Nog meer genieten van fotograferen

Tranen

Henk, ook in de groep, had de dag voor de workshop al gebeld en de morgen ervoor nog een keer met de woorden: “De workshop ‘mindful fotograferen’ gaat zeker niet door, hè, vanwege het weer?” “Het wordt prachtig weer Henk, het gaat gewoon door” was mijn antwoord. Henk had wat weerstand en achteraf begreep ik dat. Tijdens een oefening keek hij wat ongemakkelijk om zich heen. Hij leek wat bezorgd. Henk rapporteerde dat hij een baan heeft met veel verantwoordelijkheid en hij vaak in zijn denken verstrikt zit. Door middel van de oefening kon Henk voor het eerst uit zijn hoofd komen en afdalen in zijn lijf. “Het verraste me en opeens voelde ik de tranen over mijn wangen lopen”, zei hij.

Automatisch begon hij los te laten wat hij via zijn denken en zijn overtuiging “sterk te moeten zijn” al jaren tegenhield. Na een tijdje kwam hij naar me toe en zei: “ik voel me heel anders dan anders, zo heb ik me nog nooit gevoeld en loop alsmaar te gapen, wat is dat toch?”. Dat gapen is spanning loslaten Henk, zei ik. Zijn bezorgde blik was weg en een open blije blik was ervoor in de plaats gekomen. De eerste tijd wilde Henk ook helemaal niet fotograferen en liep hij gewoon blij en gapend rond. “Fotograferen komt straks wel”, zei hij.

Control Freak

Wat is nu precies het belang van dat denken en voelen waarnemen, het in contact treden met je lijf, en hoe ga je dan meer genieten van je fotografie?

Het mooie is dat de cursisten zelf ook vaak met antwoorden en oplossingen op dit soort vragen komen en dat zo’n workshop een dynamisch geheel blijkt te zijn. Linda bijvoorbeeld, een dame die zei dat ze nogal een control freak is en dat heel moeilijk kan loslaten. Ze was verrast dat ze na een oefening een herinnering uit haar kindertijd kreeg. Dat betrof een Surinaamse buurman die elke dag op zijn stoepje zat en tegen haar verteld had: “weet je wat jullie probleem is, jullie moeten vaker gewoon op je stoepje zitten”. Dit sloeg nu, na al die tijd, bij haar in als een bom omdat ze wist dat dit exact was wat ze nodig had. Ze bleef altijd maar lopen en zoeken in haar fotografie en ze wist dat ze eens gebruik moest gaan maken van dat stoeltje dat ze speciaal gekocht had om eens vaker gewoon te gaan zitten. Haar rust te nemen, eerst te aarden en thuis te komen in de natuur. Gewoon even stoppen kan weerstand opleveren, maar ze ging nu toch wél doen!

Tweedehands

Het moment dat je gewaarwordt van dat je denkt ben je het denken niet. Sta even stil bij deze zin. Hetzelfde geldt voor gevoel. Je bent dus je denken/voelen niet, je ziet het. Je komt er dan vanzelf achter dat jij weet of je denkt of voelt. Dat gewaarzijn is dus niet de denk-intelligentie, maar een grotere, puurdere en originelere intelligentie. Die er altijd al was en altijd zal zijn.

Als je uit je denken fotografeert, fotografeer je anders dan dat je uit de originele intelligentie fotografeert die je ontdekt hebt. De originele intelligentie is puur, verrassend, onbekend, vers en stabiel. Vanuit die “open” plek weet je dan alleen nog niet wat er gaat gebeuren, dat is altijd een verrassing!

De tijdens je leven aangeleerde intelligentie refereert aan iets bekends, is beperkt, oud nieuws, tweedehands informatie en instabiel. Niks mis mee, maar je bent zo veel méér en er is dus zo veel meer beschikbaar!

Inspiratie komt van buiten het systeem naar binnen. Denken zit in het systeem. Het denken kan die inspiratie overschaduwen.

Vlinders

Wat handig is om te weten is dat het denken luider is dan inspiratie. Door bewust te worden van je denken wordt je bewustzijn ruimer en ga je er meer in oppikken. Ook wordt het denken stiller, en minder actief; en gek genoeg minder waar en relevant. Ook leer je inspiratie onderscheiden van denken.

Je stabiele geluk is niet iets wat in de wereld ligt of in je denken. Tijdens mijn workshops leg ik de nadruk op wat al compleet is, dat wat al je ervaringen ziet; of ze nu positief of negatief zijn, iets ziet ze. En dat ben jij! Niet degene in de ervaring. Het mooie is dat eenieder hier hetzelfde op reageert. Er komt een opgewekt gevoel. Ik noem dat vlinders in de buik. En vanuit die opwekking gaan we dan aan de gang. Dat is het tegenovergestelde dan vanuit “het bekende” een plaatje gaan scoren. Daarom heet een van mijn workshops van “registratie maar expressie”.

De ontdekking

Als je je opent en in contact treedt met dit moment, bijvoorbeeld door middel van je lijf of je zintuigen, dan kan je je bevrijden van dat wat je tegenhoudt en maak je je lijf weer toegankelijk voor inspiratie in je fotografie. In een groep blijkt dat erg goed te werken.

Het valt me op hoe natuurlijk en organisch dit gegeven herkend wordt. Je komt er uiteindelijk achter dat het niets nieuws is wat je ontdekt maar dat het alleen tijdelijk overschaduwd was doordat je aandacht naar het “denken en voelen” ging.

Susan zei vooraf dat ze vrij wilde zijn van de stress die ze ervaart tijdens het fotograferen, ze maakte zich vooral zorgen over wat anderen over haar dachten als ze fotografeert. Toen ze door kreeg dat zij zelf gewaar was van het denken, zag ze al heel snel dat “het denken” dit probleem had en dat zij er altijd vrij van geweest was. Ze was er dus al vrij van. Een simpele maar enorme ontdekking! Ze zág het ineens en dat was geen gedachte of begrijpen.

Het is de puurheid van je diepste zelf die ten grondslag ligt aan schoonheid en puurheid in je beeld. Jezelf terug ontdekken is de sleutel, je gaat als een kind voor het eerst door je ogen kijken, een nieuwe wereld gaat open. Dat is pas een frisse kijk!

Heb je interesse om één van de workshops van Arie van den Hout te volgen? Klik dan op onderstaande banner om naar een overzichtspagina te gaan van alle workshops die Arie verzorgt.