Review Tamron SP 35 mm F/1.8 Di VC USD

Eerste kennismaking

De nieuwe generatie Tamron-objectieven heeft een facelift ondergaan, waarmee de 35 mm er lekker eigentijds uit ziet. Wanneer je het objectief uit de doos pakt, voelt het erg licht aan. De eerste gedachte gaat uit naar ‘plastic’, maar bij nadere beschouwing blijkt het te gaan om nieuwe metaallegeringen die ook in de ruimtevaart worden gebruikt: oersterk, maar toch heel licht. In de natuur moet het materiaal tegen een stootje kunnen en dat vraagt om een degelijke bouw, dus dat zit wel goed. Daarbij zorgt een Fluorine-coating voor een afstoting van vuil en vocht op de frontlens. Look en bouwkwaliteit zijn mooi meegenomen, uiteindelijk draait het natuurlijk om de optische eigenschappen.

Bijzondere eigenschappen

35 millimeter (of desnoods 45 mm) klinkt misschien niet heel spannend. En toegegeven, daar zal de Tamron het niet echt van moeten hebben. Toch heeft het objectief een aantal interessante eigenschappen. Zo bedraagt het maximale diafragma f/1.8, lekker lichtsterk. De grootste bijzonderheid is de kortste scherpstelafstand van 20 centimeter. Hoewel geen macro levert dit toch een vergrotingsfactor van 0,5x op. Er zijn maar weinig objectieven die een dergelijke waarde halen. Daarnaast beschikt het objectief over een beeldstabilisator, vooral bedoeld om scherpte te garanderen bij het groeiend aantal megapixels.

Beeldkwaliteit

Het objectief is buiten in de natuur getest. Geen hele nauwkeurige laboratoriumopstellingen dus. Vertekening is niet of nauwelijks zichtbaar, vignetering daarentegen wel, maar zonder dat het echt storend wordt. Bovendien is dit in de nabewerking gemakkelijk te verwijderen.

Eén van de aantrekkelijke aspecten van het objectief – de diafragmawaarde van f/1.8 – wordt door de beeldkwaliteit een beetje onderuit gehaald. Het centrum levert bij f/1.8 een prima scherpte op, maar aan de randen loopt de kwaliteit ver terug. Wil je met deze waarden werken, dan zal je onderwerp zich dus in de buurt van het midden moeten bevinden. Ondanks de lichtsterkte leent het objectief zich door de forse afwijking in kwaliteit dan ook niet voor astrofotografie. Pas vanaf ongeveer diafragma f/4 worden ook de hoeken beter.

Chromatische aberratie en ‘purple fringing’ zijn behoorlijk aanwezig, (uiteraard) vooral in situaties met behoorlijk tegenlicht. In de hoeken is dit dermate aanwezig, dat deze niet in Photoshop met een eenvoudige lenscorrectie volledig te verwijderen is.

Bokeh

Een korte scherpstelafstand en een groot diafragma, dan is voor velen de hamvraag: hoe is het gesteld met het bokeh? Het diafragma bestaat uit 9 lamellen. Normaal resulteert dit al snel in hoekige bokeh-bubbles. Dat valt hier goed mee, de bubbles blijven lang rond. De bubbles zijn echter niet egaal. Onder bepaalde omstandigheden ontstaat een repeterend patroon van ringen of vlekjes. Ze vallen lang niet altijd op, maar echt een heel fraai bokeh is het dus niet. Dat ligt anders bij achtergronden zonder hooglichten. Met een open diafragma versmeert de achtergrond op prettige wijze, ideaal voor close-ups of portretten.

Gebruik

Het objectief is soepel in het gebruik. Een snelheidsmonster is het zeker niet. Sterker nog, in ‘moeilijke’ situaties heeft de autofocus even tijd nodig. Nu is dit ook niet echt een objectief voor snelle fotografie, dus die snelheid zal meestal het probleem niet zijn. Het lichte gewicht is bij langdurig gebruik natuurlijk een voordeel. De beeldstabilisator doet prima zijn werk.

Conclusie

Tamron heeft met dit objectief een nieuwe weg ingeslagen, een weg met behoorlijk wat concurrentie. De prijs van rond de € 700,00 is best fors te noemen. Omdat je van een objectief in deze prijsklasse een betere beeldkwaliteit mag verwachten, zal niet iedereen direct naar de Tamron grijpen. Daar staan dan wel een aantal unieke eigenschappen tegenover, zoals de stabilisator, die andere 35mm objectieven niet hebben en de goede afdichting tegen vocht, vuil en stof. De korte scherpstelafstand van 20cm is misschien wel de meest begerenswaardige eigenschap van het objectief.

Sterke punten:

• Kortste scherpstelafstand van 20 cm
• Groot diafragma van f/1.8
• Licht gewicht
• VC beeldstabilisator
• Afdichtingen tegen vocht en vuil

Zwakke punten:

• Scherpte in de hoeken bij open diafragma’s
• Patroon in bokeh-bubbles onder bepaalde omstandigheden
• Focussnelheid