Purperschaaltje is een voorbeeld van een korstvormig korstmos, het weefsel groeit plat tegen de ondergrond aan. Dit in tegenstelling tot bladvormige en struikvormige soorten die juist iets loskomen van het substraat. Voor het fotograferen is zo’n platte korst wel handig, er is weinig scherptediepte nodig.
Korstmossen zijn geen mossen, maar samenlevingen van een schimmel en een alg. Mossen daarentegen zijn groene mini-plantjes. Daarom is de naam ‘lichenen’ eigenlijk beter, de naam korstmos is in de praktijk echter het meest gangbaar. Bij vochtig weer zie je dat het lichtgrijze weefsel groenig wordt. Dat komt door de algenlaag die net onder het oppervlak van het weefsel zit.
De kleine zwarte puntjes op de witte korst zijn apothecieën, vruchtlichamen waarin de schimmel zijn sporen vormt. Ze hebben soms een donker purperen glans. Ze zijn te vergelijken met paddenstoelen, dat zijn ook vruchtlichamen van een schimmel, de ondergrondse zwamvlok.
Korstmossen zijn een voorbeeld van symbiose, een samenleving waar beide organismen voordeel van hebben. De schimmel zorgt voor stevigheid en bescherming tegen uitdroging. De alg bevat bladgroenkorrels en zorgt daarmee voor de aanmaak van voedingsstoffen door fotosynthese. Een mooi huwelijk.
6 reacties
Op mijn volkstuin zat prachtig korstmos waarin minuscule kleine rode stipjes te zien waren. Dat bleek Illosporiopsis christiansenii, ook wel Lipstickmos te zijn. Maar het bijzondere daarvan was dat ik bij het uitpluizen hoe en wat die rode stipjes nu precies waren ik ook uitkwam bij de paddenstoelenvereniging. En die rekenen Illosporiopsis christiansenii tot de zwammen. Maar dat terzijde. Mooi verhaal en goede uitleg. Nog niet veel mossen gefotografeerd maar het zijn stuk voor stuk pareltjes. Mijn mooiste foto is van het kopjesbekermos.
Wederom mooi man! Het abstract-idee deel ik natuurlijk niet want abstract betekent alleen maar dat het onderwerp, het licheen, zelf niet van belang is en kun je even goed iets anders kieken. He, gisteren eindelijk eens een mooi Lichtvlekje gevonden dat alle kenmerken laat zien op de kiek (meestal laat het niets zien behalve een “lichtvlekje” op de boom, zoals u ongetwijfeld weet) – kiekjes op wrn gezet 🙂 Ter plaatse ook nog Beukenrussula’s gevonden, waar een rijtje beuken in het park al niet goed voor kan zijn.
Ha Egon, zo ken ik je weer 🙂 Het mooie van abstracte beelden is dat het de soort een extra dimensie geeft, abstractie toont de schoonheid van vorm en kleur. Mooi toch?
Groet, Ron
Ron, ik beweer toch nergens dat abstract niet goed is? Alleen maar dat wanneer iets abstract is er geen sprake van soort is en omgekeerd! Dat moet je als schoolmeester toch aanspreken als argument.
Mooi artikel en mooie foto’s Ron!
Hans
Dankjewel Hans!