Van Zweden naar Noorwegen
Zodra we vanuit Zweden over de grens rijden is er meteen een flinke verandering: Er is veel meer grasland en open ruimte in plaats van alleen maar bos, veen en mos. We hebben besloten om via de Knopparleden route te rijden die eerst parallel loopt aan het Femund meer. Verder over de grens begint het berggebied met meren en moerassen dat voor mij veel leuker aan doet dan Zweden. Hierna volgt weer een gebied dat Zweeds aan doet en weer over gaat in het mooie berggebied bestaande uit Knutsho, Rondane en Dovre. Wat erg opvalt aan Noorwegen is dat er veel meer aan veeteelt wordt gedaan en er veel meer grazige gebieden zijn en ook rond de huizen zijn grasvelden, het doet veel netter en onderhouden aan. De Fjordenkust rond Romsdalen is voor mij als liefhebber van gebergten en kusten veel interessanter en doet denken aan de Alpen met gebergten met sneeuw en watervallen. Ook zie je hier in vergelijking tot Zweden veel meer bloeiende planten zoals driekleurig viooltje, akkeleien, ooievaarsbekken, paardenbloem, zevenster, wikke, geitenbaard, oranje havikskruid en zo nog één en andere soort. Wat in Noorwegen meteen opvalt zijn de vele kramsvogels en de bonte kraaien. Bij het huisje in Isfjorden aangekomen zien we een glasvleugelpijlstaart, citroenvlinder, bont zandoogje en erebia.
Onze verblijfplaats in Romsdalen
De ligging van ons huisje is perfect, het ligt aan het eind van een zandpad en kijkt uit over het Romsdalsfjord en de omringende bergen. En 40 meter achter het huisje velden met vooral boterbloemen omringd met rijen besneeuwde bergtoppen. Het doet een beetje denken aan het Zwitserse Lauterbrunnental. Het is hier bezaaid met vele soorten bloemen en als er een bepaalde soort staat dan staat die er ook in hele grote aantallen. Een waar paradijs voor de macro- en landschapsfotograaf. Qua vogels zien we staartmezen, roodborstjes, zwartkop, koolmees, boerenzwaluw.
Breidvikvatnet
De volgende dag rijden we het dal in om de bergen in te gaan, maar wie schetst onze verbazing; bij elke parkeerplaats om een gebied te bezoeken moet betaald worden. Weliswaar niet veel 40 of 50 kronen (ongeveer 4 of 5 euro) en dit is echt overal in dit gebied het geval. We hadden nog geen kleingeld dus gingen 2 tochten niet door. Op de terugweg zien we verscheidene orchideeën staan en zien we nog een edelhert. Dan maar een tocht vanuit het huisje, het is een steile klim vol met stenen langs het riviertje Litle Breivikelva. Onderweg heel veel bloeiende planten, waaronder: margriet, lupinen, knikkend nagelkruid, dubbelloofvaren en zenegroen. Net over de rug van de helling stuiten we op een kleine nederzetting en even verderop op het meer Breidvikvatnet en een paar sneeuwvelden. Onderweg zien we o.a. geelgors, spotvogel, kleine vos, bont zandoogje, groentje, het boterbloempje (nachtvlinder), roodharige wespbij, beflijster en bij het meer veel bruine kikkers.
Richting de Atlantische oceaan
De volgende dag eerst wat inkopen gedaan en een zoektocht naar informatie over interessante plekken. Ook ontdekken we dat het genieten van koffie met gebak en een klein pannenkoekje hier niet duur is, 80 kronen ongeveer 8 €. ’s Middags rijden we langs het Isfjord, Romdsdalsfjord, Rodvenfjord en Langfjorden richting de Atlantische oceaan. Er is veel te zien en te fotograferen, veel mooie uitzichten op de omringende bergen, stavkirken, dorpjes en kleine haventjes met boothuisjes en bootjes. Uiteindelijk verbreed het fjord zich en kijken we richting de Atlantische oceaan. Langs de kust veel rotsblokken met blaaswieren en paardanemonen, gewone schaalhoren en posthoornslakken. We zien weinig kustvogels: grauwe gans, scholekster, wilde eend, kleine mantelmeeuw, eidereend, zilvermeeuw, drieteen meeuw, grote mantelmeeuw, wulp, raaf en blauwe reiger. Speciale planten, wingerd, blaas silene en gele monnikskap. Later op de dag gaan we nog een kijkje nemen bij een moerasgebiedje waar het vol staat met éénarig wollegras, zonnedauw, moeras kartelblad en vetblad. Verder zien we een gouden tor, bont dikkopje en aan het eind van de dag een jonge adder die beschutting zoekt onder het huisje.
Een zware klim van zeeniveau naar 1000 meter
Vandaag een zware maar zeer leuke dag op het programma. Met de auto naar het Venjesdal gereden, waar je €7,50 moet betalen voor het parkeren en dat kan alleen maar met een creditcard, toevallig hadden we die. Het eerste deel gaat over een pad van klaar gelegde stenen (vandaar die 7,50 €?, beetje duur voor een dagje parkeren om de bergen in te mogen, of is het onze Nederlandse zuinigheid?). Daarna gaat het steil omhoog over de met stenen doorspekte paden van de Romsdalseggen route. Há, dit is net mijn geliefde Alpen. Na enige sneeuwvelden krijgen we een steile klim met echt lastige stukken, echt lastig als je fotomateriaal meesleept. Dan nog een sneeuwveld en dan de echte Romsdalseggen graat met een formidabel uitzicht o.a. op de bekende Trollstigen aan de overkant van het dal.
We zien het fjordengebied liggen en kunnen zien waar het de Atlantische oceaan bereikt. Zo’n 800 tot 1000 meter lager ligt het Romsdalen, zulke uitzichten heb je nauwelijks in de Alpen. Je hebt letterlijk een 1000 meter steile wand aan je voeten liggen en vandaar kijk je neer op de rivier Rauma in het dal, dus hier moet je echt geen hoogtevrees hebben. De camera klikt er een tijd lustig op los voor we besluiten verder te gaan. Over de graat lopen we richting het stadje Andalsnes. Sommige passages zijn van kettingen voorzien waar je ook echt gebruik van moet maken. Af en toe moet zelfs eerst de camera op ooghoogte neergelegd worden om hem na het klimmetje weer op te pakken. Verder gaat het over rotsen en sneeuwveldjes, het uitzicht is fenomenaal. Om 12:05 staan we op het Mjelvufjellet, met 1216 meter het hoogste punt van de graat.
Onderweg fotograferen we gletsjer anemoon en geel kartelblad. We zien sporen van edelherten, een sneeuwgors man in broedkleed, een klein blauwtje ter grootte van een heideblauwtje en een knotsspriet bladwesp. Via menig sneeuwveld gaat het terug naar de parkeerplaats, tevreden maar wel moe na iets meer dan 7 uur klimmen en dalen.
Langs de rivier Breivikelva
De volgende dag volgen we een pad langs het riviertje Breivikelva. Regelmatig storen we een broedend paartje grote lijsters, verder zien we aan het eind van het pad een paartje broedende oeverlopers, verder nog de zanglijster, spotvogel en het witgatje. Op de terugweg nog een ander pad ingeslagen waar we orchideeën en kikkervisjes zien, verder citroenvlinder, bergwitje, erebias en koevinkjes, rozenkransje, groot hoefblad, waterdrieblad, wateraardbei, gagel, viervlek libel, zwarte heidelibel. Op de terugweg komen we een al wat oudere Noor op een mountainbike tegen, hij spreekt bijna geen woord Engels, maar maakt ons duidelijk dat je mountainbikes kunt huren in Andelsnes bij de intersport die ook routes hebben. Ook vertelt hij over een bekende triathlon, eerst een paar honderd meter zwemmen in het fjord dan de Trolstigen op fietsen en dan een trailrun de Trolvegen op. Sportieve mensen die Noren, we zien hier ook regelmatig trailrunners voorbij komen.
Naar het eind van het dal
We rijden naar het eind van het dal achter Isfjorden. Hier betalen we €5 en volgen vanaf Storhalmen aan de rivier de Isa een pad verder het dal in. Het pad begint steil, een groepje schapen volgt ons. Er is veel onderbegroeiing van varens en andere bosplanten (witte klaverzuring, bosanemoon), ook staan er veel oude, dikke, kromgegroeide berken. Over een klein slingerpaadje met grote keien en omgevallen bomen gaat het verder tot we vastlopen op sneeuwvelden die ondermijnd worden door smeltwater. Teruglopend slaan we een ander pad in en komen bij de kleine nederzetting Kaldebekker bij een snelstromende rivier, zelden zo’n snel stromende rivier met zoveel verval gezien, het water heeft een intens lichtblauwe kleur. Hier lopen wat schapen rond. We zien veel bruine kikkers, een ondersoort van de blauwe monnikskap (die qua vorm meer weg heeft van de gele monnikskap), een witte variant van de donkere ooievaarsbek, gevlekte orchis en bonte vliegenvangers in nestkasten met jongen. Op de terugweg zien we parelmoervlinders en een koekoek die even voor ons poseert op een verkeersbord.
Nog enkele praktische tips:
- Ter plaatse kun je je het beste met de auto verplaatsen.
- Noorwegen staat bekend als regenachtig, wij hebben gedurende de hele week geen dag regen gehad en aangename temperaturen rond de 20 graden. In vergelijking met Nederland zijn de temperaturen lager en regent het meer. In juni zag je al heel veel bloemen in bloei, maar we hebben niet overdadig veel insecten gezien. Ook vogels en wild zagen we niet veel. Het is in juni nog rustig en je vindt overal nog veel sneeuw waardoor je soms een tocht moet afbreken.
- Fotografische mogelijkheden zijn hier vooral op landschappelijk gebied te over. Ook veel macrofotografie van planten. Vogels en insecten is iets minder, bijna helemaal geen roofvogels, ook dit zal afhankelijk zijn van het seizoen. Af en toe kom je mooie staafkerken e.d. tegen.
- Wij zaten in een huisje waarvan er zo’n 200 zijn, maar campings zijn er ook volop (zeker 9), ook zijn er zat hotels te vinden (over de 300).
- Als je hier de bergen in gaat is het zeker geen overbodige luxe om ervaring te hebben in het gebergte, er zijn soms steile passages en af en toe met kettingen gezekerde stukken. Zo nu en dan, vooral in het voorjaar, kom je sneeuwvelden tegen, dus gamaschen kunnen handig zijn. Je moet goed met een kaart overweg kunnen al worden sommige routes wel goed met bordjes aangegeven, een stippen markering zoals in de Alpen is er niet. Bergschoenen zijn een must, evenals rugzak met eten en drinken en warme/reserve kleding en een vorm van communicatie. Besef ook dat het meesjouwen van veel fotomateriaal in het gebergte heel zwaar kan zijn. Zoals mijn broer zei: misschien moet ik in het gebergte toch overwegen om een superzoom mee te nemen in plaats van een zware DSLR.
