Beverrat

Paul van Hoof
2 januari 2017

Geen reacties

Heerlijk zacht bont; dat is de reden dat de beverrat ooit naar Europa is gehaald. Oorspronkelijk komt dit knaagdier uit Zuid-Amerika. Zijn naaste verwant? Geen rat, maar de capibara. De beverrat is een fors dier met een lengte van 30 tot 60 cm een een staart van 20 tot 40 cm. Daarmee is hij kleiner dan de bever, maar een flink stuk groter dan de muskusrat (of bisamrat). De staart is rond, waarmee hij makkelijk van de bever (horizontaal plat) en muskusrat (vertikaal afgeplat) kan worden onderscheiden. De voortanden zijn knaloranje.

Beverratten zijn waterdieren. Ze zwemmen als de beste en kunnen lang onder water blijven. Ze graven holen in de (steile) oever, waarvan de ingang meestal onder water ligt. Het zijn vegetariers die vooral waterplanten eten, maar ook planten en gewassen op land. Op deze wijze kunnen ze schadelijk zijn. Ook door hun gegraaf trouwens. Dat is de hoofdreden dat ze worden bestreden.

Maar voor de fotograaf zijn het prachtige dieren. Ze zijn behoorlijk fors en meestal niet al te schuw. Voor de fotograaf is het extra interessant dat ze zowel op land als in het water actief zijn. Werken vanuit een laag standpunt is het mooist. Liggend op de oever, of zittend of drijvend in het water.

Beverrat zwemmend in ochtendmist. Fotograaf: Paul van Hoof

Fototips

Beverratten zijn vooral actief in de schemer. Als je een plek hebt gevonden waar ze zitten werkt het goed om een uurtje voor zonsondergang te gaan posten. Benader de plek daarbij zo dat je niet over de holen loopt. De dieren komen voor zonsondergang tevoorschijn. Als je geluk hebt krijg je rond dit tijdstip mooi licht op de koop toe.

Een leuke eigenschap van beverratten is dat ze makkelijk wennen aan voederplekken. Met name in het buitenland waar ze niet worden bestreden komen beverratten af op plekken waar eendjes worden gevoerd. Soms komen ze als de mensen en eendjes weg zijn en het weer rustig is, maar in sommige situaties komen ze samen met de eenden en verliezen hun schuwheid geheel.

Door vaak naar zo’n plek terug te keren kun je de dieren in veel verschillende situaties treffen. En als je geluk hebt kun je de telelens opzij leggen en met kortere brandpunten aan de slag, tot groothoek aan toe.

Beverratten in avondlicht in een Frans meertje.

Beverratten zijn forse knaagdieren met een ronde staart.

Ingestorte holen van beverratten in de oever.

Zwemmend zijn de oranje voortanden goed te zien.

Leefomgeving

Stilstaande en langzaam stromende wateren; plassen, meertjes, moerassen, sloten en riviertjes.

Vindtijd

Het hele jaar.

Meer weten?

Zoogdiervereniging

Verspreidingsatlas

Bescherming

Exoot, niet beschermd.

Kwetsbaarheid

Vrijwel de enige bedreiging voor de beverrat is de bestrijding door de mens.

Verspreidingskaart

Nederland

België

En dan nog dit!

In heel veel beverrattenpopulaties komen albino exemplaren voor. Deze dieren hebben een grauwwitte vacht. Opvallend is dat ze hun ogen bijna altijd dicht hebben. Waarschijnlijk zijn de ogen zeer gevoelig voor licht omdat het pigment in de ogen ontbreekt. Een (eigen) verklaring voor dit fenomeen is de smalle genetische basis. Alle Europese dieren stammen nu eenmaal af van een klein aantal ouderdieren.

Reageer op dit artikel Reactie annuleren

Geef een reactie

Reageer op dit artikel Reactie annuleren

Paul van Hoof

Paul van Hoof is ecoloog en veelzijdig natuurfotograaf met als specialismen macro- en high-speed fotografie. Hij heeft een voorliefde voor de nacht en vindt de grootste uitdaging bij dieren die minder vaak worden gefotografeerd.