigen manier. We kunnen daar allerlei discussies over voeren natuurlijk, maar dat wordt dan meestal zo ellenlange discussie omdat velen een mening hebben (wat zeker mag) of een oordeel vellen. Niet nodig. Lekker genieten van de natuur, dáár gaat het om. Of ik nu de naar de Veluwe, Drenthe of waar dan ook ga, ik geniet intens van de serene rust en de dingen die ik zie en hoor om me heen. Beleven, zo heet dat. Ik wens je daarom veel mooie wandelingen, ervaring maar bovenal belevingen toe. Het kan zeer verrijkend zijn!

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

17 reacties

  1. Tja….dan hebben we elkaar gemist, want ik zat in Hotel Fortunen van 15 t/m 30 september. Die herten toch……die leiden erg af dus.
    Witte bestelbusje dat herinner ik me wel. 🙂

  2. Graag gedaan Jody, met alle plezier mijn reactie geplaatst!

    Gek eigenlijk, ik was er ook van 15 t/m 30 september, heb jullie niet gezien? Zeker allemaal in Camo?! :):)

    Groet, Bertus

    1. Wij waren in Jaegersborg van 14 tot 18 september. We logeerden in hotel Fortunen. Ons groepje bestond uit 7 personen van fotoclub Natuurfotografen Vereniging Utrecht en we reden in een wit huurbusje. Als jij ook in hotel Fortunen logeerde dan hebben we elkaar vast gesproken.

  3. Vervolg van vanmiddag,
    Dag Jody,

    Vele jaren al (ruim 40) fotografeer ik grofwild in zijn natuurlijke, (en on-natuurlijke habitat) en ik woon op onze mooie Veluwe. Dierentuinen zijn ook niet natuurlijk, maar geeft men wél de ultiem gelegenheid om dieren te fotograferen waar het anders niet kan of mogelijke is. Er zit natuurlijk een groot verschil tussen écht en onecht, maar wat is onecht eigenlijk. Dat is niet aan de orde omdat het een gevoel is, het gaat om de dieren die mensen tot zich aangetrokken voelen en waar je je happy voelt. Ik ben niet zozeer van oordelen en laat een ieder in zijn eigen waarde in hoeverre hij/zij de natuur beleeft. We spreken alsmaar over “de natuur” maar échte natuur, die kennen wij natuurlijk nauwelijks. Voorbeeld: The Northwest Territories in Canada, deelstaat van Canada is 1, 346.000 vierkante km. groot. Oppervlakte van heel Canada meet in totaal 9,985.000 miljoen vierkante km. Waar hebben wij het over? Nederland….41, 534 vierkante km. groot! Daarbij komt, de Veluwe m.n. is vreselijk versnipperd ondanks de ecoducten (wildviaducten) getuige de wildaanrijdingen op jaarbasis. Waar ik naar toe wil is, is dat een ieder de natuur beleeft op zijn eigen manier. Je kunt je idd ongestoord een middagje ronddolen hier op de Veluwe en nauwelijks iemand tegenkomen. Dat is een vrij uniek gebeuren en men kan zich als een visje in het water voelen. De Hoge Veluwe is een pleisterplaats geworden tijdens de bronst en voor velen dan ook hét ultieme moment om herten te fotograferen, totdat idd de appeltjes op zijn. Men gaat tóch tevreden naar huis omdat ze de bronst van dichtbij hebben mogen gadeslaan. Niets mis mee. Al vele jaren kom ik in Jaegersborg en ik geniet intens van de bronst en de herten en andere wild. Het gaat mij dan niet alleen meer om het fotograferen van de herten/bronst. Het gaat mij net zozeer om de mogelijkheid hebben om de dieren te observeren en gadeslaan van dichtbij, nauwelijks te vergelijken met NL omdat er veel gebod en verbods bepalingen zijn wat helaas door de jaren alleen maar toegenomen is. Denk daarbij bijv. aan het struinverbod onlangs ingesteld binnen de HV. Men mag/moett zich nu alléén op wegen en paden begeven. Jaegersborg is niet anders dan dat, alleen er worden geen appels en hertenbrokjes gevoerd t.b.v. de lange rijen fotografen zoals op de Wildbaanweg. Ben er zelf ook geweest enkele jaren de HV, geeft je de mogelijkheid om de dieren op de gevoelige plaat vast te leggen maar mijn voorkeur (en een beetje liefde) gaat tóch uit naar Denemarken. Velen beleven dat op hun eigen manier en begrijp dat heel goed maar feit is wel, er staat een hek erom heen, het zijn gehouden dieren. Net zoals Jaegersborg en net zoals binnen een dierentuin. De link echter ligt in het feit waar men zich vertrouwd en een beetje eigen voelt. Ik kan hier op de Veluwe (omdat ik vrij dicht bij het bos woon) een wandeling maken en negen van de tien keer zie ik wild omdat je vertrouwd bent met dat stukje natuur en je weet waar het wild zich ophoudt, “piece of cake”. Natuurlijk, daar zitten veel meer momenten van spanning in en dat is heel mooi omdat je nooit kunt weten waar je tegenaan loop. De spanningsfactor is daarom vele malen hoger dan bijv. de HV of zelf’s Jaegersborg omdat je weet wat je te wachten staat, heel simpel. Maar ik blijf er wel bij dat een ieder dat voor zichzelf moet uitmaken en gewoon lekker zijn eigen ding mag doen, zonder enige oordeel over hoe men zijn hobby uitoefent. Belangrijk is wél; waar voelt men zich het beste thuis? Los hoe hij of zij de natuur wil beleven op hun eigen manier. We kunnen daar allerlei discussies over voeren natuurlijk, maar dat wordt dan meestal zo ellenlange discussie omdat velen een mening hebben (wat zeker mag) of een oordeel vellen. Niet nodig. Lekker genieten van de natuur, dáár gaat het om. Of ik nu de naar de Veluwe, Drenthe of waar dan ook ga, ik geniet intens van de serene rust en de dingen die ik zie en hoor om me heen. Beleven, zo heet dat. Ik wens je daarom veel mooie wandelingen, ervaring maar bovenal belevingen toe. Het kan zeer verrijkend zijn!

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Jody Zweserijn

Jody Zweserijn

Jody Zweserijn is een enthousiast natuurfotograaf met voorkeur voor landschapsfotografie. Haar vrije tijd besteedt ze vooral aan natuurfotografie, wandelen en reizen, waarbij ze haar beelden en ervaringen graag met je deelt via artikelen en blogs.

Meer columns van deze auteur

Deze artikelen vind je vast ook interessant: