Zondag 26 februari 2023
Na dit proefshot heb ik meteen mijn jas aangedaan, statief gegrepen en op de fiets gesprongen. In eerste instantie ben ik naar de weg gegaan omdat ik bang was te laat te zijn als ik een mooiere plek zou opzoeken. De weg heeft weliswaar perfect zich op noord maar je hebt wel de vuurtoren vol in beeld.
Stond ik eerst nog in dubio, het zien van het groen maakte duidelijk dat het inderdaad om heel heftig noorderlicht ging en bood daarmee voldoende potentie om een betere plek te zoeken. Vanuit Hollum was het westerstrand het meest voor de hand liggend. Hoewel je dan dicht bij de vuurtoren staat kun je deze achter je houden door verder door te lopen langs de kustlijn. Door de hoge duinen hoopte ik dat ik hem ook volledig achter het duin kon houden.
Wat ik niet had verwacht was het extreem hoge water. Het was vloed, maar zo hoog had ik niet verwacht bij halfvolle maan. Voordeel was dat ik daardoor dichtbij het duin moest blijven en de vuurtoren buiten beeld kon houden. Ook had ik voldoende nat zand voor mij om te spelen met reflecties. Wel was het constant oppassen want meermalen werd ik overspoeld door hoge golven. Het moment dat je spijt krijgt dat je geen laarzen hebt aangetrokken komt pas op het moment dat het zeewater de bovenkant van je bergschoenen bereikt…
Inmiddels is het ver na middernacht en nog steeds volop noorderlicht. Het was verre van onbewolkt of maanloos maar beide boden geweldige mogelijkheden. De lage bewolking zorgde voor speelse elementen in de lucht terwijl de maan het strand en duin subtiel verlichtte.
Tegen 2:00 zwakte het noorderlicht af en verdween het groene licht achter de horizon, een rode lucht achterlatend. Tegelijk zakte de maan, steeds meer oranje kleurend, verder naar de zee voor maansondergang.
Moe, voldaan en met natte voeten vertrok ik huiswaarts… op naar de volgende dag. 2:30 thuis, warm kopje thee, laptop aan, de foto’s bewerken en op social media. Om 3:15 lag ik in bed.
Maandag 27 februari 2023
7:25… tringgg…. de telefoon. Radio 1. Of ik om 7:50 in de uitzending wil komen om uitleg te geven. “Heb ik u wakker gebeld?” … eeh ja … maar geeft niet, ik kom graag vertellen. Wil je het nog een keer beluisteren? Klik dan hier.
Het is inmiddels middag als ik de foto op verzoek aan verschillende dagbladen heb gestuurd en telefonisch nog een interview heb gegeven. Op naar de avond, het weer ziet er minder goed uit maar de noorderlicht verwachting is nog steeds goed genoeg om op pad te gaan.
Eenmaal op het strand is het een race tegen de klok. Helaas hebben we hier op Ameland een snel inkomende wolkenmassa vanuit oost, precies op het moment dat het noorderlicht goed zichtbaar begint te worden. Meer dan één goede foto kan ik helaas niet maken, door de bewolking is alles bedekt. Toch zie je deze keer wel heel mooi de magnetische veldlijnen in zowel rood als groen.
Al met al is het gelukt om het onderste uit de kan te halen. Noorderlicht vanuit Nederland, en dan ook nog zo heftig met rood èn groen, komt niet vaak voor… als je dan ook nog op Ameland mag vertoeven ben je helemaal spekkoper. Een avontuur om nog tijden op te teren…
Johan
25 reacties
Wauw, wat geweldig, wat een mooie foto’s. Slechte eigenschap, maar…………ik voel wel een beetje jaloezie bij me opkomen.
dank! En niet jaloers zijn…. als ik dat zou doen bij alle beelden die ik zelf graag gemaakt zou hebben zou ik er een dagtaak aan hebben 😉
Wat mooi Johan. Leuk verhaal ook wat je weer deelt met ons. Super!
En…geluksvogel dat je op Ameland was. Maar ook doorzetter om tot ’s nachts laat te zoeken naar de mooiste plek en te wachten op het mooiste licht. Wouw!
Dank!
Mooi verhaal en nog mooiere foto’s. Beter dan die ik in het mooie maar te lichtvervuilde Twente kon maken.
Dit is puur genieten.
Ja, was erg fraai hier