Noortje Russel in Beeld

Wie is Noortje Russel?

Verliefd

Ze fotografeert al vanaf haar 14e, toen ze een fototoestel voor haar verjaardag kreeg. Maar het niveau van ‘leuke kiekjes’ ontgroeide ze pas een jaar of tien geleden. Na een paar fotocursussen gevolgd te hebben begon ze voor het eerst met sluitertijd en diafragma te werken en te letten op zaken als compositie en sfeer. Daarna lag het weer een paar jaar stil, tot ze zo’n vijf jaar geleden een macrolens kocht. Toen was ze verkocht, verliefd op en verslaafd aan het fotograferen.

Verhaaltjes als wolkjes

En verliefd is ze volgens mij nog steeds.
Kijkend naar haar foto’s zie ik als het ware de verhaaltjes door haar hoofd rollen, als wolkjes langs de hemel. Ik voel de beleving achter zo’n beeld. Ik heb natuurlijk geen idee wat ze allemaal meemaakt op haar fototochtjes, maar dat er in haar wereld heel wat gebeurt en dat ze daar volledig in op kan gaan, dat is wel duidelijk!

Weerhaakjes

Als introductietekstje in Noortjes column in Natuurfotografie Magazine schreef ik ooit:

Noortje heeft een grote liefde voor het kleine. Niet alleen voor kleine kruipertjes, maar ook voor kleine lettertjes. Voor die bijna onzichtbare details die een verhaaltje tot proza maken. Die ruimte tussen de regels, die je niet ziet, maar wel voelt. Noortje geeft haar woorden kleine vriendelijke weerhaakjes mee, zodat ze niet gedachteloos voorbij dwarrelen, maar zich onder je huid nestelen om daar de rest van de dag nog aangenaam na te prikkelen.

En omdat bij Noortje woord en beeld hand in hand gaan, geldt dit ook voor haar foto’s. Je kunt er met je grote voeten grofweg langsstampen en denken…’Dat was ‘gewoon’ een lieveheersbeestje’ of je staat eens stil, bukt en denkt…‘Kijk nou, daar zit Meneer Citroen!’ En dacht je gewoon wat schimmel te zien? Mis. Dat is natuurlijk de familie Kroeskop! Zelfs een mier gaat bij Noortje niet lang naamloos door het leven en zo maakt zij elk diertje tot verhaalwaardig karakter en geeft zij het schijnbaar onbenulligste verschijnsel een podium en en een plaatje. Dus pak een kopje thee, ga er even rustig voor zitten, laat de hectiek van alle dag voor wat het is en laat je verrassen en vermaken door Noortjes’ Wereld!

Apparatuur

• Canon EOS 6D (was tot voor een jaar geleden een 70D)
• Tamron macrolens 90mm (+ Caruba tussenringenset)
• Tamron 24-70
• Canon 70-200mm

Portfolio

“Ik ben door de fotografie heel anders naar de natuur gaan kijken, vooral ook door de macrolens. Ik kijk nu beter, zie meer en beleef alles intenser. In de natuur zijn is voor mij ook heilzaam, fotograferen is meditatief. Als ik met de camera in de natuur ben, voel ik mij gelukkig.”

Op de vraag ‘hoe zou je je eigen stijl typeren’: “Jeetje, wat lastig, dat weet ik eigenlijk niet. Misschien eenvoudig en subtiel?”

“Hoewel ik in de afgelopen jaren veel heb geleerd (door cursussen, workshops, maar vooral ook door zelf te experimenteren) vind ik het steeds moeilijker worden om tevreden te zijn over wat ik maak. Ondanks dat ik ook heus wel zie dat ik in de afgelopen paar jaar veel betere foto’s heb gemaakt dan ik ooit eerder deed. Maar ik schiet toch nog altijd voornamelijk bagger, dat frustreert me wel eens. Ik moet ook uitkijken dat ik niet teveel focus op mooie en bijzondere foto’s maken, maar dat ik vooral blijf genieten van het lekker bezig zijn in de natuur. Een mooie foto is dan een bonus. ”

“Aan welke foto ik een bijzondere herinnering heb? Aan die van Meneer Citroen! Hij siert nu ook het logo van mijn tekstbureau. De foto van het citroenlieveheersbeestje was een van de eerste echt mooie foto’s die ik met mijn nieuwe macrolens maakte, ruim vier jaar geleden. Het was ook de eerste mini die mij inspireerde tot het schrijven van een verhaaltje en het was meteen ook het eerste verhaaltje (van 3) dat ik op de radio mocht voorlezen in het programma Taalstaat. Meneer Citroen was het begin van heel veel miniplezier.”

“Wat ik nog graag eens zou fotograferen, is een mol die boven de grond komt, dat lijkt me zo leuk! Om dat snoetje en die graafhandjes te fotograferen, maar zeker ook om het te zien. Ik heb nog niet zo lang geleden bij een hoop liggen posten, waar ik duidelijk bedrijvigheid in zag. Maar hoewel ik met tussenpozen steeds steeds weer wat zag bewegen, kwam hij niet boven de grond. En toch had ik lol, ik zag mezelf liggen…”

“Ik raak geïnspireerd door alles en iedereen maar vooral door de schoonheid van het kleine.”

Tip(s) van Noortje:

• Als je ook zo van macrofotografie houdt en je hebt al een mooie lens maar nog geen tussenringen, dan is dat misschien wel een leuk cadeau-idee voor Sinterklaas of Kerst. Zo duur zijn ze niet, en je kunt er in combinatie met een macrolens nog weer kleinere dingen mee in het zonnetje zetten. Twee van de foto’s in dit portfolio maakte ik met tussenringen (De Familie Kroeskop en Pareltjes).

Noortje Russel