Hondsdraf, overal te vinden

Hondsdraf is een kruidachtige plant, die ondergronds overwintert. Elk jaar komt hij op dezelfde plek weer terug als de omstandigheden goed zijn. En die zijn goed als er maar genoeg vocht en voedsel is, een beetje verstoring door betreding of bewerking van de grond vindt hij niet erg. Het blad is opvallend en een goed veldkenmerk voor het op naam brengen. Het zijn halfronde, niervormige bladeren met een gekartelde rand. In combinatie met de kruipende stengels onmiskenbaar. Op lichte plaatsen zie je bladeren vaak purperachtig verkleuren.

Het is een volwaardig lid van de lipbloemenfamilie. Dat zie je allereerst aan de bloemen, met een duidelijke boven- en onderlip. Maar er zijn meer typische lipbloemkenmerken, die je ook bij bijvoorbeeld dovenetel ziet. Centraal staat het getal vier. De stengel is vierkant. De bladen staan kruiswijs, twee aan twee. De bloem heeft vier meeldraden en vier vruchtbeginsels.

De paarsblauwe lipbloemen zijn van dichtbij echte beauty’s. Vooral de onderlip is erg mooi getekend met donkere vlekken, het honingmerk. Dit wijst de bijen en hommels de weg naar het binnenste van de bloem waar heerlijke nectar verborgen is. De bloemen staan in schijnkransen bij de aanhechting van de bladeren. Als je heel goed kijkt, zie je dat de bloemen niet afzonderlijk staan in de bladoksels, maar op heel korte vertakte bloemsteeltjes. Vandaar de naam ‘schijn’ krans. Je ziet ze vaak twee aan twee bloeien.

In de bovenlip zie je de vier meeldraden uitmonden in vier helmknoppen. Als een bij binnenvliegt, strijkt hij met zijn rug over de helmknoppen en krijgt hij een portie stuifmeel mee. Bij een bezoek aan een volgende bloem laat hij wat stuifmeel achter en de bestuiving is geregeld. Onderin elke bloem ontstaan na de bevruchting vier zaden.