Het is geen algemene verschijning meer, deze prachtige plant. De oorzaak is dat het biotoop, hoogveen, grotendeels is verdwenen. In mooi ontwikkelde veengebieden kun je hem nog in volle glorie tegenkomen met vele rijkbloeiende pollen.
De bladeren en bloeihalmen ontspringen uit een punt, de groeiwijze is een dichte pol. Die kan heel oud en daardoor heel fors worden. Het zijn markante elementen in het landschap.
De naam wollegras spreekt voor zich, het slaat op de witte pluizige vruchten die wel aan katoen doen denken. Het speciale van eenarig wollegras is dat de bloemen bijeen zitten in een enkel aartje. Dat betekent dus, dat elke bloeihalm slechts één pluizenbol draagt. De verwante soort veenpluis (dat vrij algemeen voorkomt) heeft er altijd meer bij elkaar, bovendien is deze soort veel kleiner van stuk.
Zie ook onderstaand filmpje waar de boswachter van Staatsbosbeheer het allemaal haarfijn uitlegt.
