Fototips voor de citroenvlinder

De kleur is citroengeel, zoals de naam al doet vermoeden. Dat geldt dan voornamelijk voor de mannetjes, de vrouwtjes zijn meer groenachtig. De vorm van de vleugels is ook kenmerkend, de voorvleugel eindigt aan de top in een soort punt en de achtervleugel halverwege. De citroenvlinder is een forse en opvallende vlinder. Het is naaste familie van de luzernevlinder, die pas laat in de zomer te zien is en veel minder algemeen voorkomt dan het citroentje. Ook is er verwantschap met de bekende witjes.

De citroenvlinders die je in het voorjaar ziet, zijn overwinteraars. In het koude seizoen hebben ze diep verborgen geleefd, ergens onzichtbaar in een dichte struik of graspol. Na de overwintering zijn ze seksueel actief en het is tevens de enige periode dat het vrouwtje paart. Het vrouwtje zie je in het vroege voorjaar veel in de buurt van wilgen, want die geven dan veel nectar af. Dat extra voedsel heeft het vrouwtje hard nodig voor de eivorming en -afzetting.

De waardplanten van de citroenvlinder zijn wegedoorn en sporkehout. Daar legt zij de eitjes en vanaf april kun je de rupsen tegenkomen. De rupsen vallen niet erg op, ze zijn groen met een lichte streep. Ze gaan vaak dicht tegen de hoofdnerf zitten om nog minder op te vallen. Vandaar uit eten ze het blad op, je ziet dus vaak vraatsporen in het midden van het blad ontstaan en niet aan de rand.

De rupsen verpoppen zich en vanaf juli zie je weer een nieuwe generatie citroenvlinders verschijnen. Deze vlinders paren niet in deze periode, maar gaan op zoek naar nectar. Dan vind je ze ook veel in tuinen. Populaire planten zijn vlinderstruik, kattenstaart en koninginnenkruid.