Boomkikker

De boomkikker is de enige in Nederland en België voorkomende boomkikkersoort. Hij is relatief klein en felgroen van kleur. Vrouwtjes hebben een lichtgekleurde keel en mannetjes zijn te herkennen een kwaakblaas onder de keel.
Gapende boomkikker
Gapende boomkikker. Fotograaf: Roeselien Raimond

Een ander opvallend kenmerk van de boomkikker zijn de zuignapjes (zogenaamde ‘hechtschijven’) aan de tenen, waardoor ze goed in bomen kunnen klimmen. Het bijzondere aan deze hechtschijven is, dat ze wel aan bomen en struiken ‘plakken’, maar geen vuil verzamelen; een eigenschap die zelfs de wetenschap nog voor raadselen stelt.

Fototips

Als koudbloedige dieren zoeken boomkikkers graag de warmte op. Bij hogere temperaturen kun je ze verwachten op bomen en struiken. Boomkikkers zitten graag in braamstruiken, maar ook op vele andere planten en struiken, zoals brandnetels, hondsroos of op wilde kamperfoelie .

Het voor de kikker zo prettige middagzonnetje, heeft voor fotografen als vervelend bijverschijnsel dat het licht juist dan zeer onflatterend is. Zonlicht op de gladde kikkerhuid leidt al snel tot lelijke uitgebeten plekken. Het is dus aan te raden een klein reflectieschermpje mee te nemen, waarmee het licht wat getemperd kan worden, zonder dat je de kikker verstoort.

Volwassen kikkers zijn in de regel minder schuw dan de jonge exemplaren. Toch is ook voor het fotograferen van oudere kikkers een telelens aan te raden, om verstoring te voorkomen.

Uiteraard komt het wel eens voor dat een kikker prachtig mooi poseert op een braam, dat is mazzel! Helaas is dit eerder uitzondering dan regel. Een dergelijke foto is vaak in scene gezet, hetgeen de fotograaf weliswaar een mooi plaatje oplevert, maar voor de kikker zeer schadelijk kan zijn. Doe dit dus niet.

Een boomkikker is een nachtactief dier, dat overdag slaapt en veel actie valt er dus meestal niet te verwachten. De uitdaging van het fotograferen van boomkikkers zit hem eerder in mooi licht of een interessante omgeving, dan in spectaculaire acties. Door de kikker bijvoorbeeld eens door de bladeren heen te fotograferen kan een spannend beeld ontstaan, dat iets vertelt over het natuurlijk gedrag van de kikker.

Leefomgeving

De boomkikker houdt van zonnige plekjes, bij voorkeur in vochtige gebieden in de buurt van water, zoals moerasgebieden, vochtige weilanden, rietvelden, langs oevers, maar ook in parken of tuinen. Tijdelijk kan hij ook in een droger gebied overleven. Hij is meestal te vinden in lage struiken en planten of – tijdens de paartijd – ook wel op de grond, in de nabijheid van water. Uiteraard is de boomkikker, zoals zijn naam al doet vermoeden, ook wel eens (hoog) in een boom te vinden.

Vindtijd

Eind maart tot eind oktober.

Bescherming

De boomkikker wordt in Nederland beschermd door de Flora- en faunawet.
De soort staat op de Rode lijst en heeft als beschermingsstatus ‘bedreigd’.

Kwetsbaarheid

De huid van kikkers is erg kwetsbaar en door aanraking kan de natuurlijke slijmlaag worden aangetast, pak ze dus nooit op.
Verstoren en oppakken van deze beschermde soort is bovendien door de flora-en faunawet verboden.

Verspreidingskaart

En dan nog dit!

De tint groen van de boomkikker kan variëren, afhankelijk van de mate van vochtigheid, de temperatuur en de gemoedstoestand. Bij stress wordt de kikker donkerder van kleur.

Geef een reactie

Deze artikelen vind je vast ook interessant: