Het is een beetje eenzelvige plant, de eenbes. Het is de enige inheemse soort van zijn familie die in ons land voorkomt. De eenbesfamilie. Lange tijd heeft de soort een plekje gekregen in de leliefamilie en zelfs de aspergefamilie, maar overal is hij er uitgegooid. De eenvoudige bloem doet ook niet echt denken aan de sierlijke leliebloemen die we kennen, laat staan asperges. Daarbij komt dat de lelies als kenmerk drietalligheid hebben: bloembladen en meeldraden in een veelvoud van drie. Ook hier is de eenbes een zonderling, namelijk viertallig. Vier bladen, acht meeldraden, vier stijlen.
De bloem is eenvoudig gebouwd. Een vruchtbeginsel met vier meeldraden, dat is het. Toch komen er insecten op de bloem af, vliegen. De aantrekkingskracht zit niet in de kleur, maar in de geur. De bloemen verspreiden een verrukkelijke aasgeur.
Het is een plant van vochtige voedselrijke loofbossen, ook langs schaduwrijke beken komt hij voor. Vooral waar kalk in de grond zit, kun je eenbes treffen. Dan vormt de plant soms uitgestrekte tapijten.
In het voorjaar komen de planten boven de grond, een stengel met vier bladen. Al snel verschijnt in het midden een knop en komt de bloem tevoorschijn. Eenbes is een voorjaarsplant. Na de bloei verschijnt de blauwzwarte bes. In de zomer kun je de eenbes nog goed herkennen aan het karakteristieke beeld van vier bladen en een bes.
Eenbes is een giftige plant, vol saponinen. Niet alleen in de bes, de hele plant is giftig. In de homeopathie is de plant in gebruik als geneesmiddel.
2 reacties
Goedemiddag Ron. Zelf loop ik in het voorjaar graag in het kleine Smuddebos, gelegen achter het LosserHof terrein tussen Oldenzaal en Losser. Ook daar groeit dan de Slanke Sleutelbloem en ander moois. In de zomer is het minder toegankelijk, door braam en brandnetels. Mooi rustig dus…
Het Smuddebos is inderdaad zo’n pareltje in het mooie Twente. Ik ga graag naar Samerrott, een voorjaarsbos dat een stukje over de grens ligt. De eenbes vind je daar ook.