Menu

Onderdeel van Pixfactory

Photoshoppen in het veld

Photoshoppen in het veld is sneller, leuker en een stuk makkelijker dan in de computer. Daarom hier tips om snel en efficiënt tot een perfect beeld te komen, gewoon al je manipulaties in het veld toepassen, van snoeien tot dieren verplaatsen en van touwtjes spannen tot voeren. Handig... of gaan we hierin gewoon veel te ver?
Zit de kikker niet goed? Gewoon oppakken en verplaatsen! Fotograaf: Johan van der Wielen

Ik heb een hekel aan computers, het kost veel tijd en leidt mij alleen maar af van waarom ik fulltime fotograaf ben… buiten zijn. Ik ben het liefst in de natuur en dat je dan thuis je foto’s uit moet zoeken en nabewerken vind ik doodzonde van mijn tijd. Ik had ook nog in het veld kunnen zijn. En dus probeer ik mijn beelden zo goed mogelijk te maken in het veld, om zo weinig mogelijk te hoeven doen tijdens de nabewerking. Kijk, kleur, contrast en rechtzetten kom ik niet onderuit, evenals stofjes weghalen of shadow/highlights. Maar… het weghalen van elementen of het erbij zetten van elementen kan natuurlijk prima in het veld. En inmiddels is het ook de trend geworden… photoshoppen in het veld!

Gewoon de boomkikker verplaatsen

bloem krabbenscheer, rode lijst
Krabbenscheer, een rode lijst waterplant, bloeit vlak boven het water. Lastig vast te leggen, maar… in deze column leer je hoe je dat aanpakt! Fotograaf: Johan van der Wielen

Als je onderwerp niet goed staat kun je natuurlijk wachten tot het uit zichzelf naar de door jou beoogde plek gaat, maar dat is eigenlijk hopeloos ouderwets. Het romantische beeld van de fotograaf die uren wachtte op het goede moment is in deze snelle tijd van digitale fotografie en in je nek hijgende sociale media natuurlijk achterhaald. De natuurfotograaf moet met zijn tijd mee, snel en efficiënt. En dus pak je de boomkikker gewoon op en zet je hem op die braam neer, immers, het licht is nu goed.

Je kunt natuurlijk op de grond gaan liggen in allerlei onmogelijke houdingen om een orchidee mooi van opzij te fotograferen, maar dat doen we tegenwoordig niet meer: gewoon plukken en in je hand houden, kun je hem tenminste mooi plaatsen in het licht. Alles voor een mooie foto toch? Als een vogel niet op de goede plek zit klap je toch ook in je handen? Anders eet hij van de verkeerde kant je voer op, dat is niet de bedoeling. Photoshoppen in het veld is gewoon sneller, makkelijker en een stuk leuker dan op de computer.

Photoshop-in-het-veld-tips

Kwestie van slim zijn en goed oog-hand-coördinatie. Gewoon plukken dus.
Kwestie van slim zijn en goede oog-hand-coördinatie. Gewoon plukken dus. Fotograaf: Johan van der Wielen

Vind je het moeilijk om te bedenken wat je in het veld allemaal ter plaatse kan doen? Heb je geen idee hoe je snel en makkelijk je foto’s kan verbeteren door aanpassingen in de natuur? Wil je in no-time de perfecte plaat op Facebook? Dan heb ik hier de beste photoshop-in-het-veld-tips, verzameld van wat ik via sociale media kon vinden:

  • Schroom niet om storende blaadjes, takjes of bloemen weg te halen. Een snoeischaar hoort in iedere fototas thuis!
  • De mooiste portretten van vogels maak je door de vogel gewoon te vangen en goed vast te houden. Enige ervaring met fotograferen met één hand is wel zo handig omdat je in de andere een spartelende vogel moet zien stil te houden. Klik hier voor een illustratief voorbeeld.
  • Jonge vogels zitten diep verscholen in een nest. Als je ze er echter uithaalt en mooi op een vrije tak zet met z’n allen, gaan moeder en vader gewoon door met voeren en heb jij een fraai beeld met 6 jonge vogeltjes op een rij. Dat de vogels er te jong uitzien om zelf het nest uit te gaan, dat ziet toch niemand. Hier een paar mooie voorbeelden.
  • Reptielen zijn handiger, die kun je makkelijk met een touw of lapje stof vastbinden aan een tak. Zorg er wel voor dat het touwtje niet in beeld komt, lijkt het net natuurlijk.
  • Wil je een reptielen in een bizarre houding (‘gitaar’ in de hand) dan kun je hem het beste op zijn rug zetten, dan kan hij niet weg. Ook draadjes zijn handige hulpmiddelen. Klik hier en hier voor tips en trucs.
Als een libel niet perfect zit, gewoon oppakken en verplaatsen. Dat is het snelst en gemakkelijkst, toch?
Als een libel niet perfect zit, gewoon oppakken en verplaatsen. Dat is het snelst en gemakkelijkst, toch? Fotograaf: Johan van der Wielen
  • Bloemen gewoon eerst verzamelen en plukken. Ben je bang dat ze verleppen, neem een koelbox mee. Dan wachten op het mooie licht en foto’s maken door ze in de hand te houden. Voor de gevorderden: neem een extra statief met een paar knijpers mee, dan kun je ze daarop vastzetten.
  • Roofvogels lok je het beste met levend voer, bijvoorbeeld ééndagskuikens. Met een touwtje zorg je ervoor dat ze niet weglopen.
  • Vlinders en andere insecten zijn snel bij warm weer, maar met koud weer is het niet lekker om buiten te zijn. Neem een koelbox mee en stop daar je gevangen insecten in. Eenmaal koud kun je ze op de gewenste plek zetten en het perfecte beeld maken.
  • Edelherten lok je het makkelijkst met brokken, kwestie van steeds op dezelfde plek leggen, dan wennen ze makkelijk aan die duizenden mensen die graag een burlend hert op de foto willen. Zie hier voor een leuke blog over deze unieke beelden.

Ik hoop dat je met deze tips een stuk sneller tot het ultieme beeld komt dan op de ouderwetse manier. Doe jezelf een plezier, ga niet wachten op het perfecte moment, Facebook wacht niet, maar photoshop jezelf tot een briljant fotograaf!

Maar nu even serieus…

Ik neem aan dat je wel begrijpt dat bovenstaande met ‘enig’ cynisme geschreven is? Toch? Nou niet helemaal… ik heb er echt geen moeite mee als je een takje weghaalt, een grassprietje plukt of een blaadje wegbuigt. We moeten niet roomser zijn dan de paus. Maar bovenstaande voorbeelden – hoezeer we allemaal ook vol afgrijzen ons hoofd schudden – zijn helaas geen van allen verzonnen. Ze komen allemaal daadwerkelijk van internet, het gebeurt echt, door fotografen. En door het zelf ook te doen help je mee aan het in stand houden! Dus bedenk heel goed wat je doet als je denkt ‘maar deze ene keer maakt het toch niet uit’? Want het maakt wel uit! Photoshoppen in het veld heeft zijn grenzen, net zo goed als in de computer!

Oh ja, de foto’s zijn wel echt maar de setting was gelukkig minder erg als ik in de onderschriften heb doen voorkomen (zo dreef het bloempje voorbij terwijl we langsvoeren). Hoewel bij de kikker… daar kwam echt een hand aan toen ik een foto aan het maken was. Gelukkig heb ik mijn dochter net op tijd kunnen tegenhouden!

Hopeloos ouderwets of gewoon met respect voor de natuur? Zeg het maar.. Fotograaf: Johan van der Wielen

“spoiler: dit artikel is met cynische toon geschreven… foto’s zijn echt maar de werkelijkheid minder afschrikwekkend dan het onderschrift doet vermoeden.”

Geef een reactie

64 reacties

  1. Haha Johan, hoog tijd voor een advocaat van de duvel! Ik zit hier in de lachstuipen vanwege alle ethische normen en waarden en vooral: Calvinistisch opgestoken vingertjes 😀
    Dames en heren ook, wat is er nu natuurvriendelijker… een takje met beestje o.i.d. plukken en isoleren of languit eromheen liggen rollebollen? Vogelportretten maak je zonder extra verstoring wanneer ze toch al gevangen worden, bijv. t.b.v. ringen. Beren hoef je helemaal niet te voeren, die lopen in Roemenië zelf al de vulnisbakken langs! En wat is er nu mis met die herten waar 300 telelenzen op gericht staan?
    En vertel me, waarom moet “wild” zo nodig schuw zijn voor wilde beleving? Dat is alleen zo waar er veel op gejaagd is, want al die dieren zijn allesbehalve achterlijk. Ook vogels weten precies waar ze wel of niet schuw voor mensen moeten zijn, daar is enige decennia geleden zelfs onderzoek naar gedaan waaruit bleek dat dezelfde vogels waar je in het NLse deel van de Wadden gewoon kalm tussendoor kon lopen in het Deense deel (jacht) 100-en meters vluchtafstand in acht namen. Wel is het denk ik zo dat dieren geen onderscheid maken tussen geweren en lenzen als die op ze gericht worden, maar zelfs dan nog weten de Veluwse herten dat die 300 gekkies veilig zijn 😛
    Kortom, allemaal klein bier. De werkelijk boosdoener is biotoop vernieling/verandering/verstoring, in NL op grote schaal en ver over het randje. NL komt maar liefst 170000 ha (!) natuur tekort, zelfs naar EU maatstaven die in dit geval voor het gemak maar worden doodgezwegen.
    Ik weet wel betere argumenten om de lezer aan te raden niet aan authenticiteits- c.q. waarheidsvervalsing te doen met wat voor vorm van fotosjop ook:
    1) het is geen natuurfotografie meer. Dit argument gaat uit van mijn mening dat natuurfotografie nu eenmaal een specialisatie van documentaire fotografie is. Dat hoef niemand met mij eens te zijn, maar pieker er op zijn minst eens over…
    2) je doet jezelf tekort, maar dat ga je pas na langere tijd merken. Dat komt omdat toch je meeste foto’s uiteindelijk, als ze al bewaard worden, hun waarde vinden in de herinnering. Maar dan moet die herinnering natuurlijk wel echt zijn, want een culinair, kalender- of reclameplaatje, hoe “mooi” ook, heeft die waarde niet. Dat geldt dus óók en zelfs voor “vak”fotografen.

    Ik ben vast hopeloos uit de tijd. Ben begonnen toen een “goede” – helemaal niet zo nodig ook een “mooie” foto hoefde te zijn en dat lijkt wel heel lang geleden en vergeten. Heb niet eens dat vreselijke feesboek en soortgelijke asociale ellende, laat staan dat ik daar al die oninteressante mooi-foto’s van duimpjes-omlaag voorzie.
    Maar ik zou graag een lans willen breken en bij deze misschien toch weer 1 of 2 mensen aan het denken zetten over “het verhaal”. Er is, vind ik, in contrast met het aantal Prikkebenen, een schrijnend tekort aan (natuur-)reportagefotografen ontstaan. Kom uit die bubbel dat natuur per definitie “mooi” moet zijn; de babymuisjes zijn helemaal niet blij als mamamuis niet thuis komt omdat er weer eens zo’n K-U-Torenvalk bezig is geweest.
    En uuh… retoucheer-fotosjop maar een eind weg, zolang je de waarheid maar geen geweld aan doet.

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

64 reacties

  1. Haha Johan, hoog tijd voor een advocaat van de duvel! Ik zit hier in de lachstuipen vanwege alle ethische normen en waarden en vooral: Calvinistisch opgestoken vingertjes 😀
    Dames en heren ook, wat is er nu natuurvriendelijker… een takje met beestje o.i.d. plukken en isoleren of languit eromheen liggen rollebollen? Vogelportretten maak je zonder extra verstoring wanneer ze toch al gevangen worden, bijv. t.b.v. ringen. Beren hoef je helemaal niet te voeren, die lopen in Roemenië zelf al de vulnisbakken langs! En wat is er nu mis met die herten waar 300 telelenzen op gericht staan?
    En vertel me, waarom moet “wild” zo nodig schuw zijn voor wilde beleving? Dat is alleen zo waar er veel op gejaagd is, want al die dieren zijn allesbehalve achterlijk. Ook vogels weten precies waar ze wel of niet schuw voor mensen moeten zijn, daar is enige decennia geleden zelfs onderzoek naar gedaan waaruit bleek dat dezelfde vogels waar je in het NLse deel van de Wadden gewoon kalm tussendoor kon lopen in het Deense deel (jacht) 100-en meters vluchtafstand in acht namen. Wel is het denk ik zo dat dieren geen onderscheid maken tussen geweren en lenzen als die op ze gericht worden, maar zelfs dan nog weten de Veluwse herten dat die 300 gekkies veilig zijn 😛
    Kortom, allemaal klein bier. De werkelijk boosdoener is biotoop vernieling/verandering/verstoring, in NL op grote schaal en ver over het randje. NL komt maar liefst 170000 ha (!) natuur tekort, zelfs naar EU maatstaven die in dit geval voor het gemak maar worden doodgezwegen.
    Ik weet wel betere argumenten om de lezer aan te raden niet aan authenticiteits- c.q. waarheidsvervalsing te doen met wat voor vorm van fotosjop ook:
    1) het is geen natuurfotografie meer. Dit argument gaat uit van mijn mening dat natuurfotografie nu eenmaal een specialisatie van documentaire fotografie is. Dat hoef niemand met mij eens te zijn, maar pieker er op zijn minst eens over…
    2) je doet jezelf tekort, maar dat ga je pas na langere tijd merken. Dat komt omdat toch je meeste foto’s uiteindelijk, als ze al bewaard worden, hun waarde vinden in de herinnering. Maar dan moet die herinnering natuurlijk wel echt zijn, want een culinair, kalender- of reclameplaatje, hoe “mooi” ook, heeft die waarde niet. Dat geldt dus óók en zelfs voor “vak”fotografen.

    Ik ben vast hopeloos uit de tijd. Ben begonnen toen een “goede” – helemaal niet zo nodig ook een “mooie” foto hoefde te zijn en dat lijkt wel heel lang geleden en vergeten. Heb niet eens dat vreselijke feesboek en soortgelijke asociale ellende, laat staan dat ik daar al die oninteressante mooi-foto’s van duimpjes-omlaag voorzie.
    Maar ik zou graag een lans willen breken en bij deze misschien toch weer 1 of 2 mensen aan het denken zetten over “het verhaal”. Er is, vind ik, in contrast met het aantal Prikkebenen, een schrijnend tekort aan (natuur-)reportagefotografen ontstaan. Kom uit die bubbel dat natuur per definitie “mooi” moet zijn; de babymuisjes zijn helemaal niet blij als mamamuis niet thuis komt omdat er weer eens zo’n K-U-Torenvalk bezig is geweest.
    En uuh… retoucheer-fotosjop maar een eind weg, zolang je de waarheid maar geen geweld aan doet.

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Johan van der Wielen

Johan van der Wielen

Johan is fulltime natuurfotograaf en altijd op zoek naar sfeer en licht; van 's morgens vroeg tot diep in de nacht. Naast fotografie is hij schrijver en organisator van fotografiecursussen en fotoreizen.

Meer columns van deze auteur

Deze artikelen vind je vast ook interessant: