De kauw is een luidruchtige, gedrongen vogel, zwart met een grijs achterhoofd. Sommige mensen hebben nog wel eens moeite om de kauw (Corvus monedula) en de kraai (Corvus corone) uit elkaar te houden. Deze twee soorten vogels lijken dan ook op het eerste gezicht behoorlijk op elkaar met hun donkere kleur. Toch zijn er een aantal duidelijke verschillen. Kauwen zijn met een lengte van 30-34 cm en een spanwijdte van 64-73 cm aanzienlijk kleiner dan kraaien.
Kraaien hebben een lengte van 44-51 cm en een spanwijdte van 88-100 cm. Kraaien wegen ongeveer 550 gram en kauwen slechts de helft; ongeveer 250 gram. Dit verschil is vooral goed te zien wanneer je de twee vogels dicht bij elkaar ziet. En dan is er nog het verschil in oogkleur: de kauw heeft een opvallende lichte iris waar die van volwassen kraaien donker gekleurd is.
Maar net als alle kraaiachtigen zijn kauwen intelligente vogels en er zijn waarnemingen dat ze gebruik maken van gereedschappen zoals takken en steentjes. Deze intelligente vogels leven in groepen. Binnen groepen kauwen bestaat een uitgebreide sociale structuur met een pikorde, met intriges en altijd zijn er aan elkaar verbonden stelletjes te onderscheiden als ze aan het foerageren zijn. De paarband tussen kauwen duurt een leven lang en de vogels zijn bijna altijd onafscheidelijk.
Het is een algemene broedvogel en holenbroeder. Vroeger zat het nest vooral in boomholtes zoals in het oude nest van een Zwarte Specht, maar tegenwoordig zul je het nest vaker aantreffen in schoorstenen en nestkasten of onder dakpannen. Het is een constructie van takken bekleed met wol en (paarden)haar, vaak rechtsreeks van de rug van het dier geplukt. Er worden 4 Ã 6 lichtblauwe of blauwgroene eieren gelegd en door het vrouwtje uitgebroed. De jongen vliegen na vier of vijf weken uit en worden door beide ouders gevoerd.
De naam kauw heeft te maken met het geluid dat ze maken: “kiauw-kiauw”. Een wat schrille knauwende toon. Een enkele kauw maakt met dat geluid niet heel veel indruk, maar met name in het najaar komen grote groepen kauwtjes dagelijks samen op gezamenlijke slaapplaatsen. En dan wordt er luidruchtig met elkaar gecommuniceerd! Sommige slaapplaatsen worden bezocht door meer dan 4000 kauwtjes! In het voorjaar gaan de paartjes dan weer hun eigen weg naar de broedgelegenheden.
Kauwen komen in heel Europa voor tot in het Subarctisch gebied (tot ‘halverwege’ Scandinavië). Vooral Bulgarije herbergt een enorm aantal paren; bijna de helft van de Europese populatie.
4 reacties
Goedemorgen, bij mij komende Kautjes op het balkon in het vogelhuisje uit de pindakaas pot eten.!!! Ik vind het prachtig!! Groetjes Wilma
Woon in een buitengebied. Bij ons in de tuin hebben wij dagelijks tientallen Kauwen in de tuin. Bestudeer de Kauwen al jaren. Heb ontdekt dat er familiebanden bestaan, ook broers en zusters hebben met elkaar een band en verdedigen elkaar als het om voedsel gaat. Heel apart is ook dat het mannetje vaak bij het aanbieden van voedsel het vrouwtje eerst laat eten!!
Sjonge, dit rakelt zomaar ineens herinnering op! Ik heb (50+ jaar geleden) namelijk een tam kauwtje gehad, vanaf nestjong opgevoed. Nesten werden namelijk zonder mededogen maar zeer begrijpelijk vanwege de brandveiligheid uit schoorstenen verwijderd (zie het aloude Verkade-album “Hans de torenkraai” en ook de boekjes van niemand minder dan K. Lorentz waren inspirerend).
En uiteraard mag je in NL geen kauwtje meer houden, zoals in NL alles wat niet verplicht is zo langzamerhand wel verboden is. Maar… een kauwtje hield je niet in een kooi en als we dat zelfs niet meer weten start geschiedvervalsing! Een zelf opgevoed kauwtje bleef namelijk automatisch (wel een paar jaar) bij je, totdat op gegeven moment ze aan een echte partner (ander kauwtje dus) gebonden raken en hun nest in een schoorsteen gaan bouwen 🙂
Eerlijk gezegd, probeer het niet! Dit is niet voor iedereen, want een vrij vliegende vogel schijt ook alles onder, kauwtje mee naar school wordt tegenwoordig ook vast niet meer toegelaten, het grootste deel van NL is (nmm) finaal ongeschikt geworden voor zo ongeveer alles, kortom dit is geschiedenis. Maar ben wel gelukkig, denk ik, dit nog te hebben mogen meemaken.
Precious memories, ik had er vroeger elk jaar wel een paar. Vlogen idd altijd vrij rond. Tegen de herfst gingen ze steeds met de trek mee. Elke kouw had duidelijk herkenbare trekken en een eigen karakter. Bijzonder speelse, slimme en ondeugende diertjes. Ik heb dierbare herinneringen aan hun maniertjes en hun aangename geur vergeet ik nooit meer.