Eiders zijn de grootste eenden van Europa. Een mannelijke eider in prachtkleed is, naast zijn grootte, ook door zijn verenkleed onmiskenbaar: zijn forse lijf is zwartwit gekleurd, terwijl de achterkant van zijn nek groen is. Ook heeft hij een zwart petje, en een knaller van een geeloranje snavel. De vrouwtjes hebben een geschubd bruin verenkleed. Die snavel is trouwens ook een goed kenmerk: van het puntje tot het voorhoofd kan je eens strakke lijn trekken. Let wel, na het broedseizoen begin juli zullen de mannetjes steeds vaker in hun minder mooie eclipskleed te zien zijn.
Nederland ligt aan de zuidgrens van het broedgebied van de eider. Broeden doen eiders op de grond, dichtbij de zee. Het nest wordt vaak bij beplanting of stenen gelegd. Vrouwtjes vallen door hun bruine kleur niet op, als ze op het nest zitten. Eiders duiken om te zoeken naar eten, dat voornamelijk uit schelp- en schaaldieren bestaat. Ze slikken ook de harde delen van bijvoorbeeld mosselen en krabben door. Eiders zijn sociale vogels, die vaak in kolonieverband broeden. Vrouwtjes met kuikens zoeken elkaar op om samen voor hun jongen te zorgen. In noordelijke broedgebieden broeden ze vaak dichtbij andere vogels, zoals noordse sterns en allerlei strandlopers.
De Waddeneilanden zijn bij uitstek de plekken om eiders in Nederland te fotograferen. Hier zwemmen ze in groepjes voor de kust, en rusten ze op het strand. Ook op andere plekken langs de Nederlandse kust komen eiders voor. Zo zitten ze vaak op de stenen van aangelegde pieren en dammen, zoals de pieren bij IJmuiden en de Brouwersdam. De pieren van steen zijn vaak mijn favoriete plekken om eiders te fotograferen, omdat de mannetjes gaaf afsteken tegen de donkere rotsen. Eiders zijn, buiten de broedperiode, over het algemeen niet schuw. Sommige individuen komen zelfs nieuwsgierig kijken. Zolang je je rustig gedraagt is het vaak mogelijk om tot mooie, unieke foto’s te komen!
