Levendbarende hagedis

Wat zijn hagedissen toch prachtige dieren, net kleine dinosaurussen. Alvast een leuk weetje: dinosaurus betekent ‘verschrikkelijke hagedis’. In dit artikel laten we de dinotijd in het klein herleven.
Levendbarende hagedis
In het voorjaar komen ze tevoorschijn. Het zijn prachtige reptielen en elke ontmoeting blijft genieten Fotograaf: Wendy Klaver

Net zoals dinosaurussen zijn hagedissen reptielen en hebben schubben. Alleen dinosaurussen legden eieren. De levendbarende hagedis doet dat anders. Hoe zit dat?

Deze hagedissen leggen geen eieren maar zijn eierlevendbarend. Dat wil zeggen dat de hele ontwikkeling van de eieren plaats vindt in het lichaam van het vrouwtje. De eieren hebben een vliezige schaal en komen uit in het lichaam. Daarna verlaten de jongen het lichaam van hun moeder. Vanaf dat moment zijn ze direct op zichzelf aangewezen. Ze moeten gelijk een zelfstandig leven gaan leiden.
Hoeveel jongen er geboren worden hangt af van hoe groot het vrouwtje is, dit varieert tussen de drie en acht jongen.

Levendbarende hagedis
Een juveniele levendbarende hagedis. Een juveniel is een jong dier dat nog niet geslachtsrijp is. De meeste jonge hagedissen worden eind juli – begin augustus geboren. Ze zijn dan ongeveer vier cm “groot”. Fotograaf: Wendy Klaver

Misschien ben je wel eens een hagedis tegenkomen die een stuk staart mist of viel het je op dat de staart er anders uitzag. Als hij wordt aangevallen kan de hagedis een stuk staart loslaten. Daar heeft de natuur iets heel slims op bedacht. Het afgebroken stukje blijft nog even bewegen zodat de vijand zich daarop focust en zo kan de hagedis ontsnappen. Er groeit altijd weer een stukje staart terug, maar deze is donkerder van kleur.

Levendbarende hagedis
Nadat de staart is afgeworpen, komt er een korst op en groeit de staart weer aan. Fotograaf: Wendy Klaver

De levendbarende hagedis is de kleinste hagedis die voorkomt in ons land. Hij kan maximaal 18 cm lang worden, maar over het algemeen worden ze niet zo groot. De zandhagedis is iets groter, deze wordt ongeveer 21 cm.

We hebben het al gehad over de naam, levendbarend ofwel eierlevendbarend. Maar er moet eerst een bevruchting plaatst vinden voordat deze mooie kleine reptielen ter wereld komen.Wanneer de vrouwtjes tevoorschijn komen uit hun winterslaap, begint gelijk de paartijd. Mannetjes zijn vaak al wat eerder actief. Als een mannetje een vrouwtje heeft gevonden om mee te paren, pakt hij haar met zijn kaken vast. Wanneer zij het toelaat, verplaatst hij zijn lichaam onder dat van haar, zodat de geslachtgemeenschap kan plaatsvinden. Omdat hagedissen staarten hebben, kan dit in de weg zitten tijdens het paren. De penis is in tweeën verdeeld, hemipenis genoemd. Zo kan hij zowel links als rechts het vrouwtje benaderen. De draagtijd is ongeveer 10 weken. Hagedissen zijn niet monogaam. Zowel het mannetje als het vrouwtje paart met verschillende partners.

Wat staat er op het menu? Ze eten voornamelijk geleedpotigen, zoals bijvoorbeeld spinnen en vele soorten insecten. Op jaarbasis eten ze 60 tot 100 prooien. Zelf staan de hagedissen ook op de menukaart. Ze worden gegeten door roofvogels, kraaien maar ook door zoogdieren, zoals vossen en wilde zwijnen.

Door de kleuren en tekeningen op het lijfje kan je zien of het een mannetje of een vrouwtje is.
Op de rug van het vrouwtje lopen strepen, bij de mannetjes is deze meer gevlekt.
Mannetjes hebben een oranje buik met kleine bruine vlekjes. Het vrouwtje heeft een geelgekleurde buik, meestal zonder vlekjes.

Hagedissen zijn koudbloedige dieren, de zon is belangrijk voor ze. Hierin warmen ze zich graag op, echte zonaanbidders. Hierdoor kunnen ze sneller bewegen, jagen en vluchten. De vrouwtjes hebben de warmte bovendien nodig om de eieren uit te laten broeden.

In het najaar daalt de temperatuur en gaan ze in winterslaap. Ze overwinteren onder boomstronken, in oude holen of in grote graspollen.

Levendbarende hagedis
Hoewel levendbarende hagedissen erg van de zon kunnen genieten, zoeken ze een beschut plekje wanneer het te warm wordt. Fotograaf: Wendy Klaver

Fototips

  • Levendbarende hagedissen zijn schuwe en snelle beestjes. In de heide vallen ze niet snel op, maar als je goed luistert kan je ze misschien wel horen door het geritsel. Bij warmer weer laten ze zich vaker zien. Hoor je geritsel, blijf dan even staan en observeer. De kans is aannemelijk dat je dan één ziet.
  • Benader ze rustig, zorg voor zo min mogelijk trillingen.
  • Probeer tijdens het fotograferen een laag standpunt in te nemen, zo val je minder op en kan je op ooghoogte een foto maken. Dat geeft een heel andere sfeer aan de foto dan wanneer je van bovenaf fotografeert. Probeer maar eens uit. Het geeft een gevoel dat je meer contact hebt met een dier.
  • Wanneer je een mooi doorkijkje maakt of zorgt voor een voorgrond, (bijvoorbeeld heide, bladeren) kan je een mooie foto maken waarbij de omgeving zacht en onscherp is.
  • Gebruik een telelens wanneer het dier verder weg zit of als je afstand wilt houden. Een macrolens is een goeie optie wanneer je dichtbij kan komen. Hiermee kan je mooie detailfoto’s maken. De hagedissen hebben mooie details, zoals de pootjes, de kleuren, de schubbenhuid.
  • Wil je veel scherpte hebben in je foto, gebruik dan een klein diafragma (hoog in getal).
    Ga je voor een zachte foto, waarbij de omgeving onscherp is, kies dan voor een open diafragma (laag in getal).
  • Heb je een hagedis in het vizier die rustig ligt te zonnen en niet of amper beweegt, heb je geen snelle sluitertijd nodig. Zelf probeer ik niet onder de 1/160s te komen als ik met mijn macrolens fotografeer. Gebruik ik mijn telelens dan verhoog ik de sluitertijd. Deze lens is zwaarder en is de kans op onscherpte groter door beweging.
  • Het kan ook helpen als je je armen kan laten rusten of ondersteuning hebt van bijvoorbeeld je knieën omdat je gehurkt zit.
  • Ga op pad wanneer het in de ochtend warm begint te worden, de hagedissen komen dan tevoorschijn om zich op te warmen.
  • Blijf op de paden, schiet een hagedis weg, ga er niet achteraan en laat het beestje met rust.
    Wie weet kom je verderop er weer één tegen.
Levendbarende hagedis
Je creëert diepte in je foto wanneer je iets op de voorgrond plaats. Doordat ik een laag standpunt nam, kon ik de planten en bladeren als voorgrond gebruiken. Fotograaf: Wendy Klaver

Leefomgeving

Zandgronden en vochtige heide- en veengebieden.

Vindtijd

Ze worden het meest waargenomen van april tot oktober. Daarna gaan ze in winterslaap.

Bescherming

Nationaal beschermde soort.

Kwetsbaarheid

Levendbarende hagedissen staan op de Rode Lijst van bedreigde diersoorten, status gevoelig.

Verspreidingskaart

En dan nog dit!

Een bijzonder verschijnsel dat bij hagedissen soms voorkomt is melanisme. Bij melanisme is er teveel aan pigment en is de hagedis donker. Het is het tegenovergestelde van albinisme, waarbij juist te weinig pigment wordt aangemaakt.

Levendbarende hagedis
Dit was een hele bijzondere ontmoeting, een melanistische hagedis. Fotograaf: Wendy Klaver

6 reacties

Reageer op dit artikel

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Geef een reactie

6 reacties

Reageer op dit artikel

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Deze artikelen vind je vast ook interessant: